Όλα δείχνουν πως ο ήλιος δύει για τη Χρυσή Αυγή. Ύστερα από μια δολοφονία, αμέτρητες ποινικές καταδίκες και την τελευταία εκλογική ήττα, το νεοναζιστικό κόμμα φαίνεται να εγκλωβίζεται στην σκιά του εαυτού του και οι Έλληνες να οδηγούνται για ακόμη μια φορά στην αγκαλιά της Δημοκρατίας. Η άλλοτε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας κατέρρευσε μαζί με την οργή και τον φόβο. Έναν φόβο που ξύπνησε κάθε κτηνώδες ένστικτο ενός λαού. Έναν φόβο που στηρίχτηκε στην εξαθλίωση της κοινωνίας πολιτών.
Η οικονομική κρίση που συντάραξε τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας έδωσε έναυσμα για την ανοχή κάθε ρατσιστικής ρητορικής · για την απόδοση κατηγοριών σε κάθε τι θεωρούταν υπεύθυνο για την μοίρα των Ελλήνων. Έτσι, η οργή δεν άργησε να ξεσπάσει. Επεισόδια ρατσιστικής βίας και περαιτέρω εκδηλώσεις ξενοφοβίας γνώρισαν έξαρση και η φήμη της Ελλάδος ως τόπος φιλοξενίας αμαυρώθηκε ανεπανόρθωτα. Παρόλο αυτά, τα χρόνια πέρασαν και η χώρα ορθοπόδησε. Όσο όμως η χώρα άρχιζε να στέκεται γερά στα πόδια της, τόσο η φασιστική οργάνωση έχανε τα πατήματά της. Το τέλος της εποχής των μνημονίων συνόδευσε εκ τούτοις την Χρυσή Αυγή προς την πόρτα της εξόδου. Ελλείψει υπαρξιακού νοήματος, το άγαλμα του εθνικισμού γκρεμίστηκε και οι αρχιτέκτονες του οπισθοχώρησαν. Μπόρεσε όμως αυτή η ιδεολογική κρίση να αποκλείσει την επανεμφάνισή της;
Χρυσή Αυγή: Μια αυγή που έφερε το σκοτάδι
«Φαίνεται πως έκλεισε ο κύκλος μιας εποχής «οργής» που καθορίστηκε από πολιτική μίσους- με επιτομή τις νυχτερινές πορείες με πυρσούς και ναζιστικούς χαιρετισμούς και ομάδες κρούσης που έσπερναν πανικό και φόβο με συντονισμένες επιθέσεις σε μετανάστες, συνδικαλιστές και πολιτικούς αντιπάλους» αναφέρει η εφημερίδα Guardian. Είναι αλήθεια πως η ναζιστική διάσταση που έλαβε η φασιστική φωνή στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία δημιούργησε τρόμο και η ήττα αυτής στις εκλογές του Ιουλίου οπωσδήποτε σηματοδότησε το τέλος μιας «μαύρης σελίδας» στην ιστορία της χώρας. Σηματοδότησε όμως και το τέλος του φασισμού στην Ελλάδα;
Δυστυχώς, ο φασισμός στην Ελλάδα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Ο φασισμός είναι σαν ένας άνθρωπος των σπηλαίων. Για ένα διάστημα κρύβεται μέσα στην σπηλιά του και όποτε βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία και οι ιδανικά οδυνηρές συνθήκες για να αναδύσει, τότε βγαίνει στο φως της κοινωνίας. Με τον ίδιο τρόπο, η φασιστική φωνή κρύβεται προς το παρόν υπό την σκιά άλλων κομμάτων που ασπάζονται έστω και μια «νότα» της. Και μέχρι να επιστρέψουν οι οδυνηρές συνθήκες για να απαγγελθεί «η γνωστή ραψωδία», η «Ωδή στην Ξενοφοβία» για ακόμη μια φορά θα βροντολαλεί μέσα στο σπίτι του κάθε «οικογενειάρχη».
Άλλαξε ο φασισμός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς
«Μέχρι να επιστρέψουν οι οδυνηρές συνθήκες για να απαγγελθεί η γνωστή ραψωδία …». Ναι, μέχρι να επιστρέψουν οι οδυνηρές συνθήκες. Αυτή την φράση σκεφτόμασταν πριν ένα χρόνο. Και οι οδυνηρές συνθήκες έφθασαν. Και δεν άργησε να βασιλέψει ο φόβος. Δεν άργησε να κυριεύσει ο πανικός στις ψυχές των πολιτών· όπως δεν άργησε κάθε αντιδημοκρατικός λόγος να εκμεταλλευτεί την απελπισία της ανθρώπινης άγνοιας. Την στιγμή που η υγεία μας απειλείται καθημερινώς από την ύπαρξη ενός ιού και η ανερχόμενη ανεργία της χώρας προειδοποιεί για έλευση επώδυνων καταστάσεων, ο Ηλίας Κασιδιάρης άδραξε την ευκαιρία να κάνει χρήση του περισσευούμενου άλλωστε λαϊκισμού.
