Η νουβέλα του Γάλλου συγγραφέα και διανοούμενου, Μπορίς Βιάν, με τον τολμηρό τίτλο, «Θα φτύσω στους τάφους σας», εκδόθηκε στο Παρίσι το 1947 και διαφημίστηκε ως «μετάφραση από τα αμερικανικά». Με το ψευδώνυμο Βέρνον Σάλιβαν, ο Βιάν έγραψε την pulp νουβέλα, που πραγματεύεται την ιστορία ενός νέγρου που εκδικείται το λιντσάρισμα του αδερφού του, βιάζοντας και σκοτώνοντας λευκές Αμερικάνες και υπογράφει μόνο ως μεταφραστής του βιβλίου στα γαλλικά. Η δημοτικότητα του μυθιστορήματος, σε συνδυασμό με το σκάνδαλο που ξέσπασε όταν γνωστοποιήθηκε η πλεκτάνη, έκαναν τον Βιάν διάσημο.
Στην πραγματικότητα, ο Μπορίς Βιάν δεν είχε καν ταξιδέψει στην Αμερική. Η Φιλαδέλφεια της ιστορίας είναι ένας φανταστικός τόπος, που συγκεντρώνει όλα τα πολυδιαφημισμένα αμερικανικά προϊόντα και τις εμπειρίες της «αμερικανικής» ζωής, όπως αυτές είχαν πλασαριστεί στην Ευρώπη κατά την περίοδο του πολέμου, μέσα από τον κινηματογράφο, τη μουσική και την τηλεόραση. Το πάθος του Βιάν ήταν η τζαζ μουσική και μέσα από τις συνήθειες των μουσικών φίλων του, αλλά και τις ιστορίες που του διηγούνταν, κατάφερε να σχηματίσει μια εικόνα της Αμερικής και του φυλετικού ρατσισμού που κυριαρχούσε εκεί. Η ιστορία του Βιάν, ενώ είναι φανταστική, δεν είναι προσβλητική για στους μαύρους ακτιβιστές της εποχής και αυτό φαίνεται από την υποστήριξη που είχε από τον Τζέιμς Μπόλντουιν, ο οποίος επίσης εξέδιδε τα βιβλία του στο Παρίσι την εποχή εκείνη, για να αποφύγει τη λογοκρισία στην Αμερική.
Όπως γράφει και ο Μπόλντουιν, «Αυτό που καθορίζει το βιβλίο δεν είναι απλώς η σεξουαλική φαντασίωση, αλλά ο θυμός και ο πόνος…» Πέραν λοιπόν του πορνογραφικού στοιχείου της ιστορίας, μπορεί κανείς να διακρίνει ιδέες που μοιράζονταν και οι Μαύροι Πάνθηρες σχετικά με την στάση που έπρεπε να κρατήσουν οι καταπιεσμένοι μαύροι απέναντι στην ελίτ των λευκών. Ο Λι (κεντρικός χαρακτήρας) είναι μεν ηδονιστής και πίνει πολύ, όμως ο λόγος που πηγαίνει με ανήλικα λευκά κορίτσια και τελικά τα δολοφονεί είναι γιατί ο αδερφός του, ο οποίος είχε γεννηθεί με σκούρα επιδερμίδα σε αντίθεση με εκείνον, είχε κατηγορηθεί άδικα και είχε εκτελεστεί για το βιασμό μιας λευκής κοπέλας. Οι τρόποι του Λι, βέβαια, για να είναι «αμερικανικοί», βαδίζουν στα πρότυπα του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.
Η νουβέλα, όπως ήταν αναμενόμενο, απαγορεύτηκε το 1949 και επανεκδόθηκε μόλις το 1973. Ο Μπορίς Βιάν είχε κερδίσει μεν χρήματα από την πρώτη έκδοση του βιβλίου, το οποίο έγινε μπεστ σέλερ, αλλά στη συνέχεια έχασε εντελώς το κύρος του ως συγγραφέας, ιδιαίτερα όταν το «Θα φτύσω στους τάφους σας» συσχετίστηκε με ένα έγκλημα, κατά το οποίο ο δράστης σκότωσε τη φιλενάδα του και ύστερα άφησε δίπλα στο πτώμα της μια κόπια του βιβλίου του Βιάν.
Δείτε το trailer της ταινίας εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=MO6t-SwAimM
Το 1959, μετά από αλλεπάλληλες συγκρούσεις με τους κινηματογραφιστές, το «Θα φτύσω στους τάφους σας» έγινε ταινία, παρά τη θέληση του Βιάν. Το τελικό φιλμ δυσαρέστησε τόσο το συγγραφέα, που στην πρεμιέρα του ο Βιάν πέθανε από καρδιακή προσβολή. Πεθαίνοντας στα 39 του χρόνια, ο Μπορίς Βιάν γνώρισε επιτυχία μόνο υπό το ψευδώνυμο Βέρνον Σάλιβαν. Το «αμερικανικό» αυτό μυθιστόρημα, αν και κατασκεύασμα, δεν ήταν μόνο το εισιτήριό του για την επιτυχία. Ήταν επίσης ο μοναδικός τρόπος για εκείνον να περάσει στο ευρύ κοινό τις πρωτοποριακές και βαθιά αντιρατσιστικές του ιδέες.
Στιγμιότυπο από συνέντευξη με τον Μπορίς Βιάν στα αγγλικά:
