Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (CFS) είναι μια διαταραχή που έχει τις ρίζες του στην υπερβολική κούραση, που εκφράζει ο οργανισμός. Συνήθως, τα άτομα που πάσχουν από αυτή την διαταραχή δεν εμφανίζουν παθολογικά προβλήματα. Οι εξετάσεις τους δείχνουν φυσιολογικές, αλλά ούτε ο ύπνος είναι αρκετός για να νιώσουν ξεκούραστοι. Αυτό έχει ως συνάρτηση να δημιουργηθούν προβλήματα στην καθημερινότητα του ατόμου.
Ο όρος «Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης» αναγνωρίστηκε το 2015 από τις ΗΠΑ. Ως τότε ήταν γνωστό ως «Σύνδρομο Κόπωσης των Επινεφριδίων», όπως παρουσιαζόταν σε ιατρικά έγγραφα από το 1800. Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μπορούμε να το συναντήσουμε και με άλλους επιστημονικούς όρους. Οι πιο γνωστοί είναι η Μυαλγική Εγκεφαλομυελίτιδα (ΜΕ) ή η Συστηματική Νόσος Κόπωσης και Έλλειψης Υπομονής (SEID).
Συμπτώματα
Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης έχει ως κύριο σύμπτωμα την αδυναμία ξεκούρασης μέσω του ύπνου. Η χρόνια κόπωση θεωρείτε ότι εγκυμονεί κινδύνους όταν, ορίζεται για πάνω από 6 μήνες. Το άτομο μπορεί να μην εμφανίζει κανένα ιατρικό πρόβλημα, η κόπωση όμως είναι αρκετή για να διαταράξει την ποιότητα ζωής του. Η ατονία, έντονη δυσφορία, καταθλιπτικές τάσεις, αϋπνίες και πονοκέφαλοι, είναι μόνο λίγα από τα συμπτώματα που το επηρεάζουν αισθητά. Επίσης, η αδυναμία προσανατολισμού, η ανισορροπία και τα καρδιακά προβλήματα χωρίς εμφανές ιατρικό ιστορικό, είναι εξίσου συμπτώματα που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν. Η κατάθλιψη, η νευρικότητα και η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι και αυτά συμπτώματα που παρουσιάζονται εξαιτίας του ΣΧΚ. Όσο εντονότερα γίνονται τα συμπτώματα, τόσο πιο επικίνδυνη τείνει να παρουσιάζεται η νόσος για τον πάσχοντα. Σύμφωνα με μελέτες, τα συμπτώματα επιδεινώνουν την κατάσταση, όταν έχει προηγηθεί φυσική ή πνευματική άσκηση.
Όσοι πάσχουν από αυτό το σύνδρομο τείνουν να έχουν ανάγκη για καφέ, πολύ αλάτι και ζάχαρη. Έτσι, αναζητούν τροφές πλούσιες στα στοιχεία αυτά, πιστεύοντας ότι κατ’ αυτό τον τρόπο θα καλύψουν το αίσθημα κόπωσης που αισθάνονται.
Αίτια
Κύρια αιτία του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης είναι το έντονο stress. Δεν είναι γνωστό από που μπορεί να πηγάζει αυτό όμως, θεωρείται ότι βασίζεται στην σύνδεση των ψυχοκοινωνικών επιρροών. Η δυσλειτουργία του εγκεφάλου λόγω κάποιων διαταραγμένων λειτουργιών, μπορεί να δημιουργεί έντονο αίσθημα κόπωσης. Επίσης, μία λοίμωξη του αναπνευστικού ή κάποια άλλη νόσος, η οποία έχει αφήσει τα κατάλοιπά της, αποτελεί αιτία εμφάνισης του συνδρόμου αυτού.
Ακόμα, κίνδυνο να νοσήσουν έχουν, όσοι έχουν περάσει έντονες καταστάσεις στην ζωή τους, όπως μια οικονομική κρίση ή κάποια τραυματική εμπειρία. Ο τρόπος ζωής, επιπροσθέτως, παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του «Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης». Για να μπορέσει να ισορροπήσει ο οργανισμός, θέτει τα επινεφρίδια σε υπέρ λειτουργία. Αρχικά, δείχνει να είναι υπερδραστήριος, κυρίως λόγω της αδρεναλίνης. Στην πορεία όμως, εμφανίζουν χρόνια κόπωση, πράγμα που μπορεί να καταστρέψει ολοσχερώς την ζωή των ασθενών.
Ηλικίες που προσβάλει
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Προσβάλει ηλικίες μεταξύ 13 και 15 ετών όταν υπάρχει έντονο στρες λόγω της εφηβείας. Επίσης, το συναντάμε σε ηλικίες από 20 έως 50 ετών. Περισσότερο το συναντάμε σε γυναίκες παρά σε άντρες. Σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, επηρεάζει το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Όμως, υπάρχουν οι περιπτώσεις κάποιων χωρών που θεωρείτε ότι τα ποσοστά είναι πολύ πιο αυξημένα.
Διάγνωση και θεραπεία
Προκειμένου να αντιληφθούμε αν πάσχουμε από το «Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης», πρέπει να υποβληθούμε σε αιματολογικές εξετάσεις. Επίσης, ο ασθενής οφείλει να υποβληθεί σε όλες τις πιθανές εξετάσεις που έχουν να κάνουν με το ψυχικό και τυχόν ιατρικό ιστορικό. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα παρουσιάσουν την πηγή εμφάνισης του συνδρόμου, οπότε θα οριστεί και η κατάλληλη θεραπεία του ασθενή. Εάν διαγνωστεί με το σύνδρομο, μπορεί να ξεκινήσει θεραπεία με βάση το ιστορικό.
Η θεραπεία κατά κύριο λόγο βασίζεται σε βιταμίνες, την μοριακή διατροφή και σε φυτικά συστατικά. Η διαδικασία αυτή, θα βοηθήσει στην επαναλειτουργία των επινεφριδίων ώστε, ο οργανισμός να αρχίσει να λειτουργεί όπως πριν. Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, βοηθάει το άτομο να ελέγχει την νόσο, με αποτέλεσμα να έχει καλύπτετε διαβίωση με αυτή. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι την ξεπερνάει. Η ήπια άσκηση, όπως και το καθημερινό πρόγραμμα στην ζωή του ασθενή εξίσου βοηθάει. Τα αντικαταθλιπτικά δίνονται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί η νόσος μέσω οποιουδήποτε πλέον φυσικού τρόπου. Τέλος, ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η πηγές βιταμινών Β12 και D, καθώς και τα Ω-3 λιπαρά οξέα είναι σημαντικά. Δίνουν την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται ο οργανισμός για να μην αισθάνεται την κόπωση. Μόλις βρει ο οργανισμός την ενέργεια του, τότε σταματάει και η θεραπευτική αγωγή.
Πηγές
Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης – ιάτωρ – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: iator.net (Τελευταία τροποποίηση: 7/3/2021)
Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (ΣΧΚ), Μυαλγική Εγκεφαλομυελίτιδα, Μυαλγική Εγκεφαλοπάθεια, Σύνδρομο ΜΕ (Chronic Fatigue Syndrome/ CFS) – ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ONLINE – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: iatrikistinpraxi.gr (Τελευταία τροποποίηση: 7/3/2021)
