Fukushima: το χρονικό ενός πυρηνικού ολέθρου

11 Μαρτίου 2011, Fukushima:

Σεισμός μεγέθους 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει περιοχή της Ανατολικής Ιαπωνίας, που ονομάζεται Fukushima.
Το επακόλουθο τσουνάμι χτυπάει την περιοχή
Ο πυρηνικός σταθμός Fukushima Daiichi αδυνατεί να ψύξει τους πυρηνικούς αντιδραστήρες
Η υπερθέρμανση των καυσίμων οδηγεί στην έκρηξη των αντιδραστήρων, με την 1η έκρηξη να καταγράφεται στις 12 Μαρτίου του 2011
Η πυρηνική κόλαση μόλις ξεκίνησε

Αρχικά υπήρξαν ελλειπή στοιχεία σχετικά με τη διαρροή της πυρηνικής ενέργειας. Έτσι η κατάσταση αξιολογήθηκε ως 4 σύμφωνα με την κλίμακα επικινδυνότητας (από 1 έως 7). Όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά και η κατάσταση δεν ήταν προφανώς υπό έλεγχο:

Πρόκειται για ένα σοβαρό πυρηνικό ατύχημα.

Από την πρώτη ώρα της έκρηξης που σημειώθηκε μια μέρα μετά το τσουνάμι, στην περιοχή καταγράφηκε ραδιενέργεια 400 φορές μεγαλύτερη από τη μέγιστη επιτρεπόμενη δόση ανά έτος ! Οι αρμόδιοι αξιολόγησαν τελικά την επικινδυνότητα της κατάστασης ως 7, δηλαδή την ανώτατη που ξέραμε μέχρι τότε..από το Τσέρνομπιλ. Η περιοχή κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και εκκενώθηκε.

Η Fukushima εκκενώνεται

Αρχικά, μετά το ατύχημα εκκενώθηκε περιοχή ακτίνας 20 χιλιομέτρων από το πυρηνικό σταθμό. Σταδιακά οι αρμόδιες αρχές συνέστησαν την εκκένωση μεγαλύτερης περιοχής. Στην εικόνα δεξιά βλέπουμε τις σχετικές περιοχές εκκένωσης, σύμφωνα με δεδομένα του 2015. Με έντονο κόκκινο χρώμα απεικονίζονται περιοχές, όπου οι κάτοικοι δεν μπορούν να επιστρέψουν προς το παρόν. Με σκούρο κόκκινο απεικονίζονται περιοχές όπου οι κάτοικοι θα μπορέσουν να επιστρέψουν μετά από πάρα πολύ καιρό, ενώ με (σκούρο) πράσινο χρώμα φαίνονται οι περιοχές όπου έχει αρθεί είτε θα αρθεί η εκκένωση.

Διαβάστε επίσης Με ποια κριτήρια ορίζεται μια ψυχρή εισβολή στη χώρα;

Πέρσυ σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε, κάποιοι επιστήμονες θεωρούσαν ασφαλή την επιστροφή κατοίκων σε ορισμένες περιοχές της Fukushima.Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθούμε και στην TEPCO. Η ιαπωνική εταιρεία TEPCO είναι υπεύθυνη για την “αποκατάσταση” της περιοχής. Έτσι η εταιρία αυτή, που ήταν και διαχειρίστρια του πυρηνικού σταθμού δημοσιοποιεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα μετρήσεις που γίνονται. Σύμφωνα με πρόσφατα δεδομένα της εταιρίας, οι εργαζόμενοι το 2017 που πραγματοποιούν μετρήσεις δέχτηκαν εξωτερική δόση 9.72mSv (ενώ η ενεργή δόση για τους εργαζόμενους σε χώρους πυρηνικής ενέργειας είναι 20mSv/έτος.).

Advertising

Safecast: Οι κάτοικοι συλλέγουν δεδομένα για τα επίπεδα της ραδιενέργειας.

O Ιάπωνας ιερέας που ξεκίνησε να μετράει τα επίπεδα της ραδιενέργειας στη Fukushima.

