Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που δεν είναι όλα στημένα και γκρίζα. Αυτό είναι το Λέμον Πάι της Κωνσταντίνας Μόσχου. Με το χιούμορ στάζεις το λεμόνι σου και διαλύεις το σοβαροφανές και το συμπαγές. Η συγγραφέας με τις ατάκες της δίνει τροφή για σκέψη στον αναγνώστη. Το μυαλό του δεν σταματά να δουλεύει. Να ψάχνει να εντοπίσει τα μυστικά του βιβλίου.
Υπάρχει βέβαια κι ένα κακό σ όλο αυτό.Ειναι πολύ δύσκολο να επιχειρηματολογήσει ένας συγγραφέας με χιούμορ γιατί είναι μια επικίνδυνη ακροβασια.Σε ένα λογοτεχνικό είδος πρέπει να ακολουθείς κανόνες, να τους τηρείς.
Το εξώφυλλο του βιβλίου σε προετοιμάζει ότι μια γυναίκα θα έχει καθοριστικό ρόλο και λόγο. Μια δυναμική, μοιραία γυναίκα.Ναι,λοιπόν οι fammes Fatales παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Λέμον Παι.Ειναι βασισμένο το βιβλίο στην παλιά αμερικανικη συνταγή του hard boiled,τότε που κυριαρχούσε στα αναγνώσματα μια femme fatale αλλά ήταν και τραγικό πρόσωπο συγχρόνως.
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι απλοί, καθημερινοί, αληθινοί. Όταν το τελειώνεις έχεις ένα κάδρο της κοινωνίας του σήμερα. Ένα βιβλίου του καιρού του για τον καιρό του. Ένα μείγμα λεμονιού, ζάχαρης στα κλάμπ της Κυψέλης.Ενας ντεντέκτιβ μεσοαστός ο Στάθης Παντελιάς που αναλαμβάνει δύο υποθέσεις. Μπράβο στη συγγραφέα που ως το τέλος κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού.
Η Κωνσταντίνα Μόσχου πέτυχε να μη δώσει στοιχεία στους αναγνώστες που θα χαλάσουν την έκπληξη. Όλα αποκαλύπτονται στο τέλος,έχει δουλέψει πολύ το κείμενο,τα στοιχεία δίνονται λίγα λίγα, κεφάλαιο το κεφάλαιο για να έχει ενδιαφέρον.Το κείμενό της είναι ένας σφιχτοδεμένο και η πλοκή σε απορροφά.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Καμιά φορά, μικρή, παίρνεις περισσότερα από ανθρώπους που γνώρισες ελάχιστα. Κι εσύ είσαι ένας από αυτούς. Ένας μικρός ξανθός άγγελος που φτύνει σποράκια σε δίκαιους και αδίκους. Δεν θα πετύχεις τίποτα έτσι! Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, να το θυμάσαι».
Το αστυνομικό μυθιστόρημα της Κωνσταντίνας Μόσχου. Λέμον Πάι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μ. Σιδέρη.
Οπισθόφυλλο:
Η κυρία μπήκε στο γραφείο μου στις 26 Μαρτίου, ώρα 9:13. Κάθισε στην πολυθρόνα απέναντί μου, άναψε τσιγάρο, έσκυψε προς το μέρος μου και είπε: «Νομίζω πως κάποιος με παρακολουθεί».
Τώρα θυμάμαι ακριβώς όσα συντελέστηκαν εκείνο το βράδυ. Όταν έσκυψε προς το μέρος μου, το μόνο που πρόσεξα ήταν το περίτεχνο ντεκολτέ της. Έμεινα για λίγο άφωνος. Συνειρμικά, έφερα στον νου μου την κλασική σκηνή του «Love Happy», με τη μοιραία Μέριλιν να περπατά λικνιστά μπροστά από τα γουρλωμένα μάτια του Γκράουτσο Μάρξ και να του μιλά με την παθιάρική της φωνή: «Θέλω να με βοηθήσεις… Νομίζω πως κάποιοι με ακολουθούν…»
«Αλήθεια;» της απαντά γοητευμένος εκείνος, «δεν μπορώ να καταλάβω γιατί».
Το τελευταίο εικοσιτετράωρο, η ίδια πελάτισσα τηλεφώνησε και μου ζήτησε τρομοκρατημένη να την επισκεφτώ στο διαμέρισμά της, στο Κολωνάκι. Κάτι κακό τής είχε συμβεί, μου είπε.
Έπρεπε λοιπόν να πάω. Για να διαπιστώσω τελικά πως το διαμέρισμα ήταν προφανώς ακατοίκητο, για όσο διάστημα τουλάχιστον μαρτυρούσε η σκόνη στην πόρτα της. Ή μήπως της είχε ήδη συμβεί αυτό το κακό για το οποίο με είχε προειδοποιήσει;
Βιογραφικό σημείωμα
Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γραφιστικά και σχέδιο. Εργάστηκε στον έντυπο καθημερινό και περιοδικό Τύπο στη διαφήμιση, στη σύνταξη και στην αρχισυνταξία, στη συγγραφή βιβλίων έρευνας για ένθετες εκδόσεις, στην επιμέλεια βιβλίων, στην επικοινωνία. Το ενδιαφέρον της στρέφεται προς τα περισσότερα είδη του γραπτού λόγου, γράφοντας μυθιστορήματα, διηγήματα, παιδικά, θεατρικά και ποίηση. Εκδοθέντα βιβλία της είναι: Ο Θησαυρός του Ποσειδώνα, Η Πόλη της Υδράηρας και Όσο υπάρχει Ανατολή. Συλλογικές εκδόσεις: Αγάπησα τον Δολοφόνο μου, Όλα για τη Ζωή μου, Ο Τόπος πρόδωσε τον Ένοχο και Θρύλοι του Σύμπαντος IV τόμος.
