To Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο. Η διαμόρφωση συνεχίστηκε ως την Εποχή του Χαλκού, κοντά στην Σκωτία της Αγγλίας. Ένας κύκλος μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ..
Το όνομα Στόουνχεντζ προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν ‘κρεμαστοί λίθοι’. Έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει. Οι αρχαιολόγοι καθορίζουν τα henge(s) ως εκχωματώσεις που συνίστανται από ένα κυκλικό έγκλεισμα, περιβεβλημένο με κρηπιδωμένη κυκλική τάφρο. Όπως συμβαίνει συχνά με την αρχαιολογική ορολογία, η λέξη είναι δάνεια από τους παλιούς αρχαιοδίφες.
Όμως, ο όρος henge δεν είναι και ο καταλληλότερος για την περιγραφή του Στόουνχεντζ. Στην περίπτωση του οποίου το κρηπίδωμα βρίσκεται εσωτερικά της τάφρου. Παρόλο που το Στόουνχεντζ ως μνημείο είναι σύγχρονο άλλων τυπικότερων. Το σύνολό του δεν είναι δυνατόν να καταχωρηθεί σε κάποια κατηγορία. Μορφολογικά έχει μακρινή μόνον συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους κύκλους των Βρετανικών νήσων.
Το Στόουνχεντζ και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.
Μια ομάδα αποτελούμενη από 12 γεωλόγους και αρχαιολόγους από όλο το Ηνωμένο Βασίλειο ασχολήθηκε με το μνημείο. Έπειτα από έρευνα , αποκάλυψε ότι ίχνη από ορισμένες από τις μικρότερες πέτρες του μνημείου, προέρχονται από δύο λατομεία στη δυτική Ουαλία.
Η ομάδα βρήκε επίσης αποδεικτικά στοιχεία προϊστορικών εργαλείων. Όπως πέτρινων σφηνών, αλλά και εκσκαφικής δραστηριότητας στα εν λόγω λατομεία. Χρονολογούνται γύρω στο 3.000 π. Χ.. Αυτή είναι η περίοδος που κατασκευάστηκε το πρώτο στάδιο του Στόουνχετζ.
Αυτό αποτελεί ατράνταχτο στοιχείο ότι άνθρωποι ενεπλάκησαν και μετακίνησαν αυτούς τους βράχους στο σημείο όπου βρίσκονται σήμερα. Σε απόσταση τουλάχιστον 240 χιλιομέτρων μακριά.
«Δίνει επιτέλους, τέλος σε διαφωνίες που υπήρξαν επί μακρόν σχετικά με το αν οι βράχοι μετακινήθηκαν από ανθρώπινο παράγοντα ή εξαιτίας της δραστηριότητας των πάγων». δήλωσε ο καθηγητής Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Southampton και επικεφαλής της μελέτης, Joshua Pollard.
Από το 2010 η ομάδα του αναλύει δείγματα από το Στόουνχεντζ. Προσπαθεί να τα ταιριάξει με τις πέτρες στους λόφους Preseli της Ουαλίας. «Είναι σκληρή δουλειά. Η έρευνα αυτού του είδους παίρνει χρόνο», σημείωσε.
Για να πάρουν ακριβή αποτελέσματα, οι γεωλόγοι συνέθλιψαν εκατοντάδες δείγματα βράχων, μετατρέποντάς τους σε σκόνη. Έκαναν χημικές αναλύσεις σε βάθος χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ και ανέλυσαν την ηλικία των κρυστάλλων με τη μέθοδο της χημείας ζιρκονίου.
«Χρησιμοποιούμε ένα συνδυασμό στάνταρντ μικροσκοπίων και μοντέρνων εργαλείων ανάλυσης». δήλωσε ο γεωλόγος Richard Bevins, του Εθνικού Μουσείου της Ουαλίας στο CNNi.
Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι τα σωστά λατομεία Carn Goedog και Craig Rhos-y-felin, βρίσκονται στη βόρεια πλευρά των λόφων, απέναντι από την τοποθεσία που θεωρείτο μέχρι σήμερα.
