“Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο” της Πασχαλιάς Τραυλού, αυτό είναι βιβλιο που δεν μπόρεσα να το αφήσω από το χέρι μου! Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη Μελέκ Ιπέκ. «Γιατί η βία κατά των γυναικών δεν έχει εποχή ούτε πατρίδα», όπως γράφει η Πασχαλιά Τραυλού στην πρώτη σελίδα και αυτές τις μέρες με τη γυναικοκτονία, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.
Η ηρωίδα συμβουλεύει όλες τις γυναίκες να μη δέχονται την κακοποίηση, κανενός είδους.
«Το κορμί σου είναι δικό σου και σου ανήκει. Βάνε φωτιά και κάφ’ το μονάχη σου. Άναψε ένα φιτίλι και λαμπάδιασε. Μα άλλον ποτέ μην αφήκεις να σ’ αγγίξει αν δεν το θες. Και σ’ το λέω τούτο εγώ, που άφησα καν και καν να με ακουμπήσουν».
Advertising
Πώς γίνεται ένα ρούχο, ένα κόκκινο φόρεμα, να σε καθορίζει; Να σ’ αλλάζει τη ζωή; Ένα φόρεμα που η Ζαχαρώ θέλησε περισσότερο από ποτέ.
«Ίσως να ’ταν αλλιώτικη η ζωή μου αν εκείνη τη μέρα δεν πήγαινα να ράψω το κόκκινο, γιορτινό μου φουστανι. Όσο παράλογο κι αν σου ακούγεται, σ’ ετούτο το τσιτάκι ρίχνω όλη την ευθύνη για όσα έζησα και για όσα δεν έζησα τα ενενήντα και βάλε χρόνια που κουβαλάω στη ράχη μου, κι ας καταριούνται οι άλλοι τη μοίρα ή το Θεό για τα βάσανά τους. Εμένα δε μου το σβήνεις μήτε μ’ εγχείρηση απ’ το νου πως τούτο το ρούχο όρισε τη ζωή μου. Και όχι μόνο τη δική μου, μα και της κόρης και της εγγόνας μου»
Η Πασχαλία Τραυλού αυτή την φορά μας προσφέρει μια συγκλονιστική ιστορία, ένα ημερολόγιο, μια μαρτυρία που καθηλώνει, συναρπάζει και συγκινεί. «Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο,» ο τίτλος, στο οποίο μας συστήνονται οι ήρωες σε μια ιστορία που ξεχωρίζει για την δύναμη της, για τις ξεχωριστές αλήθειες της και τους προβληματισμούς της. Και φυσικά για την εξαιρετική πλοκή των γεγονότων. Την εξαίσια προσέγγιση των ηρώων που αποτελούν ο καθένας ένα κομμάτι της κάθε ανθρώπινης ζωής. Περιγράφει τον τόπο και τον χρόνο μέσα στα οποία περικλείεται η ιστορία.
«Ούλοι είμαστε φυλακισμένοι κι ας μην το ξέρουμε. Μα οι Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που διαλέγουν το κελί τους. Που το στολίζουν και το φτιάνουν κατά πώς λαχταράει η καρδιά τους. Όχι εκείνοι που αναγκάζονται να ζουν σε φυλακές που τους φτιάσαν άλλοι. Κι εγώ τη φυλακή μου τη διάλεξα».
Advertising
Σοφές κουβέντες της ηρωίδας, με διδάγματα, πότε τις λέει με χιούμορ και πότε με πόνο!
Το άλλο πρόσωπο της ιστορίας που έχει ενδιαφέρον είναι η Δόμνα. Η δυναμική χήρα και φίλη της Ζαχαρώς. Θα δώσει την βοήθειά της στη Ζαχαρώ για να μπορέσει να ξεφύγει πετυχημένα από τα όσα της επιβάλλονται. Από όσα θέλουν επιτακτικά οι συνθήκες της εποχής. Η Ζαχαρώ θα βοηθηθεί και θα ξυπνήσει από τη Δόμνα. Η Ζαχαρώ κυνηγώντας την φυγή, τον έρωτα και τη ζωή .
Ο έρωτας δεν έχει λογική αλλά είναι πρόσταγμα της καρδιάς. Η Ζαχαρώ στο “Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο” δεν έχει λογική αλλά αγαπά. Με τον δικό της τρόπο, αλλά αγαπά τη ζωή και τον έρωτα.
Ανατροπές φανερώνουν και τονίζουν τον έντονο χαρακτήρα της που δεν κολλά σε κανένα εμπόδιο. Ο έρωτας είναι η ζωή της και για την Ζαχαρώ δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο που να την κάνει να κάνει πίσω. Στα νέα σχέδια της όμως υπάρχει και ένα θύμα, μια παιδική ψυχή που θα πληρώσει ακριβά τις επιλογές της.
