Ο Τσέστερ Χάιμς θεωρείται από πολλούς ισάξιος του Ντάσιελ Χάμετ και του Ρέιμοντ Τσάντλερ, όσο αφορά το αστυνομικό μυθιστόρημα. Η «σκληρή» νουβέλα του, «Οι ωραίοι δολοφόνοι» («The Real Cool Killers» στο πρωτότυπο), γράφτηκε το 1959 και είναι η δεύτερη στην οποία πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ του, «Νεκροθάφτης» Τζόουνς και «Μακάβριος» Εντ, μετά το «Χαμός στο Χάρλεμ» (1957). Το μυστήριο αφορά την εξιχνίαση της δολοφονίας του πλούσιου Ελληνοαμερικανού, Οδυσσέα Γκάλεν, ο οποίος εκτελείται μια νύχτα, εν ψυχρώ, στους δρόμους του Χάρλεμ, έξω από ένα κακόφημο μπαρ.
Αρχικά, όλα δείχνουν πως το έγκλημα διέπραξε ένας φτωχός μαύρος με το όνομα Πίκενς, ο οποίος τη νύχτα του φόνου βρισκόταν υπό την επήρεια κάνναβης και θεάθηκε να καταδιώκει τον Γκάλεν με ένα περίστροφο στο χέρι. Η ιστορία, όμως, περιπλέκεται, όταν γίνεται γνωστό πως ο Γκάλεν ήρθε εκείνο το βράδυ επίσης αντιμέτωπος με μια τοπική συμμορία μαύρων εφήβων που είθισται να ντύνονται με ψεύτικα μούσια και αυτοαποκαλούνται οι Ωραίοι Μουσουλμάνοι, ενώ το περίστροφο που είχε στα χέρια του ο Πίκενς δεν εκπυρσοκρότησε ούτε μία φορά. Με όχημα τη διαλεύκανση του φόνου, ο Χάιμς βρίσκει ευκαιρία να θίξει το βαθύτατο θέμα του ρατσισμού στην αμερικανική κοινωνία, αλλά και τις επιπτώσεις που έχει η ζωή στο γκέτο επάνω σε όλους, ακόμα και τους ίδιους τους ντετέκτιβ, που ζούνε μέσα σε αυτό.
Οι New York Times είχαν αναφερθεί στη νουβέλα του Τσέστερ Χάιμς, όταν εκείνη τελικά κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως μια «ένοχη απόλαυση για ένοχα μυαλά.» Οι «Ωραίοι δολοφόνοι» είναι πολλά περισσότερα από αυτό και γι αυτό, μάλλον, το λόγο ο Τσέστερ Χάιμς αναγκάστηκε να εκδώσει πρώτα το βιβλίο στα γαλλικά, υπό τον τίτλο «Il pleut des coups durs».
Η παράδοση που ο Τσέστερ Χάιμς βοήθησε στο να δημιουργηθεί, συνεχίστηκε κατά κόρον τη δεκαετία του 1970 με τις ταινίες blaxploitation, όπως είναι το «Shaft» (1971), το «Foxy Brown» (1974), το «Across 110th Street» (1972) και το «Cotton Comes to Harlem» (1970), το οποίο έχει βασιστεί στην ομώνυμη νουβέλα του Χάιμς. Το «μαύρο χιούμορ», αλλά και η συνειδητοποίηση στην οποία ερχόμαστε διαβάζοντας, ότι δηλαδή τα σημάδια του ρατσισμού είναι ακόμα πολύ νωπά για να μπορέσουμε να τα αφήσουμε οριστικά πίσω μας ως κοινωνία, καθιστούν τα βιβλία του κλασικά στα πλαίσια των πολιτιστικών σπουδών και όχι μόνο. Οι «Ωραίοι δολοφόνοι» είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία για να γνωριστεί κανείς με το βίαιο και σκληρό κόσμο του πρωτοπόρου συγγραφέα.
![«Η δεσμοφύλακας», [φωτο: Ρίτα Μπαούση]](https://maxmag.gr/buweeboh/2025/06/1751013895701-1.jpg)
