Build advanced payment workflows with the Fusebox Elavon Portal and leverage Elavon’s enterprise infrastructure for global payment operations.

Τα αστέρια που πρωτοαντίκρισα μαζί σου

αστέριαΠρώτη φορά είδα τέτοια αστέρια… Τόσα χρόνια κοιτούσα τον βραδινό ουρανό και παρατηρούσα μικρές κουκκίδες να λάμπουν. Μου είπαν είναι αδύνατον να τα μετρήσω, αφού είναι αμέτρητα. Ωστόσο κάθε φορά προσπαθούσα να καταλήξω σ’ έναν αριθμό ξανά και ξανά. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί χρειάζεται ένας ουρανός να έχει τόσα πολλά αστέρια. Τα πάντα όμως έχουν την ώρα τους. Αποδείχθηκε πως δεν έπρεπε να μου απαντήσει κάποιος, παρά να γνωρίσω εσένα.

Ήταν ένα ακόμη βαρετό βράδυ σε ένα μέρος όπου δεν ήθελα καν να βρίσκομαι. Ποτό μετά το ποτό προσπαθούσα να κάνω τη βραδιά να περάσει αμείλικτα. Τότε ήταν που πρωτοαντίκρισα δύο νέα αστέρια. Δύο αστέρια που δεν είχα ξαναμετρήσει ποτέ.

Όλα γίνανε τόσο γρήγορα και ο χρόνος μας βρήκε με δυο μπύρες στην παραλία το βράδυ, που ο ουρανός λάμπει. Ήταν πιο φωτεινός από ποτέ, αυτό το ξέρω σίγουρα. Κουβέντα στην κουβέντα δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου. Όσο μου μιλούσες, τόσο χανόμουν στα λόγια σου. Τα είχα όλα εκείνη τη νύχτα. Ο ήχος της θάλασσας, οι μπύρες, το φως των αστεριών και η δική σου παρέα κάνανε το βραδινό φως ακόμη πιο λαμπερό.

Ξαφνικά βρέθηκα ξαπλωμένος να κοιτάζω το απέραντο του ουρανού μαζί σου. Μόνα τους τα χέρια μας πλησίασαν το ένα τ’ άλλο, λες και πάντοτε γνωρίζονταν. Τότε κατάλαβα πως τα αστέρια δεν είναι για να τα μετράς. Είναι για να τα κοιτάς με το πρόσωπο που θέλεις να περνάς τόσες ώρες όσος και ο αριθμός των λαμπερών κουκκίδων. Πόσο πιο γρήγορα πέρασε ο χρόνος εκείνο το βράδυ…

Σου άρεσε και εσένα η λάμψη τους, μου είπες. Μιλούσαμε επί ώρες για κάτι που θεωρητικά δεν είναι τίποτα, παρά νεκρά ουράνια σώματα. Το πάθος μας όμως έκανε τα δικά μας σώματα να νιώθουν πιο ζωντανά από κάθε άλλη φορά. Τότε σε φίλησα, δεν άντεξα. Απευθείας αποτραβήχτηκα για να δω αν ακόμη βλέπω τη λάμψη στα μάτια σου. Τότε, λοιπόν, κατάλαβα πως είχα δίκιο για τα δικά σου «αστέρια»! Δυο αστέρια που ήταν κάθε άλλο, μα όχι νεκρά.

Έτσι θυμάμαι εκείνη τη νύχτα… Τότε πραγματικά γνώρισα έναν ουρανό που δεν απέχει χιλιόμετρα μακριά, ούτε έχει αμέτρητες φωτεινές κουκκίδες. Έναν ουρανό που θέλω να έχω δίπλα μου με δυο μάτια πιο φωτεινά από το πιο λαμπερό αστέρι…

 

 

Δηλώνω τρομερά ονειροπόλος και φανατικά καλλιτέχνης! Κατάγομαι από την Δράμα και ζω στην Κέρκυρα όπου και σπουδάζω στο τμήμα Τεχνών ήχου και εικόνας του Ιόνιου Πανεπιστημίου. Αγαπώ την φωτογραφία και ηρεμώ με την μουσική. Λατρεύω να χάνομαι στις ταινίες και τις σειρές μου, μα και να εκφράζομαι με τα κείμενα μου.

Περισσότερα από τη στήλη: Αψυχολόγητα

Αψυχολόγητα

Τρέχοντας μακριά από τα πάντα

                             …

Αψυχολόγητα

Όταν όλα όσα έχεις σχεδιάσει πάνε λάθος

Τι γίνεται όταν όλα όσα έχεις σχεδιάσει πάνε λάθος; Όταν  προκύπτουν αναποδιές και προβλήματα από…

Αψυχολόγητα

Νιώθοντας ηρεμία και χάος την ίδια στιγμή

Μπορείς να αισθανθείς το οτιδήποτε, μπορείς να νιώσεις οποιοδήποτε συναίσθημα κι αν είναι αυτό. Είναι…

Αψυχολόγητα

Η ελαφρότητα της μετριότητας

Είναι η μετριότητα το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί; Τις τελευταίες μέρες με…

Αψυχολόγητα

Σύγκριση και social media : η (αυτό)παγίδευση μας

Η σύγκριση στα social media και η αυτοπαγίδευση μας Πολύ συχνά, ή τουλάχιστον πιο συχνά…

Αψυχολόγητα

Ό,τι κι αν έχεις ανάγκη έχει σημασία

Όλοι έχουμε ανάγκες. Φυσικά και έχουμε ανάγκες. Αλλά για κάτσε μια στιγμή – πόσο καλά…

Αψυχολόγητα

Πτυχίο ω πτυχίο μου

Ας κάνουμε ένα μικρό κουίζ:   Τι γίνεται όταν συνειδητοποιείς ότι οι μόχθοι σου 4 χρόνων…