Mια φορά και έναν καιρό, σε ένα μακρινό βασίλειο ζούσαν οι άνθρωποι ευτυχισμένοι. Ξέρετε γιατί ήταν ευτυχισμένοι; Γιατί είχαν αγάπη μέσα στην καρδιά τους. Η χώρα στην οποία ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι ήταν η Χώρα της Αγάπης. Σε αυτή τη χώρα όπου όλοι ήταν αγαπημένοι, μονοιασμένοι και ευτυχισμένοι, ζούσε μια καλή νεράιδα που λεγόταν Καλομοίρα η οποία προστάτευε τους κατοίκους της χώρας. Η Καλομοίρα όταν ήταν μικρή είχε ένα ατύχημα. Καθώς πετούσε χαμηλά στο δάσος, έπεσε πάνω σε ένα δένδρο. Η σύγκρουση ήταν φοβερή. Από αυτό το ατύχημα που είχε τότε, έσπασαν τα φτερά της και ακρωτηριάστηκαν και τα δύο της πόδια. Η Καλομοίρα από τότε μετακινούνταν με αναπηρικό καροτσάκι.
Μια κακιά μάγισσα που την έλεγαν Τερατίνα, ζούσε σε μια καλύβα έξω από τη Χώρα της Αγάπης ολομόναχη. Όταν έμαθε για τη Χώρα της Αγάπης, ζήλεψε την αγάπη που ένιωθαν οι κάτοικοι και αποφάσισε να σπείρει τη διχόνοια σε αυτόν τον τόπο και να διώξει μια για πάντα την αγάπη. Έτσι, μια νύχτα που στριφογύριζε μέσα στην καλύβα της, σκέφτηκε:
-Με ποιο μαγικό ξόρκι θα διώξω την αγάπη από την καρδιά των ανθρώπων; Πρέπει να είναι κάτι δυνατό για να πιάσει.
Έψαξε στα ντουλάπια τη συνταγή για το μαγικό υγρό και τελικά τη βρήκε. Έριξε όλα τα υλικά στην μαγική κατσαρόλα της και σε λίγο το μείγμα ήταν έτοιμο.
-Όποιος πιει από αυτό το μαγικό υγρό, θα σβηστεί η αγάπη μέσα από την καρδιά του… Και έτριψε χαιρέκακα τα χέρια της.
Το επόμενο πρωί, πήρε το μαγικό υγρό σε ένα μπουκάλι και ήταν έτοιμη να ξεκινήσει για να πάει στον προορισμό της, τη Χώρα της Αγάπης.
-Μα πώς θα πάω έτσι; Σκέφτηκε. Αν με δουν έτσι οι κάτοικοι, θα καταλάβουν ότι είμαι μάγισσα και δεν θα πιουν το υγρό που θα τους δώσω… Αν όμως μεταμορφωθώ σε μια όμορφη κοπέλα; Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
Κι αμέσως έφτιαξε το ξόρκι της μεταμόρφωσης, το ήπιε και μεταμορφώθηκε σε μια πανέμορφη ξανθιά κοπέλα. Και πάλι κάτι έλειπε… Δεν είχε τί να βάλει. Τόσα χρόνια που ζούσε στην καλύβα της, δεν είχε βγάλει τα μαύρα από πάνω της ποτέ…
-Θα αγοράσω στη Χώρα της Αγάπης ρούχα και θα βάλω.
Αποφασισμένη να κάνει το κακό και να διώξει την αγάπη από την καρδιά των ανθρώπων, ξεκίνησε. Μετά από δύο ώρες, έφτασε στη Χώρα της Αγάπης. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αναζητήσει ένα μαγαζί με ρούχα. Δεν ήταν δύσκολο να το βρει. Μπήκε μέσα και αγόρασε ένα θαλασσί μεταξωτό φόρεμα με μια λευκή κορδέλα που χρησίμευε για ζώνη. Οι άνθρωποι που τη συναντούσαν στο δρόμο, θαμπώνονταν από την ομορφιά της και θαύμαζαν.
Καθώς περπατούσε στο δρόμο με γοργό βήμα, έτυχε να περνάει η Καλομοίρα καθισμένη στο καροτσάκι της. Η Καλομοίρα είχε μάθει να σπρώχνει μόνη της το καροτσάκι χωρίς να χρειάζεται βοήθεια. Εκείνο το πρωινό, έκανε την πρωινή της βόλτα. Μόλις την είδε η Τερατίνα, άστραψαν τα μάτια της από κακία και γέλασε μπροστά στην Καλομοίρα. Η νεράιδα Καλομοίρα είχε μια ειδική ικανότητα. Ήξερε να «διαβάζει» το βλέμμα των ανθρώπων. Πόση κακία είδε σε αυτό το βλέμμα…Τόση κακία δεν είχε ξαναδεί σε όλη της τη ζωή… Πού να δει τόση κακία, αφού ζούσε στη Χώρα της Αγάπης; Σάστισε για λίγο.
