Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη, Το πέρασμα ως το μονοπάτι της αλήθειας

Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη
Πηγή εικόνας: bestprice.gr

Στο μονοπάτι της αλήθειας

Η Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη με τη νουβέλα της «Το πέρασμα» από τις εκδόσεις Διάνοια σκηνοθετεί με μαεστρία τη ζωή της ηρωίδας της Νίκης, σε ένα σκηνικό που από την αρχή μαγνητίζει το βλέμμα του αναγνώστη. Η γλώσσα είναι απλή και κόφτη, πράγμα που εντείνει την αύξηση της αγωνίας ανάμεσα στις σκηνές. Και λέω σκηνές γιατί πραγματικά «Το πέρασμα» διαχέεται από μία κινηματογραφική γοητεία λόγω των γρήγορων εναλλαγών και της έντονης πλοκής. Η Νίκη μας προκαλεί να ακολουθήσουμε το δικό της μονοπάτι στην ανεύρεση της αλήθειας. Το αίσθημα της αμφιβολίας που μας προκαλεί με τέχνη η συγγραφέας είναι το διφορούμενο. Ο διχασμός βρίσκεται ανάμεσα στη σκέψη και την απόφαση, ανάμεσα στην κατάφαση και στην άρνηση. Αυτή ακριβώς η αμφιβολία προκαλεί το αναγνωστικό ερευνητικό ενδιαφέρον και μας ωθεί να την υποβάλουμε σε κριτικό έλεγχο για να ξορκίσουμε το “άδικο”, να αγκαλιάσουμε το δίκαιο.

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ - Κουντουρόγιαννη, Καλλιόπη Α. | Evripidis.gr
Το πέρασμα, Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη, πηγή facebook.com 

 

Το κίτρινο χαρτάκι

Η συγγραφέας περιγράφει στη σελίδα 21: “Ανακουφισμένη,  κινούσε τα πέλματα κάνοντας αργούς κύκλους για να τονώσει την κυκλοφορία του αίματος και να διώξει το μούδιασμα. Ένιωσε ικανοποίηση και με αργά βήματα προχώρησε προς τον διακόπτη και άναψε το φως του χολ. Έξω είχε νυχτώσει. Της ήταν απίστευτο πώς πέρασε η ώρα από τη στιγμή που χτύπησε το κουδούνι. Το κουδούνι, το κίτρινο χαρτάκι ,αναφώνησε συνειδητοποιώντας μόλις τι είχε προηγηθεί. Η πετσέτα με την οποία ήταν τυλιγμένη τόση ώρα βρισκόταν πεσμένη στο πάτωμα, στο σημείο που πριν ήταν ξαπλωμένη η ίδια. Έσκυψε να τη σηκώσει. Το κίτρινο χαρτάκι πρόβαλε σ’ όλο του το μεγαλείο κάνοντας τη να τρομάξει στη θεά του, θυμίζοντας της αυτό που πρέπει να φοβάται, αυτό που θέλοντας και μη βρέθηκε στο δρόμο της.”

Διαβάστε επίσης  Γιώργιος Φερετζάκης : Τα άγνωστα μονοπάτια της λογοτεχνίας

 

Βιβλίο μέσα στο βιβλίο

Δεκαεννέα κεφάλαια απαρτίζουν «Το πέρασμα» και βαθμιδών μας ανεβάζουν στην κλίμακα αφήγησης της συγγραφέως. Με τρόπο εικονοπλαστικό και συνάμα μυστηριώδη. Αλήθεια, η Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη κατορθώνει να αποδώσει το νουάρ σε μόλις 121 σελίδες με ύφος φλεγματικό και ανιχνευτικό, όπως πρέπει σε αυτό το είδος μυθιστορήματος. Η συγγραφέας ανήκει στους συγγραφείς του κλασικού μυστηρίου χρησιμοποιώντας την τεχνική «βιβλίο μέσα στο βιβλίο». Εδώ, τα παιχνίδια λογικής  έχουν την πρωτοκαθεδρία μεταξύ των ηρώων. Έμφαση δίνεται στη λεπτομερή περιγραφική αλλά και στην προσωποκεντρική απεικόνιση του τοπίου και των ανθρώπων. Ενώ,  ο κεντρικός άξονας του μυθιστορήματος στηρίζεται στο απωθημένο παρελθόν. Συμπερασματικά, η Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη  με αυτή την πρώτη της εντυπωσιακή εμφάνιση στο μυστηριώδες μυθιστόρημα ξεχωρίζει για την αίσθηση της γλώσσας , του ρυθμού, αλλά και  τη φρεσκάδα και το άρωμα μιας άλλης εποχής.

