Στο συγκεκριμένο βιβλίο ουσιαστικά το ύφος του, όπως θα διαπιστώσετε είναι πολύ θεατρικό, συνεπώς όχι μόνο θα έδενε άρτια με τον μονόλογο, αλλά και θα έκανε την ειδοποιό διαφορά στα συγγραφικά δεδομένα. Το διπλό βιβλίο είναι μια καινοτομία κι αυτό αποτελεί ακόμα μια έκφανση δημιουργίας για τον συγγραφέα αλλά και για τις Εκδόσεις Ανάτυπο.
Τα κοινά στοιχεία των δυο βιβλίων αρχικά είναι οι κεντρικές ηρωίδες. Γυναίκες και στα δύο. «Το μπλουζ της Κυριακής» ουσιαστικά είναι ο διάλογος της ηρωίδας με τον χρόνιο πόνο μιας αυτοάνοσης πάθησης. Η μόνιμη δυσαρέσκεια λόγω του χρόνιοι πόνου καταβάλλει τις αντοχές της. Τα πάντα αλλοιώνονται κάτω από την αίσθηση του πόνου. Η ηρωίδα μάχεται τον ίδιο τον εαυτό της, όχι μόνο την αρρώστια της. Κεντά και ξηλώνει το παλίμψηστο της ζωής της αναλογιζόμενη πάντα την πορεία της ασθένειάς της. Στο δεύτερο βιβλίο, «Ωτακουστής», η ηρωίδα υποφέρει από έναν ολότελα διαφορετικό «πόνο». Αυτό που αναζητά διακαώς αφορά ουσιαστικά το αίνιγμα της ύπαρξής της. Πρόκειται για έναν αγώνα ανάμεσα σε μνήμες και γεγονότα, σε ήχους και σκιές. Ηχηρό και σκληρό, ιδωμένο από την οπτική του ψυχολογικού τρόμου, ο «Ωτακουστής» είναι σίγουρα ένα βιβλίο που θα εντυπωθεί στην μνήμη όσων το διαβάσουν για καιρό.
Το μπλουζ της Κυριακής» είναι η κραυγή μιας γυναίκας που μάχεται τον πόνο. Συναισθήματα που αλλοιώθηκαν από τον χρόνιο πόνο, ψίθυροι που τρυπώνουν λαθραία στους τοίχους και την τυραννούν. Μια ζωή ιδωμένη σε έναν στρεβλωμένο πια καθρέφτη. Ο μονόλογος αυτός είναι η έξοδος κινδύνου από τους δαίμονές της. Η ηρωίδα πότε σκληρή κι άλλοτε τρυφερή, χορεύει αγκαλιασμένη με τις αναμνήσεις της γυρεύοντας τρόπο να επουλώσει τις πληγές της. Κάποια τραύματα όμως, δεν γιατρεύονται ποτέ.
Στο βιβλίο «Ωτακουστής» η κραυγή γίνεται ουρλιαχτό. Η ηρωίδα μάχεται με τους ήχους, συνομιλεί με τους ίσκιους των ανθρώπων, τα αποτυπώματά τους. Καλείται να λύσει έναν δισεπίλυτο γρίφο, αυτόν της ύπαρξής της. Πρόκειται ουσιαστικά για την καταγραφή μιας απύθμενης μοναξιάς. Αφόρετης κι όμως απελπιστικά τρανής.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το βιβλίο κυκλοφορεί με δύο τίτλους «Το μπλουζ της Κυριακής» & «Ωτακουστής» και δύο εξώφυλλα, υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος.
«Το μπλουζ της Κυριακής»
(Α’ βραβείο θεατρικού μονόλογου, στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ομίλου για την UNESCO Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.)
Ο πόνος είναι ίσως το πιο ανθρώπινο, άλλα και το πιο επώδυνο συναίσθημα. Και σαν τέτοιο αντιμετωπίζεται από την ηρωίδα. Η αργία της Κυριακής αφυπνίζει μέσα της όλες τις επώδυνες καταστάσεις της ζωής της. Υποφέρει από αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα (ΑΣ) και ο χρόνιος πόνος της ασθένειας της προκαλεί, πέρα από το αίσθημα μιας μόνιμης δυσφορίας, έναν μόνιμο εκνευρισμό που μεταλλάσσεται σε επιθετικότητα. Η δυσκαμψία στο σώμα κι ο περιορισμός των κινήσεων της, αμβλύνουν το αίσθημα της ανασφάλειας και της απόρριψης. Μιαν ανυπόφορη κι αναίτια πίκρα. Είναι ωστόσο αναίτια; Τί ανασύρεται ανάμεσα στις αναμνήσεις της; Τί την στοιχειώνει; Ποτέ καλή και πότε σκληρή, η ηρωίδα που σιχαίνεται τα ημίμετρα, μονολογεί για τις σκιές της χορεύοντας μπλουζ. Το ανίερο μπλουζ μιας μοναχικής Κυριακής, συνταιριασμένο με τους δαίμονες της.
«Ωτακουστής»
Μια θεατρική νουβέλα στην οποία κυριαρχούν οι ήχοι κι οι σκιές. Μια ηρωίδα σχεδόν διάφανη, εξορισμένη από την αγάπη και τους ανθρώπους, περιπλανιέται αδιάκοπα ανάμεσα σε σημειώσεις και μνήμες. Μέσα από την λεπτομερή καταγραφή των συμβάντων της ζωής της, προσπαθεί να προσεγγίσει την δική της έξοδο στο φως. Οι μέρες της όμως, όπως κι οι νύχτες της, είναι βυθισμένες στο σκοτάδι. Στους απόκοσμους ήχους και στον αδιάκοπο χορό των σκιών. Οι μνήμες ανακατεύονται με τις απώλειες, με την άρνηση και τα οράματα, ώσπου να πραγματωθεί η λύση του γρίφου που την ορίζει.
Εκδοτικός οίκος ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΤΥΠΟ
Από παιδί έγραφε πολύ και πάντα στα κρυφά, από ημερολόγια, λευκώματα, άτσαλα ποιήματα, ή απλά ονόματα κάποιες φορές, που πίστευε πως θα γέμιζαν στην ώρα τους, τις ιστορίες που έπλαθε το μυαλό της. Η έλευση της κρίσης απελευθέρωσε το απωθημένο της κι έτσι το γράψιμο συνεχίστηκε, στα φανερά αυτή τη φορά, στο προσωπικό της μπλογκ, www.soufrazeta.com.
Συνεργασίες με τα περιοδικά SOUL, Αλήθεια της Μακεδονίας, Upgrade και πρόσφατα με το ηλεκτρονικό magazino Φυλλάδα (Fylada.blogspot.gr).
Κείμενα της επίσης φιλοξενούνται στο maga.gr καθώς και στο enfo.gr, αλλά και στο διαδικτυακό της project “Τέσσερα λεπτά”.
Tο Δεκέμβριο του 2014, το παιδικό μυθιστόρημα της “Το καλοκαίρι στον φάρο” τιμήθηκε με έπαινο, στον 59ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό συγγραφής παιδικών βιβλίων, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.
(2018) Το μπλουζ της Κυριακής, Ανάτυπο
(2015) Το καλοκαίρι στον φάρο, Εκδόσεις Μολύβι
(2017) Η ποίηση στις ράγες: Θεσσαλονίκη – Κατερίνη, Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου
(2016) Συλλογικό έργο, 4 λεπτά, Εκδόσεις Μολύβι [επιμέλεια]