«Πηγαίνοντας πίσω και κοιτώντας λεπτομερώς τα δείγματα που μελέτησε, μπορούμε να δείξουμε ότι καμία από τις προτάσεις του δεν στέκει», λέει ο Bevins.
Οι βράχοι είναι από την βορινή πλευρά των λόφων. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι είναι πιθανότερο ότι σύρθηκαν από ξηράς από την Ουαλία στην Αγγλία. Δεν μεταφέρθηκαν δια των παραποτάμων που βρίσκονται στη νότια πλευρά.
Είναι επίσης πιθανό ότι χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για την κατασκευή ενός λίθινου κύκλου στην τοπική περιοχή, προτού μεταφερθούν και στηθούν στις πεδιάδες του Salisbury.
Οι αρχαιολόγοι, τώρα, θέλουν να επικεντρωθούν στους προϊστορικούς δεσμούς μεταξύ των προϊστορικών ανθρώπων στους λόφους Preseli και τις πεδιάδες της Αγγλίας στα ανατολικά. Η ομάδα ελπίζει επίσης να αποκτήσει πρόσβαση στα θαμμένα πετρώματα στο Στόουνχεντζ για να επιβεβαιώσει την καταγωγή τους.
«Παραμένει μία από τις πιο αξιόλογες περιπτώσεις μετακίνησης μεγαλίθων μεγάλης απόστασης στον αρχαίο κόσμο, η οποία περιέργως δεν είχε μελετηθεί αρκετά. Είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψουμε», δήλωσε ο Pollard.
Στην πιο πρόσφατη αρχαιολογική μελέτη του χώρου είχαν αποκαλυφθεί αρχαία ανθρώπινα λείψανα.
Το γεγονός αυτό έδειχνε ότι το Στόουνχεντζ χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο, αναφέρουν οι αρχαιολόγοι στην βρετανική Daily Mail. Οι θεωρίες που αναπτύχθηκαν γύρω από τα ερείπια ήταν πολλές και έτσι δημιουργήθηκε ένα μυστήριο σχετικά με το σκοπό του . Η πρόσφατη αρχαιολογική μελέτη όμως οδηγεί τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι το μνημείο χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο. «Η έρευνά μας δείχνει ότι το Stonehenge χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο καύσης των νεκρών κυρίως ενήλικες άνδρες και γυναίκες για περίπου πέντε αιώνες, κατά τη διάρκεια και μεταξύ των πρώτων σταδίων της αρχικής του κατασκευής». Αυτά ανέφερε η πρόσφατη μελέτη. Δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2016 στο περιοδικό Αρχαιολογία από τον καθηγητή αρχαιολογίας Mike Parker-Pearson στο University College του Λονδίνου και από τους συνεργάτες του.
Τα υπολείμματα αποτεφρώθηκαν σε μια περίοδο 500 χρόνων, μεταξύ 3.100 π.Χ. και 2.600 π.Χ., σύμφωνα με την ραδιοχρονολόγηση. Μετά από εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι του Stonehenge έκαναν καύσεις, αντί να θάβουν τους νεκρούς τους σε μια κυκλική τάφρο που περιβάλλει την περιοχή. Τα οστά για πρώτη φορά αποκαλύφθηκαν από τον αρχαιολόγο William Hawley στη δεκαετία του 1920, ο οποίος αρχικά δεν είχε κατανοήσει τη σημασία τους . Άλλες αποκαλύψεις για το Stonehenge τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνουν τη θεωρία ότι οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τις πέτρες σαν κίονες υποστηρίζοντας μια υπερυψωμένη ξύλινη πλατφόρμα κάτω από την οποία τελούσαν τελετουργίες.
Πηγές :
- Λύθηκε το μυστήριο του Στόουνχεντζ!, ανακτήθηκε από CNN GREECE στις 28/01/2020
- Στοουνχετζ, ανακτήθηκε από Βικιπαιδεία στις 27/01/2020
- Έλυσαν το μυστήριο με τους “πέτρινους γίγαντες” του Στόουνχετζ, ισχυρίζονται οι αρχαιολόγοι στη Βρετανία, ανακτήθηκε από mixanitouxronou.gr στις 28/01/2020
