Η μελαγχολία του Ιανουαρίου είναι εδώ και εμφανίζεται όπως κάθε αρχή του νέου έτους θέλοντας να μας θυμίσει ότι καθετί όμορφο ξεκινάει δύσκολα, όπως η νέα χρονιά.Κάθομαι για ακόμη μια φορά και ρεμβάζω κοιτάζοντας τον κόσμο γύρω μου, τις εκφράσεις τους, αν χαμογελούν, και προσπαθώ να καταλάβω αν είναι πραγματικά ευτυχισμένοι με τις ζωές του.Ειλικρινά δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον, όπως και κανείς άλλωστε, αλλά αναρωτιέμαι γιατί μας νοιάζει τόσο πολύ; Νέοι στόχοι, νέες κατευθύνσεις, αλλαγές στον τρόπο που σκεφτόμαστε, αλλαγές στα πάντα,για μια νέα ζωή, πιο μελωδική και πιο αισιόδοξη.
Ωστόσο τις σκέψεις μας αυτές συνοδεύει μια ανάλαφρη μελαγχολία που οφείλεται στον αποχαιρετισμό της πιο χαρούμενης εποχής του χρόνου,των Χριστουγέννων. Ο Ιανουάριος είναι ο πιο μελαγχολικός μήνας του χρόνου,γεμάτος κρύο,χιόνια και εξεταστική. Αισθανόμαστε την ανάγκη και την υποχρέωση να κάνουμε τόσα πολλά αλλά καταλήγουμε να απελπιζόμαστε γιατί το να ξανά ξεκινάς από την αρχή είναι πραγματικά δύσκολο.Ο καιρός δεν είναι σύμμαχός μας σε αυτή τη προσπάθεια και αναρωτιόμαστε όλο και περισσότερο για το τι πραγματικά θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας. Νομίζω κάνεις μας πραγματικά δεν ξέρει και ας αφήσουμε τον Ιανουάριο και τη μελαγχολία του να μας συνοδευόσουν στις εξόδους μας μαζί με ζεστούς καφέδες και συζητήσεις για όνειρα και σχέδια, για νέα ταξίδια, νέες ιδέες. Η μουσική μας παρασύρει και εκείνη σε μια διάθεση αυτοπροσδιορισμού, ψάχνουμε μελωδίες ζεστές και ήρεμες που θα συνεισφέρουν στο σκηνικό ηρεμίας και ξεγνοιασιάς που οι γιορτές μας προσέφεραν.
Και όσο η μελαγχολία του Ιανουαρίου μας συνοδεύει είναι καιρός να σκεφτούμε όλα τα όμορφα και καλά που έρχονται,έχεις μια νέα ευκαιρία να τα κάνεις όλα καλύτερα, εκμεταλλεύσου την. Ξεκίνα να εξερευνείς. Πρώτα τον εαυτό σου και μετέπειτα τον κόσμο γύρω σου. Ξεκαθάρισμα σκέψεων, αποφάσεων και πραγμάτων. Πέτα ό,τι δε σου προσφέρει χαρά και όρεξη να δημιουργήσεις.Τα τελευταία χρόνια αγαπώ να πηγαίνω τον εαυτό μου μια όμορφη βόλτα μέσα στον Ιανουάριο, μένω μόνη μου εγώ και αυτός και γράφω αυτά που θα αλλάξω για να είμαι εγώ ψυχικά και σωματικά καλά. Προτιμώ τις ηλιόλουστες μέρες, εκείνες που ο ήλιος είναι τόσο λαμπερός που αναρωτιέσαι που κρυβόταν όλο αυτό το φως. Είναι απαίτηση του οργανισμού να βρίσκουμε χρόνο να μένουμε μόνοι μας. Ο Γιάννης Ρίτσος έλεγε: βρες χρόνο να γελάς, αυτή είναι η μουσική της ψυχής. Και είχε δίκιο.Όποιος δεν αλλάζει ποτέ τίποτα δεν είναι τίποτα. Μένει καρφωμένος σε μια ζωή που το ενδιαφέρον έχει χαθεί. Πάρε το παλτό σου και πήγαινε αυτή τη βόλτα, άλλωστε ο Ιανουάριος όπου να ναι μας αποχαιρετά και τα ξεκαθαρίσματα καλό είναι να γίνονται στην αρχή.
Να είσαι καταρράκτης ονείρων και επιθυμιών γιατί χωρίς λαχτάρα για ανανέωση τίποτα δεν έχει νόημα ύπαρξης.
