Η Doris Day ήταν ένας από τους τελευταίους αστέρες της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ. Έφυγε σε ηλικία 97 ετών αφήνοντας πίσω της πολλές κινηματογραφικές επιτυχίες, αλλά και κλασικά τραγούδια, όπως το «Que Sera Sera» και «Perhaps Perhaps Perhaps». Ας θυμηθούμε τη διαδρομή της θρυλικής Do-Do.
Τα πρώτα χρόνια
Η Doris Mary Kappelhoff (Doris Day) γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1922 στο Σινσινάτι της αμερικανικής πολιτείας του Οχάιο. Η ίδια πίστευε μέχρι πριν δύο χρόνια πως γεννήθηκε το 1924, αλλά το 2017 η Associated Press βρήκε το πιστοποιητικό γεννήσεώς της, όπου αναγραφόταν ως χρονολογία γέννησης το 1922.
Σε ηλικία 14 ετών δημιούργησε ένα χορευτικό ντουέτο με τον Jerry Doherty, με τον οποίον, μάλιστα, κέρδισαν 500 δολάρια σ’ έναν τοπικό διαγωνισμό ταλέντων. Στη συνέχεια εργάστηκε ως τραγουδίστρια στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα «Carlin’s Carnival» του WLW, καθώς και σ’ ένα τοπικό εστιατόριο, το «Charlie Yee’s Shanghai Inn». Κατά τη διάρκεια των ραδιοφωνικών της εμφανίσεων, τράβηξε την προσοχή του μουσικού Barney Rapp, ο οποίος της πρότεινε το ψευδώνυμο «Day», αφού το Kappelhoff ήταν πολύ μεγάλο.
Μετά τον Rapp, συνεργάστηκε με αρκετούς γνωστούς επικεφαλής μουσικών συγκροτημάτων, όπως ο Les Brown και ο Bob Crosby. Μαζί με το συγκρότημα του Brown εμφανίστηκε το 1941 σε τρία μουσικά φιλμάκια. Η πρώτη προσωπική επιτυχία δεν άργησε να έρθει. Ήταν το τραγούδι «Sentimental Journey» που ηχογράφησε το 1945.
Η αρχή στον κινηματογράφο
Η Doris Day πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1948, στην ταινία του Michael Curtiz «Romance on the High Seas». Ο ίδιος ο Curtiz καμάρωνε πως ήταν η σημαντικότερη ανακάλυψή του. Σε αυτήν την ταινία τραγούδησε τη δεύτερη μεγάλη επιτυχία της, «It’s Magic», που προτάθηκε και για Όσκαρ.
Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, η Doris Day έπαιξε σε πάρα πολλές ταινίες, όπως «My Dream Is Yours», «It’s a Great Feeling», «Young Man of Music», «On Moonlight Bay» κ.ά.
Η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία της Doris Day ήταν το μιούζικαλ «I’ll See You in My Dreams», που σκηνοθέτησε ο συνήθης ύποπτος Michael Curtiz το 1951. Τον Δεκέμβριο της ίδια χρονιάς κυκλοφόρησε κι ένας δίσκος με τραγούδια από την ταινία που ερμήνευσε η ίδια.
Οι μεγάλες επιτυχίες
Το ταλέντο της Doris Day στο τραγούδι και τον χορό της χάρισε πολλούς ρόλους σε αρκετά χολιγουντιανά μιούζικαλ. Το 1953 πρωταγωνίστησε στη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του David Butler «Calamity Jane», όπου κατάφερε να μαγέψει το κοινό με την υπέροχη φωνή και κίνησή της.
Το 1955, μετά από μια σειρά από μιούζικαλ, έπαιξε στη δραματική ταινία του γνωστού σκηνοθέτη Charles Vidor, «Love Me or Leave Me», κερδίζοντας και πάλι τις εντυπώσεις. Η ταινία ήταν υποψήφια για 6 Όσκαρ!
Αδιαμφισβήτητα, η πλέον γνωστή ταινία της Doris Day είναι το θρίλερ «The Man Who Knew Too Much» που προβλήθηκε το 1956. Η ταινία αποτελούσε ριμέικ μιας παλιότερης ταινίας του Alfred Hitchcock και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Εκεί τραγούδησε ο Doris Day το θρυλικό και βραβευμένο με Όσκαρ άσμα «Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be)».
