Μόλις δέκα μήνες μετά την πρωτοφανή τραγωδία στο Μάτι και ένα μήνα μετά την έναρξη της φετινής αντιπυρικής περιόδου, η χώρα μας εξακολουθεί να παραμένει ανοχύρωτη απέναντι στον κίνδυνο για δασικές πυρκαγιές. Με 102 χαμένες ζωές, 193.816 στρέμματα καμένης γης και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές σε εθνικό επίπεδο, θα περίμενε κανείς μια ριζική αλλαγή του συστήματος δασοπροστασίας, σημειώνει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Η επίδραση της κλιματικής αλλαγής στην ένταση των φυσικών φαινομένων καθώς και το ρευστό πολιτικό σκηνικό των ημερών έρχονται να εντείνουν τις ανησυχίες σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας του όποιου υφιστάμενου σχεδίου.
Όπως επισημαίνει η WWF Ελλάς, αμέσως μετά τη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική το περασμένο καλοκαίρι, υπήρξαν επίσημες εξαγγελίες από στελέχη της κυβέρνησης και τον ίδιο τον πρωθυπουργό για τη λήψη μιας σειράς μέτρων ώστε να «θωρακιστούν» στο μέλλον η χώρα και οι πολίτες από τις δασικές πυρκαγιές. Έκτοτε, πραγματοποιήθηκαν κάποιες κινήσεις, χωρίς όμως να φτάσουν το επιθυμητό επίπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ασυνέχειας και αναποτελεσματικότητας, αποτελεί η αδυναμία πλήρους αξιοποίησης του Ευρωπαϊκού Αριθμού Έκτακτης Ανάγκης 112. Παρότι είναι τεχνικά εφικτό, δεν έχει αξιοποιηθεί η δυνατότητά του για την ενημέρωση των κατοίκων και των επισκεπτών μιας περιοχής μέσω της κινητής τηλεφωνίας για επικείμενο κίνδυνο εξαιτίας φυσικών καταστροφών.
Παράλληλα, η μείωση των πιστώσεων στη Δασική Υπηρεσία για την πρόληψη απέναντι στις δασικές πυρκαγιές συνεχίζεται. Φέτος διατίθενται μόλις 1,6 εκατ. ευρώ, σχεδόν το μισό ποσό σε σύγκριση με τα 3 εκατ. ευρώ που είχαν δοθεί το 2012. Ποσά που μόλις και «μετά βίας καλύπτουν το 10% των αιτούμενων ετήσιων αναγκών και κατά κανόνα αποδίδονται αργοπορημένα, λίγες μέρες πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου (φέτος στις 10 Απριλίου 2019)». Από την άλλη, για μία ακόμη χρονιά δίνονται περίπου 17 εκατ. ευρώ στους 332 δήμους της χώρας για γενικούς σκοπούς πυροπροστασίας, «χωρίς, ωστόσο, να υπάρχει επαρκής έλεγχος χρήσης για τον σκοπό που προορίζονται». Συγχρόνως, δεν υπάρχει σε εθνικό επίπεδο επανεκτίμηση/επικαιροποίηση του κινδύνου πυρκαγιάς σε δασικές εκτάσεις, ώστε να γίνει κατάλληλος σχεδιασμός δράσεων πρόληψης πυρκαγιών. Οι επικίνδυνες περιοχές της χώρας για την εκδήλωση πυρκαγιών έχουν να επικαιροποιηθούν από το 1984.
Στα θετικά προσμετρώνται η έκδοση της ΚΥΑ που προβλεπόταν σε νόμο του 2014 για τη συνεργασία Δασικής Υπηρεσίας και Πυροσβεστικού Σώματος καθώς και το σχέδιο νόμου για το «Εθνικό Σύστημα Πολιτικής Προστασίας» , παρά το ότι δεν δίνει λύσεις στο κομβικό ζήτημα της ανεπαρκούς στελέχωσης των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας.
«Για να μην είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, πρέπει να ληφθούν άμεσα γενναίες πολιτικές αποφάσεις και μέτρα. Θα πρέπει επιτέλους να φέρουμε την πρόληψη στο επίκεντρο, η χρηματοδότηση οφείλει να είναι πιο στοχευμένη και έγκαιρη, να εφαρμοστεί η εθνική στρατηγική για τα δάση μέσα από τη δασική διαχείριση πολλαπλών σκοπών και να σχεδιαστεί μια ενιαία εθνική εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών», σχολιάζει ο Δημήτρης Καραβέλλας, γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς.
