Πέρα απ’ τον χρόνο που χάσαμε, υπάρχει και ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας. Υπάρχει πάντοτε χρόνος, ακόμη κι όταν έχουμε βάλει την τελεία και δυσκολευόμαστε να ξεκινήσουμε μια καινούρια πρόταση. Ακόμη κι όταν θεωρούμε πως όλα έχουν χαθεί, πως τίποτε δεν αξίζει – τίποτε δεν έχει νόημα. Τα πάντα έχουν, εκεί ακριβώς που νομίζεις πως δεν έχεις άλλο χρόνο, κουράγιο, αντοχή – εκεί ακριβώς έρχεται αυτό το κάτι που δεν το περιμένεις για να σου ανταποδώσει όσα έχασες για λίγο (ή έστω όσα νόμισες πως έχασες). Έρχεται αυτό το κάτι να σου δείξει πως έτρεχες πολύ βιαστικά για να προλάβεις τη ζωή ξεχνώντας εσένα και την ψυχή σου, ξεχνώντας την ουσία, την αγάπη, όσα είσαι και όλα όσα έχεις πραγματικά ανάγκη να έχεις.
Πολλά γεγονότα αλλά και η περίεργη πια καθημερινότητά μας “πλάθουν” με έναν συγκεκριμένο τρόπο κάνοντας μας, ψυχολογικά, να αντιλαμβανόμαστε το χρόνο με έναν διαφορετικό και αγχώδη τρόπο. Νιώθουμε πως ο χρόνος μας τελειώνει με γνώμονα κάτι το οποίο συνέβη (ή και δεν συνέβη). Νιώθουμε από την άλλη πως χάσαμε αρκετό χρόνο επειδή κάτι δεν πήγε όπως θέλαμε ή επειδή εσφαλμένα τις περισσότερες φορές συγκρίνουμε τη ζωή μας, τα κατορθώματα μας αλλά και τον εαυτό μας με τους άλλους.
Το ταξίδι του κάθε ένα από εμάς δε φαίνεται μονάχα αλλά και είναι διαφορετικό. Τα επιτεύγματα μας ωστόσο έχουν την ίδια αξία ανεξάρτητα από το πότε τα επιτυγχάνουμε. Κάτι θα έρθει, ακόμη κι αν δεν το περιμένουμε. Αργά ή γρήγορα, το φως πέφτει σε κάθε σκιά και γωνιά. Πράγματι, πέρα απ’ τον χρόνο που χάσαμε, υπάρχει και ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας. Μπορεί τίποτε να μην είναι δεδομένο, μα έχουμε ακόμη πράγματα να ζήσουμε. Πολλές πρώτες φορές, πρώτα φιλιά, πρώτες στιγμές, πρώτα συναισθήματα. Πρώτη μέρα σε ένα νέο σπίτι, πρώτη μέρα σε μια νέα σχέση, πρώτη μέρα σε μια νέα δουλειά. Πρώτα ραντεβού, πρώτες επετείους, πρώτο άκουσμα ενός τραγουδιού που θα γίνει το αγαπημένο σου. Και η πιο λατρεμένη μου έκφραση, τα ωραιότερα ταξίδια που δεν έχουμε ζήσει ακόμη.
Ο χρόνος δεν χάθηκε, δεν τελειώνει. Ό,τι σου συνέβη δα, δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Για κάποιον λόγο βρίσκεσαι όπου είσαι. Έχεις τόσα πρωινά ακόμη να ξυπνήσεις για να ερωτευτείς τη ζωή από την αρχή ξανά. Έχεις τόσους αγνώστους να γνωρίσεις που θα γίνουν φίλοι σου, συνεργάτες σου, άτομα που θα σε αγαπήσουν αβίαστα και θα σου αλλάξουν τη ζωή. Θα μπεις κάτω από τη ντουζιέρα αμέτρητες ακόμη φορές για να ξεπλύνεις ό,τι δεν σου ανήκει, μέρες κουραστικές και κακές. Έχεις τόσες πανσελήνους να χαζέψεις, κάνοντας σε να ενωθείς ξανά με την ψυχή σου, να σε βρεις ξανά. Έχεις τόσες ακόμη φορές να κάτσεις για φαγητό στο τραπέζι με πρόσωπα που σε κάνουν να χαμογελάς. Έχεις ακόμη μπροστά σου μέρες που δεν έχουν συμβεί ακόμη πιο συγκεκριμένα κάποιες από τις καλύτερες μέρες σου οι οποίες δεν έχουν συμβεί ακόμη. Δεν τα έχεις δει όλα. Θα είσαι στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή, με το σωστό άνθρωπο. Δεν τα έχεις νιώσει ακόμη όλα. Δεν έχεις αγαπηθεί ακόμη στο έπακρο όσο θα ήθελες – όσο θα έπρεπε, έχεις ακόμη…
Λένε πως μέχρι την ηλικία των 80, η καρδιά μας θα χτυπήσει 2,5 δισεκατομμύρια φορές, αυτό σημαίνει πάνω από δύο δισεκατομμύρια υπενθυμίσεις πως είσαι πράγματι εδώ. Για κάποιο λόγο. Για λίγο ακόμη ευτυχία, αγάπη, ομορφιά, φως, αισιοδοξία… Να την έχεις, έρχονται όμορφες μέρες.
