Γιατί εκτιμούμε μία κωμωδία; Μα φυσικά, για την ικανότητά της να μας δημιουργεί στιγμές γέλιου με τις σκηνές και τις ατάκες της. Όμως, στη ζωή δεν υπάρχει μόνο το γέλιο, υπάρχει και η λύπη. Κάποιοι δημιουργοί ελληνικών κωμικών σειρών που το έχουν αντιληφθεί, πέρασαν αυτήν την αντίληψη μέσα στα έργα τους. Κι αυτό είναι ένα κριτήριο για να τις παραδεχτούμε. Γι΄αυτό κι εμείς σήμερα μιας και μπήκαμε επίσημα στο φθινόπωρο θα αναπολήσουμε μαζί. Θα θυμηθούμε 5 συγκινητικές στιγμές που συναντήσαμε σε γνωστές ελληνικές κωμικές σειρές. 5 συγκινητικές σκηνές που μας μετέτρεψαν σε παιδάκια που κλαίνε επειδή τους έπεσε το παγωτό από τα χέρια…
Το καφέ της Χαράς
Στην πασίγνωστη και γραφική πια σειρά του AΝΤ1 ο Χάρης Ρώμας σε συνεργασία με την υπέρτατη Σοφία Μουτίδου, μας χάρισαν μία όμορφη και ταυτόχρονα τραγική στιγμή. Όλοι όσοι βλέπαμε τη σειρά γελούσαμε με τη συμπεριφορά και τις ψευδαισθήσεις της δασκάλας. Όμως, μια στιγμή αρκεί για να αλλάξουν όλα. Στην όψη της κυρά δασκάλας ντυμένη με το κατάλευκο νυφικό και τα μάτια μαύρα από το κλάμα ανατριχιάσαμε. Πόσο μάλλον όταν τριγυρνούσε στο δάσος και μιλούσε στα δέντρα. Αποκορύφωμα και συνάμα φινάλε για την τραγική ηρωίδα μας ήταν ο αποχαιρετισμός και η έξοδός της από το χωριό όπου οι συγχωριανοί της ξεσπάνε σε χειροκροτήματα και κλάματα. Μία λυπητερή σκηνή που μας έδειξε ότι δεν υπάρχει πάντα αίσιο τέλος για όλους. (δείτε το επεισόδιο εδώ)
Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη
Μπορεί ο Χάνιμπαλ να τρομοκρατούσε όλες τις φυλακισμένες στο πέρασμά της. Ναι, σκότωσε αρχιμανδρίτη. Μπορεί να άρπαζε το γκλοπ και όποιον έπαιρνε ο Χάρος. Όμως, η Κακουδάκη ήταν μια γυναίκα πονεμένη και κατά βάθος καλόψυχη. Σε όλο το σήριαλ την βλέπαμε να μη λυγίζει, αλλά μας έκανε να λυγίσουμε στην πιο συγκινητική της στιγμή. Η αντίδρασή της στη θέα του παιδιού της που είχε να δει 3 χρόνια μας θύμισε πως μια μάνα όσο σκληρή και να είναι, το παιδί της τα γιατρεύει όλα. (δείτε την εδώ)
Είσαι το ταίρι μου
Μερικοί τηλεθεατές θεώρησαν εξίσου συγκινητική σκηνή τη στιγμή που η Στέλλα φεύγει από το σπίτι. Όμως, η σκηνή που έχουμε εδώ διαφέρει από έναν «απλό» αποχαιρετισμό. Νομίζαμε ότι αυτοί οι δύο, ο Γρηγόρης και ο Λάζαρος, θα έμεναν για πάντα μαζί. Ήταν ο ένας το ταίρι του αλλουνού, το bromance των ονείρων μας με άλλα λόγια. Η έκπληξή μας σαφώς κι υπήρξε μεγάλη όταν είδαμε τον Γρηγόρη να αποχαιρετά τον Λάζαρο. Και ίσως μας συγκίνησε το ότι για πρώτη φορά αντικρίσαμε το Λάζαρο σοβαρό, ως και απογοητευμένο. Και κάπως έτσι μας πήραν τα ζουμιά… Αυτά τα δύο κουκλάκια και η μουσική από την ταινία Forrest Gump μας έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα και ο Λάζαρος είπε: «Γιατί η ζωή τελικά είναι μια τεράστια πλάκα…».
Στο Παρά 5
Δύο υπέροχες γιαγιάδες, οι γιαγιάδες της καρδιάς μας είχαν ένα ιδανικό τέλος. Ο Γιώργος Καπουτζίδης στο τελευταίο επεισόδιο της επιτυχημένης κωμικής σειράς Στο Παρά 5 μας φύλαξε μια ικανοποίηση και μια θλίψη. Ικανοποίηση για την πεντάδα μας, θλίψη για τη Σοφία και τη Θεοπούλα. Η Σοφία όντας άρρωστη πεθαίνει κρατώντας το χέρι του Σπύρου και οι τηλεθεατές πέφτουν σε κατάθλιψη. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν τη μέρα της κηδείας φτάνει στο σπίτι η Θεοπούλα. Η αιώνια Θεοπούλα δεν ήθελε να καταλάβει ότι η Σόφη έφυγε από τη ζωή και η μανία της να τη δει μας έκανε να ανατριχιάσουμε. Τι σου είναι η διαίσθηση… Τις αγαπήσαμε και μας δίδαξαν πως ένας θάνατος δεν πρέπει να μας κρατάει πίσω, αλλά να μας δίνει ώθηση για να προχωρήσουμε μπροστά.
Εγκλήματα
Μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές στην ελληνική τηλεόραση προβλήθηκε το 2000 και μέχρι σήμερα δε μας αφήνει ασυγκίνητους. Στα Εγκλήματα ο Αχιλλέας ήταν ένας άβουλος και ευκολόπιστος άνθρωπος. Ή τουλάχιστον αυτό εμείς πιστεύαμε. Στο φινάλε της σειράς βλέπουμε τον Αχιλλέα να εξομολογείται στη Φλώρα πως ένα χαμόγελό της φτάνει για να τον κάνει ευτυχισμένο. Εκείνη θέλοντας να του εξομολογηθεί το βαρύ μυστικό που κρατούσε για χρόνια καταλαβαίνει πως ο Αχιλλέας γνώριζε τα πάντα και παρίστανε τον χαζό. Ο τελικός τους χορός, το βαλς των χαμένων ονείρων (τους) μας άφησε μια γλυκιά χαρμολύπη. Μία ιδανική, τελευταία υπόκλιση για το ζευγάρι που κατά βάθος αγαπήθηκε πολύ.
