“Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ, η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας, μικρή πατρίδα σώμα μου και αρχή, η γη μου εσύ ανάσα μου και αέρας”. “Το πιο μακρύ ταξίδι” αν ήταν τραγούδι θα ήταν σίγουρα το τραγούδι “Μικρή πατρίδα” σε μουσική Γιώργου Ανδρέου και στίχους Παρασκευά Καρασούλου. Αν ήταν ταινία θα ήταν ασπρόμαυρη της Φίνος Φιλμ με όλους τους σταρ της εποχής. Αν ήταν λουλούδι θα ήταν βασιλικός ή αγιόκλημα. Και αν ήταν μουσική θα ήταν ο λατρεμένος ήχος της λατέρνας.
“Το πιο μακρύ ταξίδι” της Μαίρης Μαγουλά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι ένα οδοιπορικό στην ιστορική συνοικία της Πλάκας στην δεκαετία του ’50. Στην γειτονιά των Θεών, σ’ένα κομμάτι του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, με τα χαμηλά σπιτάκια και την απέραντη θέα στην πόλη, κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, στήνεται το ιδανικό σκηνικό του βιβλίου. Γνωρίζουμε ήρωες της διπλανής πόρτας. Σε μια Αθήνα που αλλάζει. Τον Ανδρέα και την Μαρία. Τον Μίμη και την οικογένεια του. Την Φιλαρέτη Αληθινού, την Ναταλία Λόντου. Τον Ανέστη με τον εγγονό του Νικόλα και την μικρή Μαργαρίτα. Άνθρωποι που θα μπορούσαν όντως να ζουν δίπλα μας. Άνθρωποι με δυνατό χαρακτήρα, με ιδεώδη που δεν τα χάνουν κατά την διάρκεια της ιστορίας. Άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων, που ζουν, μοχθούν, αγωνίζονται, αγαπούν και ερωτεύονται στην Αθήνα του Μεσοπολέμου.
Η συγγραφέας μ΄ένα λυρικό, μεστό, σφιχτό τρόπο γραφής μας εξιστορεί τις ζωές των ηρώων με τέτοιο τρόπο που δεν θες στιγμή να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Χωρίς φλυαρίες και περιττά λόγια μας μεταφέρει στην καρδιά των γεγονότων. Με πολύ προσεγμένη έρευνα έχει αποδώσει ακριβώς την ατμόσφαιρα της εποχής, τα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα. Οι ιστορίες της καλογραμμένες , σφιχτά δομημένες . Πάσχουμε με την στεναχώρια των ηρώων, γελάμε με τα αστεία τους, θυμώνουμε με τις επιλογές τους.
Ένα ιδανικό βιβλίο για να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο και να νοσταλγήσουμε μια παλιά Αθήνα. Μια Αθήνα που μπορείς πλέον να νιώσεις μόνο κάνοντας μια βόλτα στα Αναφιώτικα, στην πλατεία της Πλάκας και στον βράχο της Ακρόπολης. Από τα λίγα βιβλία που το τέλος, η κάθαρση, έρχεται με απόλυτο και αμετάκλητο τρόπο και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Και κλείνοντας το βιβλίο ήμουν σίγουρη ότι το σπίτι μύριζε αγιόκλημα και βασιλικό και κάπου από μακριά ακουγόταν να παίζει μια λατέρνα.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Αθήνα, δεκαετία του 1950, στα δαιδαλώδη στενά της Πλάκας και των Αναφιώτικων, υπό τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, ξετυλίγονται οι ζωές µιας χούφτας κατοίκων:
Του Ανέστη του αµαξά που µεγαλώνει µόνος τον εγγονό του Νικόλα και είναι προσκολληµένος στον ανεκπλήρωτο πόθο του για τη γυναίκα µε τη «µαρµάρινη οµορφιά».
Του ώριµου και γοητευτικού µεγαλοαστού Ανδρέα Δροσινού, που ανακαλύπτει τον εαυτό του µα και τον ίδιο τον προορισµό του σε µια απαγορευµένη ερωτική σχέση µε τη Μαρία, τη γυναίκα της διπλανής πόρτας.
Της Κωνσταντινουπολίτισσας συγγραφέα Φιλαρέτης Αληθινού, που, σηµαδεµένη από ένα νεανικό πάθος, έχει αφιερωθεί στις φιλίες της και στις φιλολογικές συγκεντρώσεις στο νεοκλασικό αρχοντικό της.
Της έφηβης Μαργαρίτας, που βρίσκει τον πρίγκιπα των παραµυθιών στον µυστηριώδη επαίτη της γειτονιάς µε τα πράσινα µάτια και την ασηµένια ταυτότητα.
Υπό τους ήχους της λατέρνας που σκορπά τις µελαγχολικές µελωδίες της, νοσταλγοί κι ονειροπόλοι, τελευταίοι προσκυνητές µιας παλιάς πόλης που δεν υπάρχει πια και µιας εποχής που χάθηκε ανεπιστρεπτί. Οι ήρωες του συγκινητικού αυτού µυθιστορήµατος συναντιούνται, ακουµπούν ο ένας στον άλλον και µε οδηγό το όνειρο κάνουν το πιο µακρύ ταξίδι τους στην αγάπη…
Μαγουλά Μαίρη:
Η Μαίρη Μαγουλά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάστηκε στο Δημόσιο για τριάντα χρόνια. Ζει στο Πόρτο Ράφτη. Τα Κύματα του Βοσπόρου είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
