Μια ηθογραφία που μας ταξιδεύει στο όμορφο νησί της Καλύμνου.
Αν βρεθείς στην Κάλυμνο, αυτό το όμορφο νησί, το μόνο σίγουρο είναι πως θα μαγευτείς. Σε μια περιοχή που ονομάζεται Βαθύ έχει ένα καταπληκτικό φιόρδ, που σε εκπλήσσει μόλις το αντικρίσεις! Το νησί το επισκέπτονται πολλοί για διακοπές, αλλά και για δραστηριότητες. Ξεχωρίζει για τις μοναδικές διαδρομές που θα ανακαλύψεις κάνοντας πεζοπορία, ποδήλατο ή αναρρίχηση. Η Κάλυμνος έχει, αν όχι τα καλύτερα, από τα καλύτερα αναρριχητικά πεδία σε παγκόσμιο επίπεδο!
Χάρη στη μακρά παράδοση στην κατάδυση και στην σπογγαλιεία, οι Καλύμνιοι είναι ειδικοί στις καταδύσεις. Μπορείς να ανακαλύψεις ξεχωριστές θαλάσσιες σπηλιές απείρου κάλλους και μοναδικού δέους, όπου θα ζήσεις τη δική σου συναρπαστική περιπέτεια. Το υποβρύχιο περιβάλλον είναι πολύ πλούσιο και επιπλέον εκτός από τα πολλά θαλάσσια είδη που θα συναντήσεις, θα έχεις την ευκαιρία να δεις απομεινάρια αρχαίων, αλλά και πιο σύγχρονων ναυάγιων.
Οι περισσότεροι επισκέπτες της Καλύμνου επιστρέφουν ξανά κι αυτό λόγω της ομορφιάς που βλέπουν και της φιλοξενίας που εισπράττουν. Η φιλοξενία των Καλυμνίων είναι εμβληματική.
ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ
Oι «Aπαράφθορες» σου κάνουν νεύμα να τις ακολουθήσεις.
Οι “Απαράφθορες” δεν είναι άλλες από τις γυναίκες της Καλύμνου. Σε αυτό το βιβλίο, ο Στέλιος Χαλκίτης περιγράφει με απόλυτη καθαρότητα τις ζωές των γυναικών ενός μυστικού ομίλου, οι οποίες διαχειρίζονται και ένα επτασφράγιστο μυστικό και παλεύουν μυστικά για ένα καλύτερο αύριο.
Παράλληλα, ερωτεύονται με ένταση και με έναν ιδιαίτερο τρόπο από τους συνηθισμένους έρωτες. Αμφισβητούν κοινωνικές συμβάσεις, ανατρέπουν παραδοχές, στέκονται κριτικά στην έκπτωση αξιών και αρχών. Στοχάζονται, προσπαθούν να εμβαθύνουν στο αίνιγμα του έρωτα, της ύπαρξης και του θανάτου.
Σε όλα του τα βιβλία, ο συγγραφέας υποστηρίζει τη γυναίκα, αλλά οι «Απαράφθορες» αισθάνεσαι πως είναι ένα βιβλίο ύμνος για όλες τις γυναίκες. Διαβάζεται περισσότερες από μια φορές και κάθε φορά αισθάνεσαι διαφορετική ένταση στα συναισθήματα που αναδύονται.
Ο ίδιος από μικρός είναι φανατικός αναγνώστης του Ντοστογιέφσκι, του Κάφκα, της Ντόρις Λέσινγκ, του Σαραμάγκου…
Συχνά προσκαλείται σε πνευματικά ιδρύματα, φιλοσοφικά συμπόσια ή άλλες εκδηλώσεις όπου δίνει διαλέξεις φιλοσοφικού ή ψυχολογικού χαρακτήρα, που τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής από το ευρύ κοινό και τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.
AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
…βρεθήκαμε σ’ αυτόν τον όμορφο κόσμο που τον διέπει η αγριότητα και δεν έχουμε ιδέα τι και πώς. Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή αν δεν ήμασταν άπληστοι και φθονεροί, και όμως είμαστε, και τσακωνόμαστε για παραμύθια. Χρειάζεται άνοιγμα ο νους, να δούμε όσα δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά, χρειάζεται επαναπρογραμματισμός του νου, τότε θα δούμε τόσα όσα δεν είχαμε φανταστεί και θα κατανοήσουμε αλλιώς τη ζωή, και τελικά θα ζήσουμε, και αυτός ο τρόπος διδάσκεται από τις κρυφές γυναίκες, θα μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις έναν διαφορετικό τρόπο πρόσληψης των γεγονότων που μας συμβαίνουν και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
TO BIBΛΙΟ
Σ’ ένα κέντρο αποκατάστασης ψυχικά νοσούντων, η εξηντάχρονη ψυχίατρος Δαυίνα Δελμούζου γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της τρόφιμο, Ρωμανό Δοξιάδη. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια σχέση δυνατή, παράφορη, απελπισμένη, δίχως όρια. Οι διακοπές τους στο νησί της Καλύμνου πυροδότησαν μια ξεθωριασμένη και εξεζητημένη ανάμνηση που είχε η Δαυίνα, κάτι που της είχε πει η Καλυμνιά μητέρα της όταν ήταν μικρό κοριτσάκι, κάτι για κάποιες κρυφές γυναίκες της Καλύμνου. Εντάσσεται στον μυστικό όμιλο των εμβληματικών κρυφών γυναικών του νησιού, όπου αρχίζει να μαθαίνει νέα πρωτόκολλα του έρωτα, της αγάπης, του θανάτου και γενικά της ζωής. Ένα μυστικό κρύβει ο όμιλος, ένα μυστικό κρατούν επτασφράγιστο οι κρυφές γυναίκες. Οι ζωές των ηρώων περιπλέκονται και αποκαλύπτουν τα φωτεινά ύψη και τα σκοτεινά μπουντρούμια της ψυχής. Μια παιδική κούκλα περιφέρει το μυστικό… Η αποκάλυψή του συγκλονίζει…
ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Τα βιβλία του, «Μάργκινους Μόριους» και «MARGINUS MORIUS» στη Μεγάλη Βρετανία, «Ο Λούσηρος», «ANTE TRACTATUM ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ», «De Profundis, Αναμάρτητοι Έρωτες» και το τελευταίο «Οι Απαράφθορες» έχουν τίτλους, λέξεις φτιαγμένες από τον ίδιο, που προκαλούν να ψάξουμε να βρούμε τι σημαίνουν ή τι συμβολίζουν!
