Η πειρατεία ήταν διαχρονικό «επάγγελμα» και οι ιστορίες με αιμοβόρους και αδίστακτους πειρατές είναι πολλές.
Ένας από τους πιο διάσημους ομήρους πειρατών,όσο απίστευτο και αν ακούγεται, ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας . Η οικογένεια του σπουδαίου Ρωμαίου άνδρα αναγκάστηκε να πληρώσει λύτρα για να καταφέρει να τον απελευθερώσει από τους πιο σκληρούς πειρατές της Μεσογείου. Τα λύτρα, για την απελευθέρωση σημαντικών αιχμαλώτων, ήταν πάγια τακτική, με αποκορύφωμα της την ρωμαϊκή εποχή.
Ποιος ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας;
Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας υπήρξε μία από τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες της ρωμαϊκής ιστορίας. Σπουδαίος στρατιωτικός αλλά και χαρισματικός πολιτικός. Με την πολιτική του δράση άλλαξε το πολίτευμα της Ρώμης, ενώ με τις στρατιωτικές του επιτυχίες θεμελίωσε τις βάσεις για την εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Η δολοφονία του είναι ίσως από τις πιο διάσημες της ανθρώπινης ιστορίας. Άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στην σύγκλητο, από τις απανωτές μαχαιριές των συγκλητικών. Δέχθηκε 23 χτυπήματα. Ευρέως γνωστή είναι και η τελευταία φράση που είπε. Βλέποντας τον Βρούτο, το «ψυχοπαίδι» του, ανάμεσα στους δολοφόνους του, είπε στα Ελληνικά «Και συ, τέκνον Βρούτε;» και σκέπασε το κεφάλι του με την τήβεννο.
Πότε, που και ποιοι όμως απήγαγαν τον χαρισματικό αυτόν ηγέτη;
Ο Καίσαρας αιχμαλωτίστηκε κατά την διάρκεια του ταξιδιού του προς την Ρόδο, με σκοπό να εκπαιδευτεί από τον φιλόσοφο Απολλώνιο. Οι θύτες του ήταν οι τρομεροί πειρατές της Κιλικίας.
Οι Κίλικες προέρχονταν από τη περιοχή της σημερινής Νότιας Τουρκίας. Πεδίο δράσης τους ήταν οι εύπορες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου. Από όπου περνούσαν έσπερναν τον τρόμο. Η φήμη τους είχε απλωθεί παντού. Είχαν καταφέρει να αποκτήσουν τεράστια πλούτη και μεγάλη δύναμη με αποτέλεσμα να γίνονται όλο και πιο αλαζόνες. Η αλαζονεία τους διαφαίνεται και από το γεγονός ότι μεταξύ τους προσφωνούνταν ως βασιλείς ή στρατηγοί. Για να δικαιολογήσουν μάλιστα το γεγονός ότι ζητούσαν λύτρα, τα είχαν βαπτίσει «στρατιωτική αμοιβή».
Η αιχμαλωσία του Ιουλίου Καίσαρα κράτησε 38 μέρες. Το «κουφό» είναι ότι όταν οι απαγωγείς ζήτησαν το ποσό των 20 ταλάντων για να τον απελευθερώσουν, ο Καίσαρας αντέδρασε. Θεώρησε πώς το ποσό ήταν μικρό και ένιωσε προσβεβλημένος για την «κοστολόγηση» του. Τους πρότεινε μάλιστα να ζητήσουν 50 τάλαντα. Εκείνοι, γέλασαν κοροϊδευτικά αλλά τελικά αύξησαν το ποσό.
Αξιοσημείωτο και πολύ σημαντικό στην σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Καίσαρα είναι ένα ακόμη περιστατικό. Στις 38 μέρες που ήταν όμηρος, αντιμετώπιζε τους πειρατές περιφρονητικά και ειρωνικά, σαν να είναι κατώτεροι του. Τους διάβαζε ποιήματα. Αυτοί δεν καταλάβαιναν, με αποτέλεσμα να τους αποκαλεί βάρβαρους. Επιπλέον, τους προειδοποίησε ότι μόλις απελευθερωθεί θα τους κρεμάσει. Αυτοί δεν του έδωσαν σημασία. Θεώρησαν ότι πρόκειται απλά για έναν ανόητο νεαρό.
Ο Ιούλιος Καίσαρας όμως επέστρεψε και τήρησε την υπόσχεση του.
Όταν καταβλήθηκαν τα λύτρα και απελευθερώθηκε, ο Ιούλιος Καίσαρας ζήτησε από τις ρωμαϊκές αρχές της Μικράς Ασίας να του δώσουν ένα μικρό στόλο. Στη συνέχεια καταδίωξε τους απαγωγείς του και μόλις τους αιχμαλώτισε τους σταύρωσε.
Κατά μια δεύτερη εκδοχή, το τέλος των πειρατών ήρθε με την παράδοση των λύτρων. Όταν οι άνδρες του Καίσαρα πήγαν στην Μίλητο για να ζητήσουν τα 50 τάλαντα, προμηθεύτηκαν και τρόφιμα καθώς και κρασί αναμεμειγμένο με μανδραγόρα που έχει ναρκωτικές ιδιότητες. Πήραν επίσης και μία υδρία, στην οποία αντί για κρασί, είχαν κρύψει ξίφη. Με την παράδοση των λύτρων, ο Ιούλιος Καίσαρας πρόσφερε ένα πλούσιο γεύμα στους δεσμώτες του. Εκείνοι, χαρούμενοι για τα λύτρα αλλά και το γεύμα, έφαγαν, ήπιαν και αποκοιμήθηκαν μετά το κρασί. Έτσι, οι άνθρωποι του Καίσαρα βρήκαν την ευκαιρία και τους έσφαξαν με τα ξίφη, που είχαν κρύψει. Μάλιστα, πήραν και τα λύτρα, τα οποία επέστρεψαν στους Μιλήσιους.
