
Με τα φτερά της φαντασίας
Ο Ζήσης Παπαιωάννου, γνωστός σε όλους μας για την επιτυχή του πορεία στο θέατρο και το σινεμά, γράφει το 2ο βιβλίο του απευθυνόμενος σε μικρούς αναγνώστες με τίτλο: «Βασιλική, η μαγική ηχώ της Επιδαύρου» (εκδόσεις Μιχάλης Σιδέρης) . Δύο χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου του «Ελπινίκη-φωνές και ψίθυροι στο Μουσείο της Ακρόπολης». (2017,Όστρια), ο Ζήσης Παπαιωάννου εκδίδει ένα βιβλίο σταθμός στον πολιτισμό του παιδικού βιβλίου, με την υπέροχη εικονογράφηση του Βελισσάριου Μπούρδου.
Κι ο ίδιος ως ηθοποιός μαγεύεται από την ακουστική της Επιδαύρου και προσμένει , μαζί με την ηρωίδα του την Βασιλική να μαθητεύσουν τα παιδιά στην αύρα του θεάτρου και της μουσικής. Υποσυνείδητα, η Βασιλική ανακαλύπτει τη μαγική Ηχώ μέσα στα όνειρα της. Το ταξίδεμα γίνεται με το πέπλο της πάνω στο μονόκερο , ως τα πέρατα του σύμπαντος που την οδηγεί στο όνειρο. Η Βασιλική αναρωτιέται πόσο θα μπορούσε να ακούσει την δική της ηχώ, την δική της μουσική , ποιος θα μπορούσε να της δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα της ψυχής της. Η Βασιλική μια στη Στέπα, μια στην Επίδαυρο και μια στα αστέρια, πετά σε ρυθμό μιας άλλης εποχής εξερευνώντας τις δυνάμεις της. Με τα φτερά της φαντασίας και της αναζήτησης αποζητά έναν κόσμο σιωπής, αρνούμενη τον κουραστικό θόρυβο της πόλης. Η Βασιλική ταξιδεύει από όνειρο σε όνειρο σαν τα ροδοπέταλα της αγάπης που το ένα βρίσκεται μέσα στο άλλο.

Στου βράχου τη σχισμάδα
Το αστρικό της σώμα μεταφέρεται στο Ασκληπιείο, όπου ακόμα κι εκεί συναντά την Ηχώ, εκεί που ο ναός του ιερού μπορεί όλα να τα θεραπεύσει, σώμα νου και ψυχή. Η Βασιλική (με συμβολικό αυτό της το όνομα), ανθοζωεί στου ιερού βράχου τη σχισμάδα. Σαν το πολυτραγουδεμένο «κυκλάμινο» του Ρίτσου. Στηριγμένη στην εγκαθίδρυση της ελπίδας που κατοικεί πλέον μέσα της και συγκινημένη με την υγρασία των δακρύων στα βλέφαρα της, κατακτά την ποθητή ονειρική της απάντηση. «Εκεί όπου τα δράματα γεννούν την ελπίδα και οι κωμωδίες τον προβληματισμό» , εκεί, η Βασιλική μένει άναυδη προφέροντας μόνο δυο λέξεις που ηχούν σε όλο το θέατρο σαν συμπαντικά τύμπανα:
«Μα πώς; Μα πώς; Μα πώς;»

Το πνεύμα της Αρχαίας Ελλάδας
Όταν η Βασιλική ξυπνάει από το όνειρο στο δωμάτιο της, ευτυχισμένη πλέον, γνωρίζει τις απαντήσεις . Είναι γιατί από τα χείλη της η μαγική Θεά της Επιδαύρου, αποκαλύπτεται μόνο στα απόκρυφα της όνειρα. Και η ελπίδα που φωλιάζει στον αναμεταδότη της εσωτερικής της φωνής ξεπροβάλει. Είναι εκείνη η στιγμή που η Βασιλική ανακαλύπτει τη δύναμη του πνεύματος και του πολιτισμού, τη μαγεία της πατρίδας της, την ομορφιά του ελληνικού κόσμου, την κοιτίδα του ελληνικού πνεύματος που δεν είναι άλλη από το σπέρμα της παγκόσμιας μας κληρονομιάς. Το μέρος που ξεκίνησαν όλα, που γράφτηκε η ιστορία του κόσμου, η τραγωδία και η κωμωδία. Με έναν τρόπο μαγευτικό ο Ζήσης Παπαιωάννου μας μεταφέρει στο πνεύμα της Αρχαίας Ελλάδας. Με έναν άσπρο χιτώνα και τα φτερά της φαντασίας τα παιδιά μεταφέρονται στην καρδιά του αρχαίου θεάτρου και διδάσκονται την μαγεία και την ομορφιά της, μέσα από το τη μορφή της Ηχούς. Πειραματίζονται με κατασκευή του αρχαίου θεάτρου, αναγνωρίζουν τη μοναδικότητα του και την συμβολή του στον παγκόσμιο πολιτισμό και μαθαίνουν να ακούν την εσωτερική τους φωνή, να ακολουθούν τα μονοπάτια της ψυχής τους, εμπιστευόμενα τις δυνάμεις τους. Εύγε στον Ζήση Παπαιωάννου για το θαυμαστό αυτό ταξίδι που μας προσέφερε και στον εξαίρετο εικονογράφο Βελισσάριο Μπούρδο για την ρεαλιστική απεικόνιση που μας χάρισε. Τέλος στον εκδοτικό οίκο Μιχάλη Σιδέρη για το εξαιρετικά φροντισμένο του βιβλίο με τις παιδαγωγικές-διδακτικές ασκήσεις που κοσμούν το τέλος του, ώστε οι μικροί μας αναγνώστες να συνδυάσουν μάθηση και εκπαίδευση.
