Όσο περνάνε τα χρόνια και το Διαδίκτυο εξελίσσεται, ολοένα και περισσότερες υπηρεσίες διατίθενται μέσω αυτού. Πολλές από αυτές τις υπηρεσίες απαιτούν τη διακίνηση ευαίσθητων πληροφοριών, όπως passwords ή αριθμών πιστωτικών καρτών, κάτι που αυξάνει την ανάγκη για μεγαλύτερη ασφάλεια. Και η ασφάλεια είναι κάτι στο οποίο δίνει μεγάλη προσοχή ο, κατά τη γνώμη μου, καλύτερος web browser που κυκλοφορεί, ο Mozilla Firefox.
Ένας browser για να φορτώσει μια ιστοσελίδα, και ο διακομιστής (server) στον οποίο είναι αποθηκευμένη, χρησιμοποιούν το Πρωτόκολλο Μεταφοράς Υπερκειμένου, ή HTTP (HyperText Transfer Protocol). Αυτό το πρωτόκολλο έχει το ελάττωμα να αφήνει τα μεταφερόμενα δεδομένα φανερά, σε περίπτωση που κάποιος άλλος εκτός από τον χρήστη και τον διακομιστή, θελήσει να τα υποκλέψει. Αυτή η έλλειψη ασφάλειας οδήγησε στην ανάπτυξη του πρωτοκόλλου HTTPS (HyperText Transfer Protocol Secure).
Το HTTPS δεν είναι ξεχωριστό πρωτόκολλο, αλλά συνδυάζει το απλό HTTP και τις δυνατότητες κρυπτογράφησης του TLS (Transport Layer Security). Αυτή η κρυπτογράφηση προφυλάσσει τα δεδομένα, ώστε να μη μπορούν να υποκλαπούν από κακόβουλους χρήστες. Για να χρησιμοποιήσει ένας server το HTTPS, πρέπει να εκδώσει ένα ψηφιακό πιστοποιητικό, που να αποδεικνύει ότι είναι όντως αυτός και όχι κάποιος που έχει πλαστογραφήσει την ιστοσελίδα. Αυτό το μοναδικό πιστοποιητικό θα στέλνει στο χρήστη με τη φόρτωση της ιστοσελίδας, και ο browser θα το επαληθεύει αυτόματα.
Παλαιότερα, η έκδοση πιστοποιητικού από το διαχειριστή τού server χρειαζόταν χρόνο και χρήμα, γι’αυτό και δεν ήταν διαδεδομένη η χρήση HTTPS. Τον Απρίλιο του 2016 έκανε την εμφάνισή της μία αρχή έκδοσης ψηφιακών πιστοποιητικών που λέγεται Let’s Encrypt. Παρέχεται από το μη κερδοσκοπικό Οργανισμό Έρευνας Διαδικτυακής Ασφάλειας (ISRG), είναι συνεργατικό project του ιδρύματος Linux, είναι δωρεάν, αυτόματο και φιλικό προς το χρήστη. Από την κυκλοφορία τού Let’s Encrypt και έπειτα, η χρήση τού HTTPS αυξήθηκε κατακόρυφα, και οι χρήστες τού Διαδικτύου έχουν αρχίσει να το απαιτούν. Και, φυσικά, από αυτήν την απαίτηση, δε μπορούσε να λείπει ο Firefox.
Στη νεότερή του σταθερή έκδοση, τον Firefox 51, οι προγραμματιστές του συμπεριέλαβαν την εξής λειτουργία: Για ιστοσελίδες που απαιτούν κωδικούς, αλλά δε χρησιμοποιούν το HTTPS, εμφανίζεται στη γραμμή διευθύνσεων ένα γκρι λουκέτο με κόκκινη διαγώνια γραμμή. Πατώντας στο διπλανό εικονίδιο «i», εμφανίζεται το κείμενο «Η σύνδεση δεν είναι ασφαλής» και «Τα στοιχεία σύνδεσης που πληκτρολογήσατε σε αυτήν τη σελίδα, μπορεί να διαρρεύσουν».
Σε μελλοντικές εκδόσεις τού Firefox, το ίδιο κείμενο θα εμφανίζεται ως προειδοποίηση στο πλαίσιο εισαγωγής κωδικών. Αυτή η λειτουργία βρίσκεται σε δοκιμή από τον Ιανουάριο του 2016 στην έκδοση Firefox Developers Edition. Επίσης οι χρήστες μπορούν να δοκιμάσουν νέες λειτουργίες, γενικότερα, με τον Firefox Nightly, πριν κυκλοφορήσουν με τη stable έκδοση.
Ο Mozilla Firefox ήταν πάντα συνυφασμένος με την ασφάλεια στο Διαδίκτυο, δίνει βάση σε αυτό και είναι απορίας άξιο που έχει χάσει το προβάδισμα στην προτίμηση των χρηστών υπολογιστή, και κατατάσσεται έτσι, στη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο δημοφιλών browsers μετά τον Google Chrome.
