Η Μαρία Κοτσαρίνη γεννήθηκε το 1999. Μεγάλωσε στην Άρτα, σπούδασε στη Σχολή Θετικών Επιστημών ΕΚΠΑ. Είναι φυσικός και αυτό είναι το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο.
Η αφηγήτρια μιλά σε α’ ενικό κι είναι ο λογοτεχνικός χαρακτήρας, πρωταγωνιστής – αφηγητής ο οποίος λέει την ιστορία του σε πρώτο πρόσωπο. Υπάρχει αυτοαναφορικότητα στο βιβλίο Όλα δένουν ή η αρμονία του χάους.
Διαπιστώνουμε ότι αποδίδεται ο μονόλογος (και εν μέρει ο εσωτερικός μονόλογος, όταν έχουμε απόδοση των σκέψεων ή συναισθημάτων σε α’ πρόσωπο) από τη Μαρία Κοτσαρίνη.
Διαβάζοντας την ιστορία θα βυθιστείς στον εσωτερικό σου κόσμο, θα ξανασκεφτείς τις αποφάσεις που έχεις πάρει, τον τρόπο που σκέφτεσαι, τον τρόπο με τον οποίο ζεις. Και μπορεί να αλλάξεις…γιατί σίγουρα θα τα βάλεις με την ηρωίδα που περίμενε το λεωφορείο στη στάση αντί να βγει με τον φίλο που τυχαία συνάντησε. Αυτή όμως γύρισε σπίτι και μέτρησε ξανά τις γλάστρες της γειτόνισσας.
Είναι ένα κορίτσι που γράφει στίχους και δε το ξέρει κανείς, μία ψυχή δημιουργική που φοβάται να εκτεθεί. Όλοι όμως κάπως έτσι είμαστε ή δεν είμαστε. Πρέπει να συμφιλιωθείς με το άγνωστο και να υπερνικήσεις κάθε φόβο για να βγεις κερδισμένος στη ζωή αυτή.
Ένα άλλο ζήτημα του βιβλίου είναι το « για πάντα»Υπάρχει το «για πάντα» ;η συγγραφέας το αναζητά,με μία πιο εξεταστική ματιά, παντού γύρω «Θα σ΄ αγαπώ για πάντα», ακούς και υπόσχεσαι πολλές φορές.Είναι ένα ψέμα που ξεστομίζεται ή μία πρόκληση απέναντι στο χρόνο;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα και σκευ που μου γεννήθηκαν διαβάζοντας το βιβλίο Όλα δένουν ή η αρμονία του χάους.
Να το ψάξε από τις εκδόσεις Άνω τελεία και να του δώσετε την ευκαιρία να μπει στη βιβλιοθήκη σας.Εχει καλά διαπιστευτήρια.
Οπισθόφυλλο
Όλα δένουν ή η αρμονία του χάους
Η σκόνη θα είναι πάντα εκεί. «Πάντα» και «για πάντα». Όμως έχει την αξιοθαύμαστη ιδιότητα να μπορεί να προσομοιάζει σε γκλίτερ, άρα να μη λιμνάζει σε μια στασιμότητα παντοτινού. Αλλάζει, μεταμορφώνεται, ταλαντώνεται ανάμεσα σε δύο εκφάνσεις, δύο μορφές, δύο υπάρξεις.