«Μάργκινους Μόριους», μοιάζει με φράση λατινογενή, ένα πρόσταγμα, έναν στίχο-επίκληση μιας προσευχής, μια έκκληση ελπίδας προς έναν καλύτερο κόσμο! Με γλώσσα πλούσια ποιητική, λυρική, τρυφερή αλλά και δυνατή, με ύφος γλαφυρό αλλά και επιβλητικό, πληθωρικό όμως και αρτιεπές! Ένα λογοτεχνικό βιβλίο ύμνος στη γυναίκα, ύμνος στον άνθρωπο, ύμνος στη δημιουργία! Ένα βιβλίο ξεχωριστό που σε καλεί να σφιχταγκαλιάσεις κυριολεκτικά τις σελίδες του, να τις αφήσεις να σε βυθίσουν σε ένα ταξίδι πρωτόγνωρο, σε ένα οδοιπορικό αγωνιώδους αναζήτησης του εαυτού, μια υπαρξιακή οδύσσεια ενός ανθρώπου που θέτει ερωτήματα και δίνει απαντήσεις… «Ποιος θα τολμούσε να αποστάξει το παράπονο του δακρυσμένου ρετσινιού; Τη ζάλη των ανθών που λιποθυμούν στην αγκαλιά των φύλλων; Ποιος κοντοστέκεται στο μυρωμένο θόρυβο του γιασεμιού; Ποιος θα αγόραζε τον ιδρώτα της αυγής πάνω στους ύπερους του ντροπαλού κυκλάμινου… το φιλί της γύρης που ξεμυαλίζει τη μέλισσα, των φυκιών το αλμυρό λαχάνιασμα να ξανασμίξουν στο πέλαγο; Κάποτε ο άνθρωπος αντιλαμβανόταν τα μηνύματα της γης, τώρα βλέπει τηλεόραση…».
«Ο Λούσηρος», όνομα που λες και δημιουργήθηκε για να δείξει έναν μυστηριώδη χαρακτήρα, μια ψυχή, έναν εσώτερο εαυτό, να προδιαθέσει για ένα σύμπαν συναισθημάτων, αισθησιασμού και ίσως απρόβλεπτης ιερότητας! Ένα μυθιστόρημα γεμάτο μυστήριο, πάθος, ένταση και, με μια πλοκή που σαγηνεύει, καταδύεται σε συναισθήματα, αναλύει, προβληματίζεται, αμφισβητεί και περιγράφει έναν κόσμο όπου όμως, λυτρωτικά όνειρα και οράματα αποτυπώνουν την αγωνιώδη και παράφορη αγάπη για τον άνθρωπο! «…Είναι τόσο όμορφο να ‘χεις ελεύθερο το πουλί κι εκείνο να κάθεται δίπλα σου γιατί φοβάται μην πετάξεις…»!!! «…Τα αισθήματα δεν είναι μόνο άρωμα πραγμάτων. Η αλήθεια είναι πως μυρίζουν λίγο από πράγματα, στην ουσία τους, όμως, είναι η μεγάλη ανάγκη να ξεχάσουμε τον φόβο του θανάτου. Κωδωνοκρούσιες μυρωδιές μιας στιγμιαίας νίκης απέναντι στη μνήμη του θανάτου πριν βιώσουμε την πανωλέθρια συντριβή μας…» «…Τελικά, το μόνο αληθινό είναι ο Ήλιος. Όμως κι αυτός μας ξεγελά για οκτώ ολόκληρα λεπτά…. Και μια μέρα, όταν σβήσει, θα μας έχει πει ψέματα πως είναι ακόμα εκεί και μας ζεσταίνει, οκτώ ολόκληρα λεπτά θα κρατήσει το ψέμα του, μετά θα αποκαλυφθεί, και τα οκτώ λεπτά κοροϊδίας θα καταστρέψουν τα δισεκατομμύρια χρόνια που μας έδινε φως υπομένοντας τα πάνδεινα στα σπλάχνα του».
Περισσότερα για το συγγραφέα και τα βιβλία του εδώ.
