Νύχτες Τρόμου: Werewolf Woman (1976)

Το Werewolf Woman είναι μια ταινία του Rino Di Silvestro. Στο Werewolf Woman παρακολουθούμε την Daniela Neseri, μια γυναίκα που έχει πέσει θύμα βιασμού και βασανίζεται από συμπτώματα σχιζοφρένειας. Διάφορα οράματα περνάνε από το κεφάλι της και αρχίζει να πιστεύει πως είναι μετενσάρκωση μιας προγόνου της, την οποία κάψαν στην πυρά επειδή ήταν λυκάνθρωπος. Η Daniela σαν δαιμονισμένη θα πάρει εκδίκηση από τον ανδρικό πληθυσμό ώστε να ικανοποιήσει τα αβυσσαλέα πάθη της.

Το Werewolf Woman είναι ένα «βρώμικο» exploitation έργο, από αυτά που κυκλοφορούσαν στις grindhouse αίθουσες της δεκαετίας του ’70. Ο τίτλος της ταινίας είναι καθαρά παραπλανητικός, καθώς σκηνές με την λυκανθρωπίνα βλέπουμε μόνο στα πρώτα πέντε λεπτά της ταινίας και είναι πραγματικά κρίμα γιατί αυτές οι σκηνές είναι γεμάτες υπέροχα σπλάτερ εφέ αλλά και μεσαιωνικό τρόμο. Η υπόλοιπη ταινία είναι ένα ψυχοσεξουαλικό ταξίδι στα δίχτυα μιας παρανοϊκής γυναίκας. Η Annik Borel είναι το λαμπερό διαμάντι της ταινίας, μια δυναμική και καυτή γυναίκα με υπέροχες ερωτικές σκηνές για να ηδονίζονται τα μάτια των θεατών. Πέρα από τον αισθησιασμό της, η ταινία δεν έχει κάτι συγκλονιστικό να προσφέρει και την συνιστούμε μόνο στους σκληροτράχηλους λάτρεις του μακάβριου σινεμά.

Το Werewolf Woman είναι μια από τις αγαπημένες ταινίες του Quentin Tarantino και την είχε συμπεριλάβει στο πρώτο φεστιβάλ που διοργάνωσε στο Austin του Texas, First Quentin Tarantino Film Fest (1996).

Το Werewolf Woman είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα με τέσσερις τίτλους, «Μια Κραυγή, Ένας Φόνος» και «Το Ζόμπι Μέσα Της», ο τίτλος της ελληνικής βιντεοκασέτας ήταν «Δαιμονισμένη Γυναίκα» και ο τίτλος του ελληνικού dvd ήταν «Αχόρταγη Λυκάνθρωπος». Τον Σεπτέμβριο του 2007 το Athens Film Festival πρόβαλε την ταινία με τον τίτλο «Η Γυναίκα Λυκάνθρωπος».

Advertising

Advertisements
Ad 14

Είμαι ο Παναγιώτης Γλυνός. Έχω σπουδάσει σκηνοθεσία στο New York College.
Είμαι λάτρης του κινηματογράφου,της λογοτεχνίας και του μυστηρίου. Λατρεύω την περιπέτεια και το ρίσκο.
Τα πάθη μου και η λατρεία μου προς την τέχνη,πάντα με οδηγούσαν σε παράτολμα δημιουργήματα. Το 2015 εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο,Ο Μεσσίας του Θανάτου και το 2016,το δεύτερο βιβλίο με τίτλο,Εγώ,ο Εωσφόρος.
Έχω σκηνοθετήσει δυο μικρού μήκους ταινίες(Killer's Eyes,Το Όπλο)τις οποίες μπορείτε να τις βρείτε στο youtube.
Έχω συμμετάσχει ως βοηθητικός ηθοποιός στις σειρές,Η Ζωή Εν Τάφω,Έτερος Εγώ-Χαμένες Ψυχές και Κόκκινο Ποτάμι. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με μεγάλους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου όπως τον Παντελή Βούλγαρη,τον Τάσο Ψαρρά και τον Μανούσο Μανουσάκη.

Περισσότερα από τη στήλη: Κριτικές

Κριτικές

Autumn Sonata: Ένα σκληρό φθινόπωρο

Το Autumn Sonata είναι μία ταινία δράματος του 1987, σε σενάριο και σκηνοθεσία του αξεπέραστου…

Κριτικές

Ένας Υπέροχος Άνθρωπος – Η ευφυΐα, η τρέλα και η δύναμη της αγάπης

Ο Ένας Υπέροχος Άνθρωπος (A Beautiful Mind, 2001) δεν είναι απλώς μια αφήγηση για την…

Κριτικές

Suspiria (2018) – Ένα μεταφυσικό horror με Φρόυντ, χορό και φασισμό

Το Suspiria (2018) του Luca Guadagnino κατάφερε να διχάσει κοινό και κριτικούς, χωρίζοντας τους σε…

Κριτικές

Taxi Driver – Το ψυχογράφημα της αποξένωσης μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

«Taxi Driver» (1976) , η ταινία-καταβύθιση στην ψυχή ενός ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος από τον…

Κριτικές

October Sky: Νοσταλγία και έμπνευση

Το October Sky είναι μία αμερικανική βιογραφική ταινία του 1999, σε σκηνοθεσία του Joe Johnston…

Κριτικές

Ο Λύκος της Wall Street: Η αχαλίνωτη απληστία μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

Ο «Λύκος της Wall Street» δεν είναι απλώς μια βιογραφική ταινία για έναν πολυεκατομμυριούχο απατεώνα·…

Κριτικές

One Battle After Another – Όταν η επανάσταση αποτυγχάνει (?)

Το «One Battle After Another» σηματοδοτεί την πιο πολιτική και ίσως πιο ώριμη στιγμή του…