Ένα ξέρω. ‘Oτι αυτούς τους ανθρώπους τους σεβόμαστε, ακούμε τις παρατηρήσεις τους, τους αφουγκραζόμαστε, τους αισθανόμαστε φίλους και θέλουμε να έρχονται και να φεύγουν ευχαριστημένοι.
Ένα ξέρω. ‘Oτι αυτούς τους ανθρώπους τους σεβόμαστε, ακούμε τις παρατηρήσεις τους, τους αφουγκραζόμαστε, τους αισθανόμαστε φίλους και θέλουμε να έρχονται και να φεύγουν ευχαριστημένοι.
1978:
Στον πεζόδρομο της Βαλτετσίου, ο κ. Αχιλλέας Σεβαστόπουλος, αγοράζει το ψητοπωλείο “Αχιλλέας-Βεργίνα”, μια παρόρμηση, ένας έρωτας με την πρώτη ματιά, όπως ο ίδιος μου επισημαίνει. Η αρχή έγινε πουλώντας ζουμερά κοτόπουλα πανέ, τα οποία τηγάνιζε. Η προηγούμενη εμπειρία του στο εμπόριο νωπής καθαρισμένης πατάτας και η λατρεία του κόσμου για τα ζουμερά κοτόπουλα πανέ, αποτέλεσαν το μεγάλο βήμα για να μπει στον δύσκολο και απαιτητικό χώρο της εστίασης.
1980:
Η θρυλική Ροζαλία, που στεγαζόταν τότε στο νεοκλασσικό κτήριο και λειτουργούσε σαν κουτούκι, πέρασε στα χέρια του Αχιλλέα και νυν ιδιοκτήτη. Αφού έφτιαξε την γνωστή αυλή της Ροζαλίας που πριν ήτανε χώρος στάθμευσης, φύτεψε πλατάνια, μουριές, καστανιές και ελιές, με όνειρο μεγαλώνοντας τα δέντρα, να γίνει ο πεζόδρομος μια όαση στην Αθήνα. Αμέσως, η Ροζαλία έγινε το αγαπημένο στέκι των ανθρώπων της γειτονιάς, φοιτητών, διανοούμενων και καλλιτεχνών. Ένα στέκι διαχρονικό που το αγαπούν όχι μόνο οι παλιοί πελάτες αλλά και νέοι άνθρωποι που έρχονται και μένουν βάζοντας τη Ροζαλία στην καρδιά τους.
Τι είναι αυτό όμως που διατηρεί την αξία και την ποιότητα μιας φημισμένης ταβέρνας με μεγάλη ιστορία;
«Η ποικιλία μας σε πιάτα, η υψηλή ποιότητα, η σταθερότητα, και οι πολύ λογικές τιμές μας έχουν ανταπόκριση στον κόσμο. Και παρ’ όλο που έχουμε ως βάση την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, πειραματιζόμαστε συνέχεια με νέες συνταγές που έχουν απήχηση στους νεότερους και ψαγμένους πελάτες. Κριτήριο για τα φαγητά μας είναι η εποχικότητα και η επιλογή πρώτων υλών από Έλληνες παραγωγούς. Τα χοιρινά μας από το Αγρίνιο, τα αρνιά μας από Τρίπολη και Σπάρτη, τα ζυμαρικά μας από την ορεινή Αρκαδία, η μαναβική μας από μικρούς παραγωγούς, τα ψάρια μας φρέσκα από τρεις ψαράδες, ανάλογα με το …φεγγάρι. Στη Ροζαλία είμαστε μια οικογένεια. Ο πρώτος μας σερβιτόρος είναι κοντά μας από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε. Σχεδόν όλοι όσοι εργάζονται είναι πάνω από 10-15 χρόνια μαζί μας. Τα τρία αγόρια μου δουλεύουνε από νέοι εδώ και μεγάλωσαν μαζί με τους εργαζόμενους μας. Μέχρι και το γεγονός ότι τα νέα παιδιά έρχονται να δουλέψουν για λίγο στις διακοπές τους, μέχρι να βρουν αυτό που πραγματικά θέλουν στον τομέα τους, αυτό για εμάς είναι ακόμα πιο σημαντικό.»
Η Ροζαλία, είναι το αγαπημένο στέκι πολλών Αθηναίων.
Με την μαγεία του φυσικού χώρου και με την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε κάποιο ορεινό παραδοσιακό χωριό, ετοιμάζομαι να πληρώσω τον λογαριασμό και να αποχωρήσω. Η απορία μου όμως παραμένει μέχρι το τέλος. Τι συντελεί περισσότερο στο να είναι η Ροζαλία ένα αγαπημένο μέρος για να έρχονται άνθρωποι από όλη την Αθήνα να τρώνε; Ο κ. Αχιλλέας δεν διστάζει και χωρίς να το σκεφτεί, μου απαντάει. «Ένα ξέρω. Ότι αυτούς τους ανθρώπους τους σεβόμαστε, ακούμε τις παρατηρήσεις τους, τους αφουγκραζόμαστε, τους αισθανόμαστε φίλους και θέλουμε να έρχονται και να φεύγουν ευχαριστημένοι.»
ΣΕΛΙΔΑ:
