“Το τελευταίο φιλί”: ένα μυθιστόρημα ανατροπών

Ο Γιώργος Πολίτης με το νέο του μυθιστόρημα «Το τελευταίο φιλί», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, μας «οδηγεί πίσω» στον χώρο και στον χρόνο. Δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα γιατί οι ήρωες και η προσωπική τους ιστορία είναι αυτό που μετρά και όχι η ιστορία. Σκοπός του Γιώργου Πολίτη δεν είναι να αποδώσει με ιστορική ακρίβεια τα γεγονότα της εποχής εκείνης, αλλά χρησιμοποιώντας την ιστορία ως φόντο, ν’ αφηγηθεί μια ανθρώπινη ιστορία, εστιάζοντας στους χαρακτήρες του, που έχουν ιδανικά και πάθη.

Ιδιαίτερο στοιχείο είναι η γραφή ειδικά στην εναλλαγή της εξιστόρησης. Κάθε ήρωας, ανάλογα με τη ζωή του, την εποχή του, τη μόρφωσή του αλλάζει και τη γλώσσα, φαίνεται ότι βιβλίο το γράφει ο ίδιος ο ήρωας. Ο Πολίτης δίνει τη γνώμη του για κάθε θέμα μέσα στο βιβλίο. Στο “Τελευταίο φιλί” επιλέγει την αμφίδρομη εξιστόρηση, διατηρεί όλους τους κώδικες για να υπάρχει συνοχή στο ύφος ανεξάρτητα από το χώρο και το χρόνο. Έτσι με την υπέροχη λογοτεχνική του πένα δε χάνεται το νόημα κι όλοι οι αναγνώστες μπορούν να καταλάβουν, να παρακολουθήσουν την ιστορία χωρίς να δημιουργηθούν κενά και χάσματα.

Αθήνα 2000. Ο ογδοντάχρονος Μιχάλης Δανιήλ νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Ελπίς, μονάχος του. Στη δύση της ζωής του, μόνο στην Έλενα θα τολμήσει ν’ αποκαλύψει το μυστικό του. Από εκεί μεταφερόμαστε στην Αθήνα-Χαλκίδα-Κ. Κάμπια, τον μοιραίο Οκτώβρη του 1961, με τον Μιχάλη, στα σαράντα του χρόνια τότε, να κάνει τα τελευταία του δρομολόγια με τη γυναίκα του, την Όλγα. Η γιαγιά Μόρφω στα Πατήσια του 1941 και πολύ σύντομα στον Πειραιά και την Τρούμπα, στη ζωή της Μαριανής, μητέρας της Όλγας. Κάποιες μικρές στιγμές από το 1903 όταν η Μόρφω ήταν νέα και από εκεί ξεκίνησαν όλα.

Ένα ταξίδι, που ο προορισμός του σκοπό δεν έχει μόνο να μας θυμίσει τα γεγονότα, που συντάραξαν τη χώρα μας, αλλά να μας γνωρίσει τους ήρωες του και τα πάθη τους.

Advertisements

«Η ιστορία των απλών ανθρώπων θάβεται, ξεχνιέται, μαζί και οι κόποι, οι χαρές και οι λύπες όλων όσοι πρωταγωνίστησαν σε αυτήν. Και το σημαντικότερο είναι πως η αλήθεια συνήθως δεν μαθαίνεται ποτέ.»

Μαρίανη – Όλγα – Μιχάλης – Μορφω Γρήγορης – Λίνος – Προκόπης – Γαβρίλης Έρνεστ & Κουρτ είναι οι άνθρωποι – ήρωες πού βιώνουμε μέσα από την ιστορία του βιβλίου την ζωή τους.

Το τελευταίο φιλί, είναι ένα βιβλίο, που μας εκπλήσσει ευχάριστα γιατί και η εποχή εκείνη ήταν έκπληξη. Οι αλλαγές φέρνουν τα πάνω κάτω στη ζωή των ηρώων.

Το τελευταίο φιλί θα το αγαπήσουν όσοι αγαπούν τα μυθιστορήματα με ρίζες στην ιστορία αλλά και όλοι όσοι αγαπούν τη λογοτεχνία.

Το προηγούμενο βιβλίο του «Το προξενείο της Ιουλίας» έγινε Μπεστ σελερ και θεωρώ ότι την ίδια πορεία θα έχει και «τελευταίο φιλί»

« Το τελευταίο φιλί»

Οπισθόφυλλο

Άρρωστος στο νοσοκομείο, ο Μιχάλης Δανιήλ αποκάλυψε στην Έλενα, τη νεαρή νοσοκόμα που καθόταν πλάι του, μία τοποθεσία κι ένα θλιβερό μυστικό. «Απλώς δε θα πας μέρα με βροχή…» της είπε.

Μετά πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να βγάζει από μέσα του λόγια που τα είχε θαμμένα χρόνια, θαρρείς… Μιλούσε ασταμάτητα, κι όλη την ώρα φανταζόταν τον εαυτό του σκληρό, να κοιτάει τη ζωή μετανιωμένος. Και ήταν κρίμα, καθώς την αλήθεια εκείνης της σημαντικότερης, της τελευταίας μέρας δε θα τη μάθαινε ποτέ. Αν είχε σταθεί τότε να ακούσει τα λόγια της Όλγας, όλη η ζωή του θα είχε αλλιώτικη πορεία.

Ύστερα από μέρες, η Έλενα, τρελή από αγωνία, τον έψαξε στον ίδιο θάλαμο, στο ίδιο κρεβάτι να του πει τα νέα. Ήταν, όμως, αργά… Ο Μιχάλης Δανιήλ είχε ξοφλήσει τους λογαριασμούς του με τη ζωή.

Μια προδοσία στα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, μια μεγάλη αδικία, ένας κατ’ εξακολούθηση βιασμός μιας κωφής γυναίκας και, έπειτα από χρόνια, κάποιοι θάνατοι που συνδέονται με αναπάντητα ερωτήματα θα χτίσουν μια ιστορία συνηθισμένη και περίπλοκη, από αυτές που υφαίνει η μοίρα, αδιαφορώντας για τα όνειρα και τις επιθυμίες των ανθρώπων.