Όσκαρ και καταξίωση
Μετά από μια δεκαετία στο χώρο του σινεμά, η Doris Day έλαβε τη μοναδική οσκαρική υποψηφιότητά της για τη ρομαντική κωμωδία του Michael Gordon «Pillow Talk». Με τον συμπρωταγωνιστή της Rock Hudson παρέμειναν καρδιακοί φίλοι.
Στη συνέχεια, η Doris Day πρωταγωνίστησε σε 14 ταινίες μέχρι το 1968, όπως: «Midnight Lace» (1960), «That Touch of Mink» (1962), «The Thrill of It All» (1963), «Send Me No Flowers» (1964) κ.ά.
Τηλεοπτική καριέρα
Ο τρίτος σύζυγός της Martin Melcher πέθανε τον Απρίλιο του 1968, αφήνοντάς της τεράστια χρέη. Επίσης, χωρίς να το γνωρίζει η ίδια, είχε υπογράψει συμβόλαιο για να συμμετάσχει στην σειρά «The Doris Day Show». Το πρώτο επεισόδιο βγήκε στον αέρα στις 24 Σεπτεμβρίου 1968 και για 5 ολόκληρα χρόνια, από το 1968 μέχρι το 1973, η Doris Day καθήλωνε το τηλεοπτικό κοινό.
Δισκογραφική πορεία
Η Doris Day, εκτός από ηθοποιός, ήταν και διάσημη τραγουδίστρια. Από το 1947 μέχρι το 1967 ηχογράφησε περισσότερα από 650 τραγούδια, όπως: «Que Sera Sera», «A Secret Love», «Sentimental Journey», «My Dreams Are Getting Better All The Time», «It’s Magic», «Perhaps, Perhaps, Perhaps», «Everybody Loves a Lover», «Again», «Confess», «Love Somebody» κ.ά.
Από το 1949 μέχρι το 1965 κυκλοφόρησε 30 προσωπικούς δίσκους και συνεργάστηκε με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Harry James, ο Frank Sinatra και ο Robert Goulet.
Τον Σεπτέμβριο του 2011 κυκλοφόρησε ο τελευταίος της δίσκος, με τίτλο «My Heart». Ο δίσκος σημείωσε μεγάλη επιτυχία και μπήκε στη δεκάδα των βρετανικών charts. Έτσι, η 89χρονη τότε Doris Day, έγινε η γηραιότερη καλλιτέχνιδα στον κόσμο που κατάφερε κάτι τέτοιο.
Η αγάπη για τα ζώα
Η Doris Day, εκτός από τον κινηματογράφο και το τραγούδι, αγαπούσε πολύ και τα ζώα. Φιλοξενούσε τουλάχιστον 40 ζώα, ανάμεσά τους σκυλιά, γάτες, άλογα και παπαγάλους. Μάλιστα το 1978 ίδρυσε το Doris Day Animal Foundation για την προστασία των ζώων, όπου άφησε και την τεράστια περιουσία της.
Τα τελευταία χρόνια οι θαυμαστές της μεγάλης σταρ πήγαιναν την ημέρα των γενεθλίων της έξω από το σπίτι της και της τραγουδούσαν. Η Doris Day μπορεί να έφυγε, αλλά πάντα θα ηχεί στ’ αυτιά μας η μελωδική της φωνή και θα αντανακλούν στα μάτια μας εικόνες από τις υπέροχες ταινίες που γύρισε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Elber, L. (2017). Birthday surprise for ageless Doris Day: She’s actually 95. Associated Press: New York
- Parish, J. R. (2003). Hollywood songsters. 1. Allyson to Funicello. Routledge: Abingdon
- Hotchner, AE (1975). Doris Day: Her Own Story. William Morrow & Co: New York
- Gilliland, J. (1994). Pop Chronicles the 40s: The Lively Story of Pop Music in the 40s. Audiobook
- Santopietro, T. (2008). Considering Doris Day. St. Martin’s Press: New York
- Pickens, J. (2014). Musical Monday: I’ll See You in My Dreams (1951). Comet Over Hollywood: USA
- Lisanti, T. & Paul, L. (2002). Film Fatales: Women in Espionage Films and Television, 1962–1973. McFarland: USA
- Tyler, D. (2008). Music of the Postwar Era. ABC-CLIO: Santa Barbara
- Sonneborn, L.(2002). A to Z of American Women in the Performing Arts. Infobase Publishing: New York
- Wikipedia
- IMDb