«Και οι άνθρωποι, κυρία Ζαχαρώ, μαραζώνουν όταν μενουν αχάιδευτοι. Και οι άνθρωποι…» της είχα απαντήσει…Έχοντας υποστεί στο πετσί μου την απουσία της τρυφερότητας τόσο, που με έπιανα ασυναίσθητα να χαϊδεύω από μόνη μου πότε πότε το μπράτσο μου»
Άριστα ψυχογραφημένο με έντονους και σημαντικούς προβληματισμούς, ένα ταξίδι που θα δοκιμάσει σκληρά την Ζαχαρώ και που σταδιακά θα καταλήξει στην ωριμότητα και στην εξιλέωση. Αγάπησα την Ζαχαρώ που κάνει τα πάντα να φύγει από το χωριό της που την κακοποιούσαν όλοι ψυχολογικά και σωματικά με την πρώτη ευκαιρία. Κολλημένη στο κουτί των δικών της αναμνήσεων που δεν θα σβήσουν ποτέ. Την Ζαχαρώ με τα κόκκινα, που την ορίζει ο απόηχος των πράξεων της.
«Και μην ξεχάσεις ποτέ πως στους άντρες αρέσουν τα κόκκινα», μου πέταγε στο τέλος και μια πικάντικη συμβουλή, ξεκάρφωτη και ασύνδετη με τις άλλες.»
Επίσης, καταδικάζεται ο ρατσισμός σε όλες τις μορφές του.
«Μη σε παρασέρνει αυτό που βλέπεις. Οι ανθρώποι είναι σα βαλίτσες με δυο πάτους. Ανάλογα με την περίσταση βγαίνει στην επιφάνεια άλλοτε ο καλός και άλλοτε ο σκάρτος τους εαυτός», μου είπε μια φορά μεταξύ λουκουμιού, καφέ και λικέρ τριαντάφυλλου. Γιατί το λικέρ τριαντάφυλλο δεν έλειπε ποτέ απ’ το δίσκο και απ’ το σπιτικό της.
Διαβάστε αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο, στο οποίο η πλοκή παίρνει μια απίστευτη εξέλιξη με τόσο δυνατή την έξαρση των συναισθημάτων κι αρκετές φορές αναγκάζεσαι να αφήσεις το βιβλίο για να πάρεις μια ανάσα…..
Μια πεταλούδα που Κατάφερε να πετάξει τότε που ακόμη οι υπόλοιπες ήταν κάμπιες και δεν ήξεραν καν πως μπορούσαν να γίνουν κάποτε πεταλούδες.αυτη ήταν η Ζαχαρώ! Μια όμορφη μικρή πεταλούδα,που τη ζήλευαν που πετούσε.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ Διόπτρα με ένα αριστουργηματικό εξώφυλλο! Ανάγλυφο, σαν πίνακας ζωγραφικής και πανέμορφο, ρομαντικό που σε προσελκύει.
“Σαντέ ήταν το πρώτο τσιγάρο μου και λικέρ τριαντάφυλλο το πρώτο πιοτί μου. Και όνομα και φίλους και άντρες και τόπους και μυαλά και γνώμη να άλλαξα και τα παράλλαξα. Τσιγάρο και λικέρ ποτές”, μου ‘πε η Ζαχαρώ, σφίγγοντας το κόκκινο φουστάνι της νιότης της στα γέρικα μπράτσα της και ύστερα άρχισε να μου εξηγεί τι σήμαινε να είσαι το ’33 κορίτσι στο Γκουλέμα Ρέκα, στα ριζά του Βερμίου.
Κι έτσι γνώρισα τους χίλιους εαυτούς της. Τη Ζαχαρώ με τα κόκκινα, που βγήκε αφύλαχτη στη ζωή και την κατασπαράξανε λύκοι και κυνηγοί. Την Τρελοζαχαρώ, που τίναξε στον αέρα τη ζωή της σαν τη στάχτη του Σαντέ της για έναν έρωτα. Τη Ζαχαρώ την κόρη, που πικραινόταν όταν ξέχασε η μητέρα της το όνομά της. Τη Ζαχαρώ τη μάνα, που μύριζε το ζιπουνάκι της κόρης της για να μπορεί να αντέχει την απουσία της. Τη Ζαχαρώ τη δανεική σ’ όποιον άντρα τής έδινε το αντίτιμο του κορμιού της. Τη Ζαχαρώ την τρομαγμένη κάθε φορά που κατέβαινε η πετούγια της κάμαράς της στο μισοσκόταδο
Τη Ζαχαρώ τη γυναίκα, εντέλει, που έκανε όνειρα αιρετικά για το φύλο της και κατάφερε να γίνει πεταλούδα, έστω και με φτερούγες τσακισμένες, σε έναν κόσμο που οι γυναίκες ήτανε καταδικασμένες να μείνουν για πάντα κάμπιες..
Μια ζωή σκληρή όσο οι προκαταλήψεις…
Πικρή σαν το άφιλτρο Σαντέ..
Φλογερή σαν το λικέρ τριαντάφυλλο… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
