Ο Κουέντιν Ταραντίνο, ένας πρώην υπάλληλος σε βίντεο κλαμπ από το Νόξβιλ του Τενεσί, έγινε διάσημος από τις ταινίες του «Pulp Fiction» (1994), «Kill Bill Vol. 1 & 2» (2003-4) και αργότερα το «Άδωξοι Μπάσταρδη» (2009) και το «Django, ο τιμωρός» (2012). Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους ήταν η indie επιτυχία «Reservoir Dogs» (1992), με πρωταγωνιστή τον Χάρβεϊ Καϊτέλ, ο οποίος σύστησε το νεαρό σκηνοθέτη σε μεγάλους παραγωγούς του Χόλυγουντ. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του «Reservoir Dogs», ο Ταραντίνο έγραψε δύο σενάρια, τα δικαιώματα των οποίων πούλησε για να συγκεντρώσει χρήματα για την επόμενη ταινία: το «True Romance» και το «Γεννημένοι δολοφόνοι». Το «True Romance» έγινε ταινία από το σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ, με πρωταγωνιστές τον Κρίστιαν Σλέιτερ και την Πατρίτσια Αρκέτ το 1993. Τη σκηνοθεσία του «Γεννημένοι δολοφόνοι» (1994) ανέλαβε ο Όλιβερ Στόουν και στην κινηματογραφική μεταφορά πρωταγωνιστούν ο Γούντι Χάρελσον και η Τζούλιετ Λιούις.
Ενώ το σενάριο του «Γεννημένοι δολοφόνοι» έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας κλασικής ταινίας του Ταραντίνο, η κινηματογραφική μεταφορά του Στόουν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές. Πολλά από τα τραγούδια και τις σκηνές δράσης στην ταινία υπάρχουν αυτούσια στο σενάριο, όμως εκείνο που αλλάζει είναι η οπτική γωνία. Ενώ ο Ταραντίνο δίνει έμφαση στους «κουλ» χαρακτήρες και κάνει άλλη μια μελέτη στις συμπεριφορές των βίαιων ανθρώπων, αλλά και αλλεπάλληλες αναφορές σε παλαιότερες ταινίες β’ διαλογής, ο Στόουν επιχειρεί μια κοινωνική κριτική επάνω στην προβολή των κατά συρροή δολοφόνων από τα media, με σκοπό να ανεβάσουν τα νούμερα τηλεθέασης. Ο Ταραντίνο μίσησε την ταινία και τη αποκήρυξε. Ενώ πωλώντας το σενάριο, ο Ταραντίνο είχε αρχικά χάσει κάθε δικαίωμα να το εκδώσει ανεξάρτητα από το στούντιο παραγωγής, εκείνος το έκανε και τελικά κέρδισε τη μήνυση εναντίον του.
Ο Όλιβερ Στόουν ήταν γνωστός από την αρχή της καριέρας του για το ριζοσπαστικό και πολεμικό περιεχόμενο των ταινιών του. Σημειώνοντας πρώτα επιτυχία με το «Πλατούν» (1986) και ύστερα με το «Wall Street» (1987), το «Γεννημένος την 4η Ιουλίου» (1989) και το «JFK» (1991), ο Στόουν καθιερώθηκε ως μια φωνή αντίδρασης απέναντι στο σύστημα. Το «Γεννημένοι δολοφόνοι» έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και έτσι είναι επίτηδες γυρισμένο σαν βίντεο κλιπ του MTV, παρουσιάζοντας έτσι τους δύο ψυχασθενείς πρωταγωνιστές σαν ποπ σταρ των δελτίων ειδήσεων. Η ανύψωση των δολοφόνων σε είδωλα παρεξηγήθηκε την εποχή που κυκλοφόρησε η ταινία και μερικά πραγματικά εγκλήματα (όπως για παράδειγμα η Σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν) συνδέθηκαν με εκείνη. Νοηματικά τουλάχιστον, η ταινία είναι ανώτερη από το σενάριο του Ταραντίνο, μιας και οι ταινίες του εστιάζουν συχνά στην επιφάνεια και δεν παραθέτουν βαθύτερους προβληματισμούς.
Στην ιστορία, ο Μίκι (Χάρελσον) και η Μάλορι (Λιούις), δύο ψυχασθενείς από διαταραγμένες οικογένειες, ερωτεύονται παράφορα και αφότου σκοτώνουν τους γονείς της Μάλορι, ξεκινούν το αιματηρό τους ταξίδι του μέλιτος. Ο Γουέιν Γκέιλ (Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ) είναι ένας φιλόδοξος ρεπόρτερ που ασχολείται μανιωδώς με τα εγκλήματα των δύο εραστών και προσπαθεί να τους συναντήσει για να τους πάρει συνέντευξη. Άλλοι χαρακτήρες της ταινίας είναι ο διεφθαρμένος αστυνομικός Τζακ Σκαγκνέτι (Τομ Σάιζμορ) και ο διευθυντής της φυλακής Ντουάιτ Μακλάσκι (Τόμι Λι Τζόουνς). Ο Μίκι και η Μάλορι παραμένουν σύμβολα (καλώς ή κακώς) της δεκαετίας του 1990 και είναι δύσκολο να ανατρέξουμε στις ταινίες της περιόδου χωρίς να θυμηθούμε το «Γεννημένοι δολοφόνοι».
Δείτε το trailer της ταινίας στο YouTube:
