Στα στενά του Ψυρρή, στον αριθμό 57 της Κολοκοτρώνη, τη Τρίτη 10 Μαρτίου και μέχρι περίπου κατά τα μεσάνυχτα υπήρχε αντάρα. Στο δεύτερο πάτωμα του επιβλητικού υπερμεγέθους νεοκλασικού KOTES – X Booze έπαιζαν μουσική ο Mör και η Νατάσα (Γιάννης Αλεξανδρόπουλος και Νατάσα Ρουστάνη αντίστοιχα). Όπως έχουμε ξαναπεί, αυτοί οι δύο είναι απ’ τους ανερχόμενους καλλιτέχνες που θα μας μείνουν αξέχαστοι.
Ήμαστε εκεί στις εννέα και μισή και ακούγοντας το soundcheck από την είσοδο του ισογείου νομίσαμε ότι φτάσαμε σε λάθος ώρα, αλλά ευτυχώς ήταν μόνο το soundcheck. Από το πρώτο βήμα μας μέσα στο χώρο νιώσαμε ότι δεν πηγαίναμε σε ένα οποιοδήποτε live. Ανεβαίνοντας την παλιά μεγάλη σκάλα, το συναίσθημα αυτό όλο και εντεινόταν μέχρι να φτάσουμε στον δεύτερο όροφο και να κορυφωθεί. Το κλίμα ήταν φιλικό και χαρούμενο από κάθε άποψη, ο Mör και η Νατάσα ετοίμαζαν τα τελευταία πράγματα. Ο χώρος ξεκάθαρα διακοσμημένος περίτεχνα δομώντας μια alternative αισθητική παντού… αυτοσχέδιες ταπετσαρίες, κρεμασμένα κεριά από το ταβάνι και άλλα πολλά που υπήρχαν κάτω από το ζεστό ημίφως.
Η κατάσταση κατά τη διάρκεια του live
Ο κόσμος καθυστέρησε να μαζευτεί και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έναρξη της γιορτής. Μετά από μία ώρα αναμονής (10:30 περίπου) και, ενώ μαζεύτηκαν σχεδόν αρκετοί για να γεμίσει ο χώρος, ακούστηκαν τα πρώτα beats. Η αλήθεια είναι ότι πήγα σχετικά προβληματισμένος για το τι θα ακούσω και πως θα είναι γενικά η φάση. Όμως, αντ’ αυτού έμεινα έκπληκτος και κατενθουσιασμένος!
Από τα πρώτα κιόλας beats, λοιπόν, κατάλαβα ότι μια ώρα πριν δεν είχα μπει απλά σε μια νεοκλασική μεγάλη πόρτα και ανέβηκα δύο ορόφους. Κατάλαβα ότι τρύπωσα σε έναν άλλον κόσμο και βούτηξα βαθιά στους ήχους της ψυχεδέλειας και στην surreal αισθητική. Κομμάτια τύπου techno με υπέροχες ηλεκτρονικές ριπές να ξεπροβάλλουν πίσω από τους στίχους της Νατάσας συνθέτοντας ένα αποτέλεσμα αλλόκοτο. Κομμάτια για καλοκαίρια και ”δύσβατες” μαγικές παραλίες, φορτισμένα με μπόλικη αλληγορία που θίγουν διάφορα θέματα των τελευταίων χρόνων και ερμηνευμένα με σχετική θεατρικότητα που τα απογειώνουν. Tracklist δυστυχώς δεν έχουμε μιας και τα κομμάτια είναι ακυκλοφόρητα και δεν έγινε αναφορά στα ονόματά τους.
Ο Mör και η Νατάσα: Ο επίλογος
Κάτι που έκανε εντύπωση ήταν ότι πίσω από τους καλλιτέχνες υπήρχαν τρία κάδρα φωτισμένα και εικονισμένα από προβολείς. Τρεις ”οθόνες” που συνέθεταν ένα μίνι video wall εμπλουτίζοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση με τις ψυχεδελικές εικόνες και σχέδιά τους. Όλα ήταν άψογα σχεδιασμένα να εγκλωβίζουν τις αισθήσεις σου. Ο ήχος της παράστασης ήταν εξίσου πολύ καλός, κάτι που προφανώς το περιμέναμε μιας και η μουσική είναι ηλεκτρονική. Αρκετά ηχεία σε όλη την αίθουσα κάλυπταν δυνατά και καθαρά τους ήχους του Mör και τη φωνή της Νατάσας.
Ήταν ένα βράδυ που δεν θα έλεγε κάποιος ότι γέμισε τη Τρίτη του, μα μια νύχτα με ήχους ενός ξεκάθαρα underground -πολλά υποσχόμενου- σχήματος που θα ήθελε να ξαναδεί με τη πρώτη ευκαιρία. Μετά από μιάμιση ώρα ταξιδιού τα κουμπιά και τα μικρόφωνα έκλεισαν, ο κόσμος έκατσε στις καρέκλες του και επιστρέψαμε στη ρεαλιστική πραγματικότητα… ίσως να χρειαζόταν λίγο παραπάνω. Ελπίζουμε ο Mör και η Νατάσα να συνεχίσουν τις εμφανίσεις τους και να παράξουν κι’άλλη τέχνη γιατί τη χρειαζόμαστε!
Εις το επανιδείν!
