Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών ανήκει στον πρόεδρο Ρίγκαν και αναφέρεται στην ανάγκη πάταξης της παραγωγής και εμπορίας ναρκωτικών ουσιών. Είναι μία από τις φράσεις που σημάδεψε το τέλος του 20ου αιώνα και αποτέλεσε την αρχή πολλών προβλημάτων για την Λατινική Αμερική.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το παράνομο εμπόριο κοκαΐνης από την Κολομβία στις ΗΠΑ έκανε τα πρώτα του βήματα. Καθώς η κοκαΐνη συνέπαιρνε την νυχτερινή ζωή του Μαϊάμι, ο Πάμπλο Εσκομπάρ εμφανίστηκε ως η νέα απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή.
Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε πάση θυσία η Κολομβία να επανέλθει στον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι μία χώρα του δόγματος Μονρόε μπορούσε να αυξήσει τόσο γρήγορα την δύναμη της, χωρίς αυτές να την ελέγχουν. Έτσι, ο Ρόναλντ Ρίγκαν χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την έξαρση της εγκληματικότητας στην Φλόριντα την δεκαετία του ’80, κήρυξε τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών.
Εσκομπάρ εναντίον όλων
Η Κολομβία την δεκαετία του 1980 ήταν μία από τις πιο επικίνδυνες χώρες του πλανήτη. Η χώρα ήταν βυθισμένη στην πολιτική αστάθεια και την φτώχεια. Την ίδια στιγμή, παραστρατιωτικές ομάδες και κομμουνιστές αντάρτες λυμαίνονταν την ύπαιθρο της χώρας.
Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις της χώρας προσπαθούσαν να εξαρθρώσουν τα καρτέλ των ναρκωτικών, ο Εσκομπάρ απαντούσε με δολοφονίες πολιτικών και μη προσώπων σπέρνοντας τον τρόμο στην κολομβιανή κοινωνία.
Ο Εσκομπάρ αναμείχθηκε και στην περιβόητη εισβολή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κολομβίας. Η εισβολή αυτή αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα πιο σκοτεινά σημεία της σύγχρονης ιστορίας της Κολομβίας. Όλα ξεκίνησαν το 1985, όταν μέλη της Μ-19 εισέβαλαν στο Ανώτατο Δικαστήριο κρατώντας ως ομήρους τους δικαστές. Το περιστατικό έληξε με την εισβολή του στρατού στο δικαστήριο και οδήγησε στον θάνατο όλων των δικαστών.
Αμέσως μετά την εισβολή, οι αρχές διαπίστωσαν ότι οι φάκελοι για τον Εσκομπάρ είχαν εξαφανιστεί. Είναι βέβαιο ότι ο Εσκομπάρ συμμάχησε με τους αντάρτες, ώστε να εξαφανίσει τα στοιχεία που απεδείκνυαν την εγκληματική του δράση.
Αποκορύφωμα της δολοφονικής του δράσης αποτέλεσε η δολοφονία δύο σημαντικών προσωπικοτήτων της Κολομβίας, του Ροντρίγκο Λάρα και του Λουίς Κάρλος Γκαλάν. Ο τελευταίος μάλιστα υπήρξε υποψήφιος πρόεδρος της χώρας το 1990.
Ο Γκαλάν τάχθηκε δημόσια κατά των καρτέλ τονίζοντας την καταστροφική δράση των εμπόρων ναρκωτικών στην Κολομβία και στην κολομβιανή κοινωνία. Δολοφονήθηκε κατά την έναρξη προεκλογικής ομιλίας στην πόλη Σοάτσα το 1990. Μέχρι σήμερα, η κολομβιανή δικαιοσύνη δεν έχει ανοίξει τον φάκελο της υπόθεσής του.
Πολεμώντας τα ναρκωτικά και στο Μεξικό
Μετά την παρακμή των κολομβιανών καρτέλ, το Μεξικό έγινε το κέντρο της διεθνούς διακίνησης ναρκωτικών. Για χρόνια, η χώρα ήταν μοιρασμένη ανάμεσα σε δύο αντίπαλα καρτέλ που ήλεγχαν τις δύο ακτές της χώρας.
Το 2006, η κυβέρνηση του Μεξικό με την υποστήριξη των ΗΠΑ κήρυξε τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών στην χώρα. Αμέσως, ξεκίνησε μία εκστρατεία βίας και τρομοκρατίας που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία της χώρας.
Οι ΗΠΑ συμφώνησαν στην παραχώρηση οικονομικής βοήθειας αξίας 1,6 δις δολάρια στο Μεξικό, ώστε οι δυνάμεις ασφαλείας της χώρας να εξαρθρώσουν οριστικά τα καρτέλ. Τα καρτέλ σε αντίποινα για την δράση της κυβέρνησης, εκτελούσαν όποιον στέκονταν εμπόδιο στον δρόμο τους.
Υπολογίζεται ότι ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών του Μεξικού έχει στοιχίσει την ζωή σε 120.000 ανθρώπους. Αποκορύφωμα της μεξικανικής εκστρατείας υπήρξε η σύλληψη του διαβόητου Ελ Τσάπο. Ο Ελ Τσάπο ήταν ηγέτης του καρτέλ Σιναλόα που ελέγχει την δυτική ακτή της χώρας.
Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών στην Λατινική Αμερική έχει βρει μιμητές στην Ασία με τον πρόεδρο των Φιλιππινών, Ντουτέρτε να έχει κηρύξει μία εκστρατεία βίας σε ολόκληρη την ΝΑ Ασία.
Πηγή: Vox