 

 

Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη, συγγραφέας, πηγή facebook.com 

Εύκολη και καθαρή ανάγνωση

“Οι αχτίδες του δειλινού που ξεπρόβαλαν μέσα από το παράθυρο ζέσταναν το πρόσωπό της. Έκλεισε τα μάτια της και μία αόριστη ελπίδα την αγκάλιασε σαν ζεστό πάπλωμα.” Όπως βλέπουμε, η αφήγηση περιλαμβάνει ποιητική διάθεση, αλληγορίες και μεταφορές που ζωντανεύουν τις εικόνες. Το θαυμαστό είναι ότι η συγγραφέας Καλλιόπη Κουντουρόγιαννη κατορθώνει να πετύχει το βασικό ζητούμενο αυτού του είδους μυθιστορήματος. Αυτό δεν είναι άλλο από την εύκολη και διαυγή ανάγνωση που υπόκειται σε σταθερούς και καθαρούς κανόνες διήγησης.

Advertising

Advertisements
Διαβάστε επίσης  Εικασία 3ν+1: Όταν τα μαθηματικά συναντούν το έγκλημα
Ad 14

 

Διεγείροντας την αγωνία του αναγνώστη

Πραγματικά, η Νίκη,  η ηρωίδα του μυθιστορήματος,  παλεύει να αποκαταστήσει μαζί με τον Πέτρο την διαταραγμένη ηθική τάξη. Ο γοητευτικός και σκληρός αμοραλιστής Νέστορας είναι ο αντιήρωας του έργου.  Ανήθικος ως το κόκκαλο δεν έχει ηθικούς φραγμούς για το παραμικρό, ακόμα και απέναντι στο ίδιο του το παιδί. Όπως υπέροχα αναφέρεται στο οπισθόφυλλο, η Νίκη περιτυλιγμένη σαν σε ιστό αράχνης, προσπαθεί να ελευθερωθεί από τα μυστικά και τα δεινά ενός παρελθόντος. Πρόκειται για ένα ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας, του περάσματος από το σκοτάδι στο φως. Η συγγραφέας σκιαγραφεί αριστοτεχνικά  ένα μονοπάτι από την οδύνη στη γαλήνη, από τον πόνο στην ελπίδα.  «Το πέρασμα» της Καλλιόπης Κουντουρόγιαννη είναι μία εξαιρετικά δουλεμένη λογοτεχνική γραφή που μέσα στις 121 σελίδες του, κατορθώνει το ζητούμενο, να διεγείρει την αγωνία του αναγνώστη στο έπακρο.

Η Χρύσα Νικoλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών & αριστούχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος (Master of Arts) με ειδίκευση στη Λογοτεχνία, του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Επίσης, κατέχει δίπλωμα μετάφρασης και υποτιτλισμού, DIPLOMA OF TRANSLATION(Βρετανικό Συμβούλιο). Έχει δημοσιεύσει μελέτες λογοτεχνικής θεματολογίας σε επιστημονικά-θεολογικά περιοδικά. Το 2020 εξέδωσε την δεύτερη ποιητική της συλλογή «Θαύματα κι Αερικά» (Εκδόσεις Δρόμων). Ασχολείται κυρίως με την κριτική της λογοτεχνίας .Τον Απρίλιο του 2019 εκδόθηκε το πρώτο της παραμύθι: «Το αγόρι και ο Δράκος», (εκδ. Άπαρσις) Το 2020 βραβεύτηκε με το Β΄ Βραβείο με το ποίημα της «Ιερομνήμονες» στον Θ΄ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας. Το 2019 έλαβε το Α΄ Βραβείο με το ποιητικό της παραμύθι «Ο Νικολιός, η Τύχη κι η Χαρά » από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ). Το 2021 εκδόθηκε η επιστημονική της μελέτη «Η Ορθόδοξη παράδοση στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου» (εκδ. Δρόμων). Αρθρογραφεί σε πολλά ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά .Τον Μάιο του 2019 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.). Το 2022 απέσπασε βραβείο και μετάλλιο στον 37ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Νosside με έδρα στην Ιταλία, με συμμετοχή 104 χωρών.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Έθιμα Ταφής της Hannah Kent: Ένοχη κοινωνία σε γοτθική ατμόσφαιρα

Έθιμα ταφής σε γοτθική ατμόσφαιρα Το βιβλίο της βραβευμένης συγγραφέως

Η τεχνολογία και το μέλλον της ψυχαγωγίας: Τι μας επιφυλάσσουν τα επόμενα χρόνια;

Ο κόσμος της ψυχαγωγίας ήταν πάντα δυναμικός και διαμορφώνεται και