Ο νόμος της έλξης δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, δεν είναι αποκύημα της φαντασίας κάποιου νέου φιλοσόφου του 21ου αιώνα, αντίθετα πάει αρκετά πίσω στον χρόνο. Η ιδεολογία των υποστηρικτών του βασίζεται στο εξής επιχείρημα : ό,τι σου συμβαίνει, το προκάλεσες. Λίγο τρελό σωστά; Ας πάρουμε όμως τα δεδομένα μας λίγο από την αρχή.
Το συγκεκριμένο κίνημα αναπτύσσει την θεματική του πάνω στην αντίληψη ότι όλα τα συμβάντα στην ζωή μας τα δημιουργούμε εμείς με τις σκέψεις μας. Εν μέρει αληθές, καθώς οι σκέψεις μας έχουν μεγάλη ισχύ και μας οδηγούν σε κάποιες υποσυνείδητες αποφάσεις. Όμως μέχρι εκεί, δεν ελέγχουν όλη μας την ζωή. Αυτό το αντικρούει ο νόμος της έλξης, λέγοντας πως η κάθε σκέψη που διαμορφώνουμε, είτε θετική είτε αρνητική, έχει αντίκτυπο στην ζωή μας και την επηρεάζει είτε θετικά είτε αρνητικά . Εάν κάποιος δώσει έμφαση στα αρνητικά γεγονότα της ζωής του, τότε λένε ότι θα προξενήσει και άλλα αρνητικά φαινόμενα, δημιουργώντας ένα μοτίβο αρνητικών εξελίξεων που διαλύει μέρα με την ημέρα την ζωή του ανθρώπου. Δύναται για παράδειγμα ένα άτομο να σταματήσει το ύψιστο αρνητικό φαινόμενο, το θάνατο; Σύμφωνα με τον νόμο της έλξης, λοιπόν, εάν κάποιος σκεφτεί τον θάνατο και μετέπειτα εκδηλωθεί, είτε στον ίδιο, είτε σε κάποιον στον περίγυρό του, το φταίξιμο πέφτει πάνω του. Το επιχείρημα είναι ότι η αρνητική συχνότητα των σκέψεών του γέννησε το ατυχές αποτέλεσμα αυτό και συνεπώς ο πυρήνας των σκέψεών του – ο θάνατος – επειδή ήταν κάτι που σκεφτόταν τόσο παθιασμένα, συνέβη. Καταληκτικά, οτιδήποτε τριγυρίζει στο κεφάλι μας όλη μέρα, στο τέλος αυτής μας ελέγχει και μας δημιουργεί την ζωή.
Πόσο αληθές είναι εν τέλει όμως όλο αυτό; Οι αρνητικές σκέψεις έχουν σφυρηλατηθεί ως ένοχες, με αποτέλεσμα το άτομο αυτομάτως οφείλει να απαλλαχθεί από αυτές προτού μολυνθεί. Έτσι γεννιούνται τα ταμπού. Ταμπού στο να νιώθεις κάτι λιγότερο από χαρούμενος κάθε μέρα. Αυτό και αν είναι απάνθρωπο. Η <<απαγόρευση>> του να νιώθει κανείς άνθρωπος . Ο νόμος της έλξης ,ναι μεν επιθυμεί να καλλιεργήσει στα άτομα ένα πνεύμα θετικό και αισιόδοξo, αποβάλλοντας τα αρνητικά αισθήματα και τις σκέψεις, αλλά στην πραγματικότητα καταλήγει να πλήττει σοβαρά ορισμένους. Τι εννοώ; Μένουν τόσο προσηλωμένοι στο να κάνουν θετικές σκέψεις και να διαγράψουν τον αρνητισμό από την ζωή τους που γίνονται έρμαια των σκέψεών τους, ξεχνούν να πράττουν, να επικοινωνούν, να ζουν. Όλη αυτή η υπερπροσπάθεια του θετικού μυαλού και των positive vibes έχει λάβει μεγάλη διάσταση με τα social media, δημιουργώντας μία ατέρμονη ανάγκη να δείχνει κάποιος χαρούμενος, ενώ στην ουσία είναι πολύ μακριά από αυτό το συναίσθημα.
Ο νόμος της έλξης ωθεί τα άτομα να κολλάνε σε ιδέες και να λησμονούν τα πρακτικά κομμάτια. Οι πρωτοβουλίες χάνονται από την καθημερινότητά μας, εμμένουμε στον ιδανικό θετικό πλαστό κόσμο μέσα στο κεφάλι μας δίχως να κάνουμε την αρχή για να τον χτίσουμε, βήμα-βήμα. Έχουμε όλα τα μέσα για να οικοδομήσουμε το μέλλον μας, όμως το αντίτιμο είναι ότι η ζωή έρχεται δίχως manual, you have to figure it out. Όλα είναι καλύτερα στις σκέψεις μας, εκεί δεν ελλοχεύει το ενδεχόμενο της αποτυχίας. Όμως, εάν τοποθετούσαμε τους δισταγμούς στην άκρη και εφαρμόζαμε το <<positive vibes>> στην καθημερινότητά μας μαζί με δράση, τα αποτελέσματα θα μας συγκλόνιζαν, διότι τίποτε δεν αποκτιέται χωρίς προσπάθεια και επιμονή. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για μεγαλεία, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει ποτέ ότι τα δημιουργεί και ο ίδιος.
