Κουρτ Γκέντελ: Σύντομο βιογραφικό μιας ιδιοφυΐας

Ο Γκέντελ γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1906 στο Μπρνό και πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 1978 στο Πρίνστον.

Η πρώτη ζωή

Ο Γκέντελ πέρασε από διάφορες υπηκοότητες εξαιτίας διάφορων καταστάσεων. Στο σχολείο αρίστευσε στα μαθηματικά, τις γλώσσες και την θρησκεία. Ωστόσο, αργότερα ανέπτυξε περισσότερο ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την ιστορία. Από την εφηβική του ηλικία είχε μελετήσει πολλούς και σημαντικούς επιστήμονες και φιλοσόφους. Σε ηλικία 18 ετών συνάντησε τον αδερφό του στη Βιέννη και αμέσως γράφεται στο Πανεπιστήμιο της πόλης. Μέχρι τότε είχε φτάσει να κατέχει μαθηματικά πανεπιστημιακού επιπέδου. Αφού πέρασε από διάφορους κλάδους του κίνησε το ενδιαφέρον η Μαθηματική Λογική και έρχεται σε επαφή με τον πλατωνισμό.

Η μέση ζωή του και τα θεωρήματα

Το 1929, σε ηλικία 23 ετών, ολοκλήρωση τη διδακτορική του διατριβή, υπό την εποπτεία του Χανς Χαν. Σ’ αυτή ο Γκέντελ απέδειξε την πληρότητα του κατηγορηματικού λογισμού πρώτου βαθμού, αποτέλεσμα που έγινε γνωστό ως το Θεώρημα πληρότητας του Γκέντελ. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του διδάκτορα το 1930. Το θεώρημα της μη πληρότητας δείχνει ουσιαστικά ότι σε ένα μαθηματικό σύστημα υπάρχουν αναφορές οι οποίες αν κι είναι αληθείς δεν μπορούν να αποδειχθούν. Στη Βιέννη ο Γκέντελ είναι μέσα στον Κύκλο της Βιέννης, ουσιαστικά την αρχή του Θετικισμού, ενός φιλοσοφικού κινήματος γύρω από τις θετικές επιστήμες. Εκεί, στην Βιέννη του Μεσοπολέμου, θα αρνηθεί για πρώτη φορά στη ζωή του να φάει φαγητό θεωρώντας το ως πηγή μικροβίων. Η νευρική κατάρρευση, ως ψυχολογική απόρροια του τέλους του Κύκλου της Βιέννης, τον οδηγεί στο σανατόριο.

Η φυγή και η συνέχιση του έργου

Παντρεύεται στην Βιέννη και αποφασίζει να φύγει οριστικά για την Αμερική μετά την κατάληψη της Βιέννης από τους Ναζιστές. Ανάμεσα στον Αϊνστάιν και τον Χάιζενμπεργκ συγκαταλέγεται και αυτός ως ένας από τους κορυφαίους διανοητές της Ευρώπης που κατέφυγαν στην Αμερική μετά την θύελλα του πολέμου στην Ευρώπη. Και ο Γκέντελ θα εργαστεί στο Πρίνστον μαζί με όλους του άλλους μεγάλους επιστήμονες. Στα 29 του βρίσκεται στο Πρίνστον όπου εμπνέει τον Άλαν Τιούρινγκ με την Αριθμητική του.

Διαβάστε επίσης Στίβεν Χόκινγκ: η τέφρα του ανάμεσα στους κορυφαίους επιστήμονες όλων των εποχών

Advertising

Η φιλία με τον Αϊνστάιν και η σχέση με την φιλοσοφία

Ο Γκέντελ και ο Αϊνστάιν θα αναπτύξουν μια πολύ γερή και καλή φιλία. Συζητούσαν για διάφορα φιλοσοφικά και κοσμολογικά θέματα. Με τις συζητήσεις του με τον Αϊνστάιν καταπιανόταν με την θεωρία της Σχετικότητας. Τότε ήταν που ο Γκέντελ, το 1949, θα αναπτύξει μια θεωρία και θα αποδείξει ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει ο χρόνος (όπως εμείς τον ξέρουμε). Αυτή του η ερευνητική εργασία έχει απασχολήσει πολλούς μεγάλους φυσικούς, μαθηματικούς και φιλοσόφους χωρίς κανένας να μπορεί να την διαψεύσει. Ο Γκέντελ θα ασχοληθεί με την φυσική και την φιλοσοφία κατά την πολύχρονη παραμονή του στο Πρίνστον. Τότε διατύπωσε, μεταξύ των φίλων του, στηριζόμενος στον Λάιμπιντς, αυτό που θα μείνει γνωστό ως οντολογική απόδειξη του Γκέντελ και που αφορά την ύπαρξη του Θεού. Προς το τέλος της δεκαετίας του ’40, ο Γκέντελ απέδειξε την ύπαρξη των παράδοξων λύσεων στις εξισώσεις πεδίου της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Το τέλος

Μέχρι το 1976 εξελίσσεται στους καθηγητικούς βαθμούς του Πρίνστον. Το 1951 του είχε δοθεί το πρώτο Βραβείο Αλβέρτου Αϊνστάιν, ενώ το 1974 το Εθνικό Μετάλλιο της Επιστήμης. Το 1999 συγκαταλέγεται μέσα στους 20 πιο σημαντικούς διανοητές του 20ου αιώνα από το περιοδικό Time. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Γκέντελ έφτανε συχνά τα όρια του παρανοϊκού. Χειμώνα και καλοκαίρι κυκλοφορούσε με ένα μακρύ παλτό και δεν διατηρούσε πολλές φιλίες παρά μόνο με ανθρώπους που κατανοούσαν τις παραξενιές του (μέσα σ’ αυτούς ήταν και ο Αϊνστάιν). Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο άνθρωπος της μεγίστης λογικής των μαθηματικών και της φιλοσοφίας, είχε καταλήξει παρανοϊκός και νόμιζε ότι ήθελαν να τον δηλητηριάσουν μέσω του φαγητού του. Έτσι, κατέληξε να μην τρώει τίποτα και να πεθάνει, με βάρος μόλις 33 κιλά, το Σάββατο 14 Ιανουαρίου 1978 στο νοσοκομείο του Πρίνστον.

Διαβάστε επίσης Ερευνητές από το Cambridge θέλουν να ξαναπαγώσουν τους πόλους τής Γης