Σε μία νέα κρίση που “χτύπησε” την διεθνή σκηνή, η καμουφλαρισμένη Χρυσή Αυγή – που αγωνίζεται ακόμη να καλύψει τις βαθιά χαραγμένες “ουλές” των προηγούμενων ετών που οδήγησαν στην ήττα του κόμματος – επιδιώκει να επανακαλλιεργήσει το έδαφος του εθνικισμού με την ίδρυση ενός νέου κόμματος. Ενός κόμματος που φέρει την ίδια σφραγίδα αλλά όχι το ίδιο όνομα· που το “φαίνεσθαι” άλλαξε, αλλά το “είναι” παρέμεινε το ίδιο βάρβαρο, το ίδιο υποχθόνιο, το ίδιο απάνθρωπο. Σπέρνοντας το μίσος και την διχόνοια μέσα στην κοινωνία, ο μετανάστης παρουσιάζεται ως ο εχθρός του λαού και ο Έλληνας πολίτης ως θύμα ενός διεφθαρμένου και συνάμα ανθελληνικού συστήματος. Κάθε έννοια ρατσισμού και φασισμού απενοχοποιείται στο βωμό του εθνικού συμφέροντος και η ξενοφοβία γίνεται συνώνυμο της διασφάλισης της εθνικής ταυτότητας.
Το πρόβλημα όμως είναι πως οι ” Έλληνες ” του Ηλία Κασιδιάρη δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους τους Έλληνες. Με τους Έλληνες της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της προσφυγιάς και της φιλοξενίας. Διότι αυτοί οι ” Έλληνες ” δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια κακή απομίμηση του εαυτού μας.
Χρυσή Αυγή: Φασισμός των 500.000 προβολών
Αναμφισβήτητα, ο φασισμός δεν αποτελεί μέρος του Έλληνα. Μήπως όμως αποτελεί στοιχείο του Νεοέλληνα; Μήπως οι Έλληνες δεν έμαθαν από τα λάθη τους; Μήπως το μάθημα δεν μας έγινε αρκετά πάθημα; Όλα αυτά τα ερωτήματα περιτριγυρίζουν ένα και μόνο φαινόμενο· την ευρεία αποδοχή των απόψεων του Ηλία Κασιδιάρη. Την στιγμή που προβληματιζόμαστε, οι δηλώσεις του Ηλία Κασιδιάρη κατακλύζουν το διαδίκτυο με πλήθος υποστηρικτών να αναπαραγάγουν τις νεοναζιστικές ιδέες. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η παιδεία στην Ελλάδα αγγίζει απογοητευτικά επίπεδα. Ο φόβος για την απώλεια της εθνικής ταυτότητας μας οδηγεί καθημερινά στο να λησμονούμε ποια είναι η αυθεντική μας ταυτότητα.
Δεν νοείται οι πολίτες των Καλαβρύτων και του Δίστομου- δύο περιοχών των οποίων οι κάτοικοι βίωσαν σε ακραίο βαθμό την βαρβαρότητα της ναζιστικής σβάστικας – να χαρίζουν 1.000 ψήφους σε μέλη νεοναζιστικής οργάνωσης. Όλη αυτή η παραφροσύνη έρχεται να δηλώσει κάτι. Οι 500.000 προβολές στο διαδικτυακό κανάλι του Ηλία Κασιδιάρη δεν πρέπει να θεωρούνται ως αμελητέα ένδειξη. Σε περίπτωση που ο ίδιος αριθμός προβολών είχε προσμετρηθεί σε εκλογικές ψήφους, τότε η παρουσία του εν λόγω πολιτικού κόμματος θα μπορούσε να αναπτύξει μια ισχύ ανεκτίμητου μεγέθους μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Και η μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη ποτέ δεν αποτελούσε ουτοπία. Όλα δείχνουν, λοιπόν, πως ο ήλιος δύει για τη Χρυσή Αυγή. Μήπως όμως έχει ξημερώσει για αυτήν η επόμενη μέρα;
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Guardian: Ο ήλιος δύει για την Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. (2019). Ανακτήθηκε από kathimerini.gr/1043791/gallery/epikairothta/ellada/guardian-o-hlios-dyei-gia-th-xrysh-aygh-sthn-ellada (τελευταία πρόσβαση 07/06/2020)
