“Μπορεί να είναι παλιά ιστορία, όμως, κάτι τέτοιο δεν ξεχνιέται“. Με αυτά τα λόγια ξεκινά το τρέιλερ της σειράς “Το βραχιόλι της φωτιάς”, μια σειρά που βασίζεται πάνω σε ένα βιβλίο με αληθινά γεγονότα και που έρχεται σε λίγο καιρό από την ΕΡΤ.
Η Θεσσαλονίκη μιας άλλης εποχής ζωντανεύει μέσα από τις περιγραφές της Βεατρίκης Σαΐας Μαγρίζου και γίνεται φόντο ενός παράνομου έρωτα και μιας θηριωδίας που δεν έχει προηγούμενο.
Η μεγάλη πυρκαγιά της πόλης το 1917, οδηγεί μια οικογένεια της Εβραϊκής κοινότητας να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα καταυλισμό τσιγγάνων. Ένας έρωτας ανάμεσα σε δυο κόσμους γεννιέται οι οποίοι παρά τις διαφορές τους έχουν την ίδια τραγική κατάληξη λίγα χρόνια αργότερα…
Περίληψη (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Το δραματικό οδοιπορικό μιας εβραϊκής οικογένειας στις ζοφερές στιγμές του εικοστού αιώνα.
Το χρονικό μιας κοινωνίας που συντρίβεται και αναφύεται μέσα από τα ερείπιά της. Η θυελλώδης ιστορία του μικρού Ιωσήφ, όπως την καταγράφει ένα νυχτερινό παραμύθι: Θεσσαλονίκη, 1917. Οι φλόγες ζώνουν την εβραϊκή συνοικία. Η Μπενούτα με τα παιδιά της βρίσκονται στο σπίτι. Ένας Τσιγγάνος, ο Αγγελής, τους διασώζει την τελευταία στιγμή. Τους μεταφέρει στον καταυλισμό του, μακριά απ’ τον όλεθρο. Μεγάλο μέρος της πόλης καταστρέφεται. Ένα πολύτιμο κόσμημα σώζεται.
Ένα κειμήλιο που συνδέει ανθρώπους και γεγονότα.
Εβραίους και Τσιγγάνους. Δυο λαούς με διαφορετική κοσμοαντίληψη αλλά με πεπρωμένο κοινό. Πόλεμος, ναζιστική θηριωδία, Άουσβιτς. Οι σκληρές σελίδες του Ολοκαυτώματος. Η οδύσσεια ενός βραχιολιού.
Ιστορικό υπόβαθρο
Η Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης ήταν μια από τις πιο ακμάζουσες σε όλη τη χώρα από την εγκατάστασή τους στη Μακεδονία το 513 π.Χ. μέχρι και το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν φτάσει να αποτελούν την πλειονότητα της πόλης. Η μεγάλη πυρκαγιά του 1917 κατέστρεψε τα 3/4 των συνοικιών τους και το συνολικών κόστος των ζημιών που υπέστησαν άγγιξε τις 6.505.000 δραχμές.
Την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου σχεδόν 13.000 Εβραίοι, εκ των οποίων 343 ήταν αξιωματικοί έλαβαν μέρος στις πολεμικές συρράξεις με τις απώλειές τους να ανέρχονται σε 513 νεκρούς και 3.743 τραυματίες.
Μετά την εισβολή των δυνάμεων του Άξονα, η πόλη θεωρήθηκε ζωτικής στρατηγικής σημασίας και γι αυτό πέρασε στον έλεγχο των Γερμανών. Το συμβούλιο της Εβραϊκής κοινότητας συνελήφθη κι ο αρχιραβίνος Κόρετς στάλθηκε στη Βιέννη. Η Γκεστάπο έκανε συχνές εφόδους σε εβραϊκές λέσχες ενώ ανασυστάχθηκαν αντισημητικές ομάδες όπως η “Ένωσις Ελλήνων Εθνικιστών“.
Το 1943 εκδόθηκε διάταγμα να φορούν όλοι οι Εβραίοι από 5 χρονών και πάνω το κίτρινο άστρο του Δαυίδ και να σημαδέψουν τα μαγαζιά τους και να περιοριστούν στα δύο γκέτο που δημιουργήθηκαν μετέπειτα. Την Κυριακή 14 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς ξεκίνησε η εξόντωση του πληθυσμού τους με τον εκτοπισμό του γκέτου Χιρς στην Κρακοβία και την τελική του κατάληξη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Στις 17 Μαρτίου εκκενώνονται και οι συνοικίες της Αγίας Παρασκευής και του Stazion Chiko.
Από τους συνολικά 54.000 ανθρώπους της Εβραϊκής Κοινότητας που έφτασαν στο Άουσβιτς από τη Θεσσαλονίκη επιβίωσαν μόνο 1950.
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο κάνοντας κλικ εδώ.
Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για την “Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης” κάνοντας κλικ εδώ.
