Είναι φορές που η ζωή σου βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δεν μιλάμε για οικονομικό ή προσωπικό ζήτημα. Το κομμάτι της απώλειας χαράσσεται στις μνήμες των ανθρώπων λόγω των αδικοχαμένων. Στις μνήμες αυτών των ανθρώπων που έχασαν το στήριγμα τους από δίπλα τους. Άλλοτε γονέας, άλλοτε φίλος, άλλοτε συγγενής και άλλοτε ακόμη και παιδί. Μία απώλεια που γίνεται ορόσημο για τη συνέχεια των ”εν ζωή ατόμων”. Άραγε η ζωή ξεκινά από την αρχή;
Τα συναισθήματα συγκρούονται σε ένα χάσμα απόγνωσης και εγωισμού. Οι συνθήκες δυσκολεύουν, η επιβίωση γίνεται βάρος ασήκωτο καθώς ο ανθρώπινος παράγοντας ξεπερνά κάθε προηγούμενο όριο. Ωστόσο αυτή τη φορά δεν θα σταθούμε στο μοιρολόι της υπόθεσης. Θα προσπαθήσουμε να ενθαρρύνουμε και να υποστηρίξουμε αυτούς που δεν το βάζουν κάτω. Που στέκονται στα πόδια τους, πιάνουν από το χέρι τους συνοδοιπόρους σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή και προχωράνε.
Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι εκείνος που θα αποτελέσει ένα διαφορετικό παράδειγμα. Ένα παράδειγμα μίμησης, πρότυπο για τον καθένα. Το «σκούντημα» της πλάτης που όλοι χρειαζόμαστε, στην πιο δύσκολη μορφή του. Ο πρωτοπόρος σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση ζωής, που θα αποφασίσει να δημιουργήσει από την αρχή μία νέα ζωή ή ακόμη και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε.
Πριν από 2 χρόνια μία δυσάρεστη στα αυτιά μας ιστορία, με την αδικοχαμένη οικογένεια του Υπάτιου Πατμάνογλου σε τροχαίο δυστύχημα, μας συγκίνησε όλους. Φανταστείτε όλοι σας μία θέση στη ζωή αυτού του ανθρώπου εκείνη τη στιγμή. Κι όμως φέτος, η απόφαση για μία καινούρια αρχή, οικογενειακή, κάνει τη διαφορά. Δημιουργεί ξανά με μότο την αγάπη. Ίσως να είναι και το μοναδικό κίνητρο για να σηκωθείς ξανά, να πιστέψεις και να συνεχίζεις στη ζωή.
Ένα παράδειγμα λοιπόν διαφορετικό, μας κάνει να σκεφτόμαστε μία ακόμη εκδοχή. Εκείνοι οι οποίοι συνδέουν τη ζωή με την όλη σημασία της λέξεως ως ζωντανός οργανισμός στον οποίο δεν μπορείς να φέρεσαι άψυχα, τυπικά, μονότονα και απόμακρα. Εκείνοι που θέλουν τη ζωντάνια για να ξεπεράσουν κάθε τους πρόβλημα, που επιζητούν την ουσία σε νέες προοπτικές ζωής, πάντοτε σκεπτόμενοι την μνήμη εκείνων που δεν είναι μαζί τους. Εξάλλου λένε πως όσοι ταξιδεύουν σε άλλον κόσμο έχουν μάτια από ψηλά, σε βλέπουν, κάνε τους υπερήφανους σε θέλουν χαρούμενο.
