Κοιτάω γύρω σου και το βλέμμα μου μαγνητίζει ένα παιδάκι που τρέχει ανέμελο μπροστά μου! Δεν είναι όμως αυτό, που τράβηξε τη ματιά μου, παρατηρώ γύρω του και βλέπω δύο μπάλες που αιωρούνται. Είναι δύο μικρά, κόκκινα μπαλόνια που σκίζουν τον αέρα στο πέρασμά τους!
Για ΄μας, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά δύο φούσκες από αέρα! Αλλά για ένα ανθρωπάκι σαν αυτό που έχω μπροστά μου, είναι η σκάλα που το οδηγεί στο όνειρό του! Πόσο γλυκό! Πόσο πολύ μου έχει λείψει να κοιτάω κάτι χωρίς έννοιες και σκοτούρες. Να κοιτάς καθαρά, όχι με συμφέρον. Μόνο με θαυμασμό και αγάπη. Να συγχωρείς, χωρίς καν να σκεφτείς τι επιπτώσεις έχει αυτό σε εσένα. Να δίνεις στους άλλους γύρω σου μόνο αγνή, καθαρή και ανιδιοτελή αγάπη. Όπως τα παιδιά! Γιατί, μόνο αυτές οι μικρές φατσούλες, ξέρουν να μετατρέπουν τον άσχημο κόσμο μας σε παραμυθένιο περιτριγυρισμένο από νεραϊδόσκονη, πρίγκιπες και ξωτικά.
Κάθομαι σ’ ένα παγκάκι και βλέπω κι’άλλα παιδιά. Μικρά ή και μεγαλύτερα, παίζουν, γελάν, σκοντάφτουν! Όλα όμως έχουν κάτι κοινό. Ακόμη και αυτά που κλαίνε. Τα ματάκια όλων τους, είναι τόσο λαμπερά! Τότε καταλαβαίνω πως όλοι εμείς οι άνθρωποι κάνουμε τεράστια λάθη στην ζωή μας… Το μεγαλύτερο όμως είναι πως επιτρέπουμε να χάσουμε την αθωότητά μας. Αυτοί οι μικροί άγγελοι, μας διδάσκουν πως ό,τι και να γίνει το χαμόγελό τους θα είναι αληθινό, θα κάψουν όταν πραγματικά το έχουν ανάγκη, χωρίς να σκεφτούν “τι θα πει ο περίγυρος”, θα τσιρίξουν όταν είναι ενθουσιασμένα και θα μουτρώσουν όταν δεν τους κάνεις το χατίρι.
Άραγε εμείς οι “μεγάλοι” άνθρωποι, μπορούμε να κάνουμε όλα τα παραπάνω; Τολμάμε να εκφράσουμε αληθινά συναισθήματα ή φοβόμαστε τον περίγελο; Συγχωρούμε αληθινά ή σκεφτόμαστε πως θα μας “πιάσουν κορόιδα”; Τελικά, τι αξίζει; Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα πως προτιμάω να ζω σαν παιδί.. Σίγουρα πολλοί θα με κρίνουν για την απόφασή μου αυτή, αλλά εγώ θα ακολουθήσω το παράδειγμα των μικρών μας φίλων! Από σήμερα θα βάλω στην ζωή μου νεραϊδόσκονη. Για όσους δεν το ξέρουν, τα συστατικά της είναι: γέλιο, αγάπη, αθωότητα και ειλικρίνεια. Α! ξέχασα να σας πω! Εννοείται πως ήδη, μου έχω αγοράσει μπαλόνια!