Είκοσι χρόνια νωρίτερα, ο ιερέας Sadamaru Okano είχε αναπτύξει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον σχετικά με την πυρηνική ενέργεια. Οι γνώσεις που απέκτησε μελετώντας ερασιτεχνικά το θέμα τον βοήθησαν για τη διεξαγωγή των μετρήσεων της ραδιενέργειας στην περιοχή της Fukushima. Από το 2007 ο ίδιος έκανε μετρήσεις στην περιοχή, με αποτέλεσμα το 2011 να έχει μια καλή βάση δεδομένων για τη σύγκριση των επιπέδων της ραδιενέργειας μετά το ατύχημα.

Έτσι στους ζοφερούς καιρούς που ακολούθησαν, οι απλοί πολίτες δεν έμειναν αμέτοχοι. Λίγο μετά το πυρηνικό ατύχημα, που στοίχειωσε τις ζωές τους, ξεπήδησε το Safecast. Πρόκειται για μια δράση με στόχο την άμεση ενημέρωση του κάθε πολίτη για τα επίπεδα της ραδιενέργειας λόγω του ατυχήματος. Πιο συγκεκριμένα, με το Safecast ο οποιοσδήποτε έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί είτε να μετρήσει ο ίδιος τη ραδιενέργεια της περιοχής.

Διαβάστε επίσης Χάτσικο: H ιστορία του πιο διάσημου σκύλου στον κόσμο

Οι λόγοι της ύπαρξης αυτής της εφαρμογής είναι προφανής. Όπως δήλωσε ο Ιάπωνας ιερέας Sadamaru Okano : “The government didn’t tell us the truth, they didn’t tell us the true measures” ,

Advertising

η κυβέρνηση δεν μας είπε την αλήθεια, δεν μας είπαν τις πραγματικές μετρήσεις.

Συγκρίνοντας τις μετρήσεις του αμέσως μετά το ατύχημα με εκείνες που είχε μετρήσει στο παρελθόν, ο Okano είδε ότι οι τιμές της ραδιενέργειας ήταν 50 φορές υψηλότερες! Την ίδια στιγμή οι ιαπωνικές αρχές, σύμφωνα με τον ιερέα έλεγαν στον κόσμο να μην ανησυχεί. Στην συνέχεια,ένας κύριος ονόματι Pieter Franken μαζί με μερικούς ακόμα προσάρμοσαν στα αυτοκινητά τους μετρητές ραδιενέργειας (μετρητής Geiger) για να συλλέξουν δεδομένα από την περιοχή-ένα project που θυμίζει το Google street. Κάπως έτσι γεννήθηκε τελικά το Safecast.

Ένα χρόνο μετά ο ιερέας έμαθε για το Safecast και το 2013 τοποθέτησε έναν μετρητή στο βουδιστικό ναό Seirinji. Χάρη στο Safecast ο καθένας πλέον έχει πρόσβαση στις μετρήσεις και μπορεί να αποφασίσει πόσο ασφαλής βρίσκεται στην περιοχή του. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η επιτυχία του Safecast ήταν τέτοια που σήμερα υπάρχουν 3000 μετρητές σε 90 χώρες!

Ευθύνες για το πυρηνικό ατύχημα

Φωτογραφία από παιδικό σταθμό της πόλης Pripyat, 3 χιλιόμετρα από τo Τσέρνομπυλ. Πηγή: https://news.nationalgeographic.com/news/2006/04/photogalleries/chernobyl/

Μετά από 6 ολόκληρα χρόνια,δηλαδή μόλις πέρσυ (!!) το δικαστήριο του Τόκυο έκρινε πώς τόσο η εταιρεία TEPCO όσο και η τότε ιαπωνική κυβέρνηση φέρουν ευθύνες για το ατύχημα της Fukushima. Έτσι χρηματικά ποσά επιβλήθηκαν στην εταιρεία και δόθηκαν στους πληγέντες. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις τι σημασία έχει ποιος φέρει την ευθύνη ή πόσα λεφτά θα πάρει κάποιος αποζημίωση; Ένα πυρηνικό ατύχημα στοιχειώνει μια ολόκληρη κοινωνία και οδηγεί σε σταδιακό θάνατο ανθρώπους και ζώα. Η σκιά της ραδιενέργειας σκεπάζει ολόκληρες γενιές και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’αυτό. Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη και η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας είναι να μείνει αυτό το ατύχημα ως το τελευταίο στην ιστορία, μετά το Τσέρνομπιλ.

Advertising