-Αυτή η γυναίκα μπορεί να θέλει να κάνει κακό… Πρέπει να την προσέχω.
Και αυτό έκανε. Η Τερατίνα απομακρύνθηκε και η Καλομοίρα την ακολουθούσε όπου πήγαινε. Η Τερατίνα λίγο πιο κάτω μίλησε σε έναν κύριο περαστικό και του είπε:
-Mε συγχωρείτε κύριε, μπορείτε σας παρακαλώ να μου πείτε πώς θα πάω στο βασιλιά;
-Mετά χαράς, δεσποινίς μου. Να σας πάω εγώ. Φαίνεται ότι είστε ξένη και γι’ αυτό θα σας βοηθήσω να πάτε για να μην χαθείτε. Είναι όμως λίγο μακριά…
-Δεν πειράζει. Δεν με φοβίζει το περπάτημα.
Περπάτησαν μισή ώρα ώσπου να φτάσουν στο παλάτι του βασιλιά.
-Εδώ θα σας αφήσω, είπε ο κύριος. Εδώ είναι το παλάτι του βασιλιά.
-Ω, σας ευχαριστώ πολύ, κύριε. Είστε τόσο ευγενικός… Χωρίς εσάς, θα είχα σίγουρα χαθεί στο δρόμο.
-Ευχαρίστησή μου. Αντίο σας.
-Αντίο σας.
Ένας φρουρός στέκονταν στην είσοδο του παλατιού.
-Εσείς κυρία ποια είστε; Είπε ο φρουρός.
-Eίμαι η Ροζαλία, είπε η μάγισσα που άλλαξε το όνομά της, γιατί με αυτό που είχε δεν μπορούσε να εμφανιστεί στο βασιλιά.
-Περιμένετε σας παρακαλώ, να σας αναγγείλω στο βασιλιά.
Αφού πέρασαν δέκα λεπτά, τη φώναξε.
-Δεσποινίς Ροζαλία, μπορείτε να εισέλθετε. Ο βασιλιάς σας περιμένει.
Μπήκε βιαστικά στο παλάτι. Θαμπώθηκε από το χρυσάφι που υπήρχε μέσα…Όλα μέσα στο παλάτι ήταν χρυσά. Χρυσά τα τραπέζια, χρυσές οι πολυθρόνες, χρυσοί οι πολυέλαιοι που κρέμονταν στο ταβάνι, χρυσό το ρολόι.
Ο βασιλιάς κάθονταν στο θρόνο του με το χρυσό στέμμα στο κεφάλι του. Ήταν χαμογελαστός.
Η Ροζαλία έκανε μια βαθιά υπόκλιση και χαιρέτησε.
-Θέλω να σας μιλήσω για ένα πολύ σοβαρό θέμα.
-Παρακαλώ, μιλήστε μου. Σας ακούω.
-Έχω πληροφορηθεί από έγκυρες πηγές ότι κάποιοι κάτοικοι στο βασίλειό σας σχεδιάζουν να σας σκοτώσουν… Θέλουν να σας πάρουν το στέμμα.
-Μα τι είναι αυτά που λέτε; Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό… είπε ο βασιλιάς απορημένος.
-Δεν θα σας το έλεγα, αλλά αφού δεν με πιστεύετε… Τους άκουσα εγώ η ίδια να το λένε.
Ο βασιλιάς τα έχασε. Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Αλλά αυτό το τελευταίο που του είπε ότι τους άκουσε η ίδια να το λένε, τον έφερε σε αμηχανία.
-Και τι θέλετε να κάνω εγώ; Προτιμώ να πεθάνω παρά να κάνω κακό σε αυτούς τους ανθρώπους.
-Μα δεν εννοούσα να τους κάνετε κακό… Μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο. Μόλις έρθουν, θα τους δώσετε να πιουν από αυτό εδώ το υγρό και μεμιάς βγάζει το μαγικό υγρό από την τσέπη του φορέματός της. Με αυτό το υγρό, θα φυτρώσει η αγάπη στην καρδιά τους. Είναι ένα μαγικό υγρό που μου το είχε δώσει η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή και εγώ το φύλαξα σαν τα μάτια μου.
Ο βασιλιάς συγκινήθηκε από τη γενναιοδωρία της.
-Να μην σας το στερήσω, θα έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για εσάς αυτό το υγρό, αφού είναι από τη γιαγιά σας.
-Όχι, δηλαδή ναι, έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για μένα, αλλά αν είναι να φανεί χρήσιμο σε εσάς που είστε ο βασιλιάς της χώρας μας, μετά χαράς να σας το δώσω.
