Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός που ζούσε στην περίοδο του 19ου και του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στις 19 Μαΐου, πιθανότατα το έτος 1824 ή 1820, στο χωριό Λαγκάδια της Αρκαδίας. Σπούδασε Nομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Ο Δηλιγιάννης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική πολιτική και δικαστική σκηνή της εποχής του. Υπήρξε μέλος της Εθνοσυνέλευσης του 1843 και αργότερα δικαστής στο Εφετείο της Αθήνας. Επίσης, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και ήταν εκδότης της εφημερίδας “Αιών”. Ήταν γνωστός για την ευφυΐα και την επιμέλεια που έδειχνε στην παρουσίαση των νομικών ζητημάτων.
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης προερχόταν από μια σημαντική πολιτική οικογένεια της Πελοποννήσου
Ήταν γιος του Πανάγου Δηλιγιάννη, ο οποίος ήταν ένας αξιωματικός και πολιτικός πρόκριτος. Ο Πανάγος Δηλιγιάννης συμμετείχε ενεργά στα πολιτικά δρώμενα της εποχής του και είχε καταξιωθεί ως μέλος της αριστοκρατίας. Η προέλευση του Δηλιγιάννη από μια πλούσια οικογένεια μπορεί να επηρέασε την πορεία του και τη στάση του έναντι των πολιτικών ζητημάτων της εποχής. Η καταγωγή του πιθανόν να είχε σημαντική επίδραση στην ανάπτυξή του ως νομικού και πολιτικού προσώπου.
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης αποφοίτησε με Άριστα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1843
Αυτό δείχνει την υψηλή του ακαδημαϊκή κατάρτιση και την ικανότητά του να εξειδικεύεται στον τομέα του δικαίου. Ωστόσο, παρά την επιτυχία του στις σπουδές του, δεν ενδιαφέρθηκε να ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε προσωπικούς λόγους ή στο γεγονός ότι επέλεξε να επικεντρωθεί σε άλλες πτυχές της πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διερευνηθούν περαιτέρω οι λόγοι που τον οδήγησαν σε άλλες πολιτικές προσπάθειες και προτεραιότητες, και αυτό μπορούν να μας το πούνε μόνο οι ιστορικοί της εποχής!
Ο Δηλιγιάννης είχε μια πολυσχιδή ζωή και συνέβαλε, επίσης, σε πολλούς τομείς εκτός από το νομικό και το πολιτικό πεδίο
Ας δούμε μερικές πρόσθετες πληροφορίες για τη ζωή του:
- Συγγραφέας και ποιητής: Ο Δηλιγιάννης ήταν γνωστός και για τη λογοτεχνική του δραστηριότητα. Έγραφε ποίηση και πεζογραφία και δημοσίευσε ποιήματα, άρθρα και έργα του σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά της εποχής.
- Προσφυγική δραστηριότητα: Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, ο Δηλιγιάννης είχε αναγκαστεί να γίνει πρόσφυγας. Συνέβαλε ενεργά στην οργάνωση και την ενσωμάτωση των προσφύγων στην Ελλάδα και διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Προσφύγων Αθηνών.
- Κοινωνική δράση: Ο Δηλιγιάννης είχε εμπλακεί ενεργά σε κοινωνικά ζητήματα και φιλανθρωπική εργασία. Συνεισέφερε στην ίδρυση και τη λειτουργία ιδρυμάτων όπως το Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».
Ο Δηλιγιάννης υπήρξε μέλος της Εθνοσυνέλευσης του 1843
Είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Ήταν γνωστός για τις νομικές του γνώσεις και την ευφυΐα του στην παρουσίαση νομικών ζητημάτων. Επιπλέον, είχε συνεισφέρει και στη δημοσιογραφία, διακινώντας ιδέες και αναλύοντας πολιτικά θέματα μέσω της εφημερίδας «Αιών» που εκδιδόταν από εκείνον. Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης είχε ενεργή συμμετοχή στα πολιτικά γεγονότα της εποχής. Υπηρέτησε ως βουλευτής και υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις. Είχε διατελέσει υπουργός Εσωτερικών και υπουργός Δικαιοσύνης, ενώ είχε συμμετάσχει και στην αναθεώρηση του ελληνικού συντάγματος το 1864.
Επιπλέον, είχε συμβάλει στην ανάπτυξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας στην Ελλάδα. Ήταν ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο είχε διδάξει νομική φιλοσοφία και νομοθεσία. Επιπλέον, είχε συγγράψει διάφορα έργα, συμπεριλαμβανομένων νομικών και πολιτικών συγγραμμάτων. Τέλος, είχε αναπτύξει ενδιαφέρον για τη μουσική, μελετώντας και συνθέτοντας μουσικά έργα.
Ως νομικός, αναγνωρίστηκε για την εμπειρογνωμοσύνη του σε θέματα νομοθεσίας
Καθώς και στην ενεργή του συμμετοχή στην πολιτική σκηνή της εποχής του. Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, ως έμπειρος πολιτικός και νομικός, ήταν μέλος της αντιπολίτευσης και εξέφραζε τις αντιδράσεις που υπήρχαν απέναντι στο τρικουπικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης.
