«Η Ζώνη του Λυκόφωτος» είν’ ο ακριβής χαρακτηρισμός που αρμόζει στην ελληνική τηλεόραση. Το έρημο τηλεοπτικό τοπίο μοιάζει σα να βγήκε από κάποιο δυστοπικό επεισόδιο της θρυλικής αμερικάνικης σειράς. Εγκατάλειψη, σκοτεινιά, μεταλλαγμένοι επιζήσαντες και ανθρωποειδή συνθέτουν την εφιαλτική εικόνα. Και μέσα σε αυτό το σύμπαν προσπαθεί να επιβιώσει ένας μοναχός και βαριεστημένος θεατής. Αλλά τώρα που είναι καλοκαιράκι- σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο και μόνο, γιατί ο καιρός έχει άλλη άποψη- όλοι οι τηλεθεατές έχουμε την ευκαιρία να ονειρευτούμε. Καθώς το παγωμένο βλέμμα μας αντικατοπτρίζεται στο μαύρο τζάμι της τηλεόρασης, όσο αλλάζουμε άσκοπα κανάλια, μπορούμε να οραματιστούμε το τηλεοπτικό πρόγραμμα που μας αξίζει.
Όχι σοβαρά τωρά…
Και τι καλύτερο από μία σειρά δοκιμασμένη στο χρόνο και στο τηλεοπτικό κοινό; Γιατί η «Ζώνη του Λυκόφωτος» δεν είναι απλά ένα σχήμα λόγου, μία μεταφορά για την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και μία ειλικρινής πρόταση για ένα ανανεωμένο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Αυτόνομες ιστορίες φαντασίας και μυστηρίου, που ενίοτε εγείρουν τον κοινωνικό προβληματισμό θα μπορούσαν κάλλιστα να συνυπάρχουν με τα ελληνικά sitcoms, όπως «Η μουρμούρα» και το «Σόι μου» ή το «Σόι σου»… τέλος πάντων, κάτι για τη μανούλα σου και τους λοιπούς συγγενείς σου…
Η Ζώνη του Λυκόφωτος: η τηλεοπτική πορεία
Για όσους είναι πολύ μικροί για να γνωρίζουν ή απλά ζουν σε μια σπηλιά τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, θα κάνουμε μία σύντομη ιστορική αναδρομή στη σειρά που προετοίμασε το έδαφος για τη σύγχρονη τηλεοπτική μυθοπλασία. Η «Ζώνη του Λυκόφωτος» προβλήθηκε για πρώτη φορά το σωτήριο έτος 1959. Ενώ η Ελλάδα επούλωνε ακόμα τα τραύματά της από τον εμφύλιο πόλεμο και τον κυπριακό αγώνα, στην Αμερική ετοιμάζονταν να υποδεχτούν τη νέα αστραφτερή και γοητευτική εποχή του Τζον Φ. Κένεντυ. Εν μέσω Ψυχρού Πολέμου προέκυψε η πρωτοποριακή σειρά του Rod Serling με το χαρακτηριστικό μουσικό σάουντρακ.
Οι εικοσάλεπτες ιστορίες φαντασίας, τρόμου και μυστηρίου συναρπάζουν ακόμη και σήμερα το τηλεοπτικό κοινό. Μάλιστα μερικές γυρίστηκαν με διαφορετικό καστ και νέα μέσα σε επόμενες επαναφορές της σειράς, όπως το επεισόδιο «Eye of the Beholder», που υπάρχει στον πρώτο κύκλο του 1959 και ως remake στην ενδέκατη σαιζόν του 2003. Η Ζώνη του Λυκόφωτος γυρίστηκε και προβλήθηκε σε τρεις διαφορετικές περιόδους. Η αυθεντική προβαλλόταν την περίοδο 1959 με 1964 με παρουσιαστή τον showrunner Rod Serling. Η δεύτερη και πιο καλτ περίοδος διήρκησε από 1985 έως το 1989, ενώ η τελευταία επαναφορά του franchise ήταν τις χρονιές του 2002 και 2003 με παρουσιαστή τον κινηματογραφικό αστέρα Forest Whitaker.
Παρόμοιες ελληνικές παραγωγές
Μία παρόμοια προσπάθεια είχε γίνει πρόσφατα από τον Αντ1. Το 2011 η Μάρα Μεϊμαρίδου, συγγραφέας των «Μαγισσών της Σμύρνης» παρουσίαζε την εν λόγω σειρά που το κανάλι είχε βαφτίσει για λόγους μάρκετινγκ «δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ». Η σειρά διήρκησε μόλις για έναν κύκλο 11 επεισοδίων. Η αποτυχία της σειράς προφανώς οφείλεται στα προχειρογραμμένα επεισόδια 50 ολόκληρων λεπτών- το μαρτύριο της σταγόνας δηλαδή- κι όχι στη θεματολογία της. Ποιοτικότερες σειρές παρόμοιου φορμά είχαν γίνει και στο παρελθόν, όπως οι «Ελληνικές Ιστορίες Μυστηρίου και Φαντασίας» του Δημήτρη Παναγιωτάτου στην ΕΡΤ2, οι «Τολμηρές Ιστορίες» του ιδίου στον Αντ1 περί τα μέσα των 90’s και φυσικά «Η Ανατομία ενός εγκλήματος» του Πέτρου Μάρκαρη την ίδια περίοδο με παρουσιαστή τον Γρηγόρη Βαλτινό.
Γιατί η Ζώνη του Λυκόφωτος πρέπει να γίνει ελληνική
Με χαμηλό κόστος παραγωγής, εφόσον οι χώροι γυρίσματος και οι πρωταγωνιστές διατηρούνται στο ελάχιστο, το συγκεκριμένο τηλεοπτικό φορμά είναι το πλέον κατάλληλο για τη συρρικνωμένη ελληνική τηλεοπτική παραγωγή. Επιπλέον μία τέτοια συνταγή ενδείκνυται για την ανάδειξη νέων Ελλήνων κινηματογραφιστών, αφού θα τους δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στη μικρο-αφήγηση χωρίς η παραγωγή να παίρνει μεγάλο οικονομικό ρίσκο. Έτσι θα εκτονωθεί δημιουργικά και η τάση της τελευταίας εικοσαετίας προς τις ιστορίες φαντασίας στον ελληνικό κινηματογράφο, από την καλτ κωμωδία του Πάνου Κούτρα, «η επίθεση του γιγάντιου μουσακά» και την τελευταία γλυκανάλατη ταινία της Lacta, «Η γεύση της Αγάπης» έως την πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους «9023» του Σωτήρη Πετρίδη.
https://www.youtube.com/watch?v=9GtAi9HLBzk/