-Σας ευχαριστώ πολύ, δεσποινίς. Σε ποιον όμως θα το δώσω; Δεν μου είπατε…
-Σε όλους τους φρουρούς του παλατιού. Αυτοί σχεδιάζουν να σας σκοτώσουν. Θα τους το δώσετε και το μίσος που νιώθουν για εσάς θα γίνει αμέσως αγάπη. Είναι για καλό αυτό που θα κάνετε.
-Εντάξει, θα το κάνω, αφού είναι για καλό.
Εκείνη τη στιγμή έφτανε η Καλομοίρα στο παλάτι.
-Καλομοίρα, τι θέλεις εσύ εδώ; Την ρώτησε ο φρουρός.
-Αφήστε με να μπω, πρέπει να δω τον βασιλιά.
-Περίμενε σε παρακαλώ λίγο, αυτή τη στιγμή συνομιλεί με μια κυρία.
-Πρέπει να τον δω τώρα… Είναι επείγον…
-Να τελειώσει πρώτα και μετά θα δεις το βασιλιά.
Η Ροζαλία έφευγε από το παλάτι γεμάτη ικανοποίηση.
-Τα κατάφερα! Σκεφτόταν. Είναι θέμα χρόνου να πιουν οι φρουροί το μαγικό υγρό που έδωσα στο βασιλιά.
Τότε, η Καλομοίρα μπόρεσε να μπει στο παλάτι. Πήγε στο βασιλιά ο οποίος χάρηκε πολύ που την είδε. Την αγαπούσε πολύ την Καλομοίρα. Την ένιωθε σαν παιδί του.
-Καλομοίρα μου, τι θέλεις εδώ; Είναι κάτι που μπορώ να κάνω για σένα;
-Ναι, βασιλιά. Αυτή η κυρία που ήταν πριν εδώ…
-Η Ροζαλία; ρώτησε ο βασιλιάς.
-Δεν ξέρω πώς τη λένε, το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν θέλει το καλό μας. Έχει κακία μέσα στην καρδιά της…
-Και πώς το ξέρεις εσύ αυτό;
Δεν ήθελε κατά βάθος να το πει στο βασιλιά, γιατί ήταν ταπεινή και δεν της άρεσε να μιλάει για τον εαυτό της και για τα χαρίσματα που έχει, αλλά εκείνη τη στιγμή το καλό του τόπου της προείχε.
-Δεν… δεν ήθελα να στο πω, βασιλιά, αλλά βλέπω ότι δεν γίνεται αλλιώς. Eμείς οι νεράιδες όταν γεννιόμαστε, έχουμε ένα ιδιαίτερο χάρισμα. Όταν γεννήθηκα, ένα ουράνιο τόξο ξεπρόβαλε στον ουρανό και έγραφε πάνω στο ουράνιο τόξο: «Η Καλομοίρα θα διαβάζει το βλέμμα των ανθρώπων.» Αυτή τη γυναίκα μόλις την είδα μπροστά μου, είδα την κακία που έχει στην καρδιά της… Και ήθελα να σε προειδοποιήσω να μην την πιστέψεις, ό,τι και να σου πει…
-Ξέρεις Καλομοίρα μου, είπε ο βασιλιάς, κι εμείς οι άνθρωποι έχουμε χαρίσματα τα οποία μας τα έχει δώσει ο Θεός. Ο κάθε άνθρωπος έχει κάποιο χάρισμα. Σε ευχαριστώ πολύ που μου εμπιστεύτηκες το ιδιαίτερό σου χάρισμα… Έλα να σε αγκαλιάσω, καλή μου…
Αγκαλιάστηκαν σαν πατέρας με κόρη. Ο βασιλιάς πέταξε στα σκουπίδια το μπουκάλι με το μαγικό υγρό. Η Αγάπη είχε νικήσει. Οι κάτοικοι στη Χώρα της Αγάπης συνέχισαν να είναι αγαπημένοι, μονοιασμένοι και ευτυχισμένοι.
Η Ροζαλία πριν προλάβει να γυρίσει στην καλύβα της, τελείωσε η επίδραση που είχε πάνω της το ξόρκι και ξανάγινε η μάγισσα Τερατίνα. Περίμενε να ακούσει ότι υπάρχει μίσος στη Χώρα της Αγάπης. Όταν όμως έμαθε ότι η αγάπη συνέχισε να βασιλεύει στη Χώρα της Αγάπης, έσπασε την κατσαρόλα στην οποία είχε φτιάξει το μαγικό υγρό, χύθηκαν τα υγρά που ήταν μέσα στην κατσαρόλα στο πάτωμα και η καλύβα έπιασε φωτιά. Έτσι πέθανε η κακιά μάγισσα.