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης είχε μια ενεργή πολιτική σταδιοδρομία στην Ελλάδα
Το 1862 έγινε πληρεξούσιος της Β΄Εθνοσυνέλευσης και την ίδια χρονιά εξελέγη βουλευτής. Το 1863 ανέλαβε τη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Στη συνέχεια, διετέλεσε υπουργός Οικονομικών, Εσωτερικών και Εκκλησιαστικών σε διάφορες κυβερνήσεις. Το 1883, αναδείχθηκε αρχηγός του Εθνικού Κόμματος. Αυτή η θέση του τον έθεσε σε ηγετική θέση στο ελληνικό πολιτικό τοπίο και απηύθυνε σημαντικές πολιτικές επιλογές. Η συνεισφορά του ως αρχηγός του Εθνικού Κόμματος και η εμπειρία του ως υπουργός σε διάφορα υπουργεία αντικατοπτρίζουν την πολιτική του δράση και την επιρροή του στην ελληνική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της εποχής του.
Τέλος, και πιο σπουδαιότερο, κατείχε τη θέση του Πρωθυπουργού στην Ελλάδα
Αξιώματα Πρωθυπουργού κατείχε για πρώτη φορά το 1885-1886, και στη συνέχεια ανέλαβε τη θέση αυτή άλλες τέσσερις φορές. Οι περίοδοι κατά τις οποίες υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός ήταν το 1885-1886, 1890-1892, 1895-1897, 1902-1903 και 1904-1905. Οι πολλαπλές θητείες του ως Πρωθυπουργός αντανακλούν την εμπιστοσύνη που είχε αποκτήσει στην ελληνική πολιτική σκηνή και την αναγνώριση των πολιτικών του ικανοτήτων. Η πολιτική του δράση και η ηγετική του θέση στο Εθνικό Κόμμα ενίσχυσαν την επιρροή του και την εμπιστοσύνη που του εμπιστεύονταν οι συνάδελφοί του και το εκλογικό σώμα.
Ο θάνατός του στις σκάλες της Βουλής στις 31 Μάη 1905
Όσον αφορά στον θάνατο του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, όπως αναφέρεται δολοφονήθηκε στις 31 Μαΐου 1905 στις σκάλες της Βουλής, λίγο πριν τις 5 το απόγευμα. Ο Δηλιγιάννης ήταν πολέμιος των χαρτοπαικτικών λεσχών οι οποίες ήταν μάστιγα για την εποχή και ένθερμος υποστηρικτής της καταπολέμησής τους. Οι χαρτοπαικτικές λέσχες αντιπροσώπευαν ένα κοινωνικό φαινόμενο της εποχής που ήταν γνωστό για τις κοινωνικές διαταραχές, την εξάρτηση και τις οικονομικές απώλειες που προκαλούσε.
Ο δολοφόνος-μπράβος χαρτοπαικτικής λέσχης Αντώνης Γερακάρης
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης είχε αντιπαρατεθεί με τον Αντώνη Γερακάρη, γνωστό και ως Κωσταγερακάρη, έναν διάσημο χαρτοπαίκτη και συχνό πελάτη των χαρτοπαικτικών λεσχών. Ο Δηλιγιάννης, σε θέση εξουσίας, είχε απαγορεύσει τη λειτουργία αυτών των λεσχών, και αυτό είχε προκαλέσει την αντίδραση του Κωσταγερακάρη. Άλλες πηγές θέλουν τον Αντώνη Γερακάρη εργαζόμενο ως πορτιέρη και μπράβο σε γνωστή χαρτοπαικτική λέσχη. Η παρουσία του σε αυτή την θέση, δηλώνει και την εμπλοκή στον χώρο.
Το χρονικό της δολοφονίας
Ένας άγνωστος ρακένδυτος άνδρας πλησίασε τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, τάχα πως ήθελε να του παραδώσει κάτι. Ανυποψίαστος ο Δηλιγιάννης πλησίασε την ίδια ώρα που ο άγνωστος του κάρφωσε ένα δίκοπο μαχαίρι στην κοιλιά. Ο δράστης συνελήφθη αλλά ήταν πολύ αργά. Ο Δηλιγιάννης είχε ήδη πεθάνει. Η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα σε αίθουσα της Βουλής. Κηδεύτηκε με μεγάλες τιμές, ενώ η καρδιά του φυλάσσεται στον Ναό των Αγίων Ταξιαρχών στη γενέτειρά του. Ο ανδριάντας του στήθηκε στην είσοδο της Παλαιάς Βουλής προς τιμή του. Ο Γεώργιος Σουρής πένθησε τον Δηλιγιάννη με πρωτοσέλιδο ποίημα στον «Ρωμηό».
«Λαός που τον καμάρωνε γονατιστός μπροστά του / Κι αθάνατα τα νόμιζε τ’ άσπρα γεράματά του / Σαν όνειρο του φαίνεται το γέρο του πως χάνει /Πως μνήμα ανοίγει σήμερα του γέρου Ντεληγιάννη. / Κι ακούς να λεν χίλιες φορές, ανάθεμα στο χέρι / Που πήγε για το γέρο του κι ακόνισε μαχαίρι.»
Ακολουθεί βίντεο σχετικά με τη ζωή του Θεόδωρου Δηλιγιάννη:
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/wiki. Τελευταία προσπέλαση στις 30/5/2023.
Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Ανακτήθηκε από https://www.lagkadia.com/. Τελευταία προσπέλαση στις 30/5/2023.
