Πολλοί έχουν αναρωτηθεί πόσο αχάριστος μπορεί να είναι ή να γίνει ένας άνθρωπος. Η απάντηση είναι απλή: Όσες φορές τον αφήσεις! Κάποια άτομα δεν εκτιμούν ό,τι και να τους δώσεις. Αντιθέτως σου δείχνουν όλο και περισσότερο την άσχημη πλευρά του εαυτού τους. Η αιτία που συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο είναι άγνωστη. Αυτό, όμως, που είναι σίγουρο είναι ότι δεν φταίει μόνο ο άνθρωπος αυτός αλλά και εσύ που δέχεσαι την αχαριστία και υπερεκτιμάς την αξία του.
Μοιράζεσαι με κάποιον πτυχές του εαυτού σου και δένεσαι μαζί του, δίνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, είσαι εκεί οποιαδήποτε στιγμή σε χρειαστεί και το μόνο που περιμένεις είναι να το εκτιμήσει. Να εκτιμήσει εσένα σαν άνθρωπο, τίποτα περισσότερο. Δεν περιμένεις να ανταποκριθεί σε αυτά που κάνεις γι΄ αυτόν, ούτε ένα ευχαριστώ δεν θες να ακούσεις. Γιατί; Γιατί αυτά που κάνεις, τα κάνεις για σένα. Είσαι ο άνθρωπος αυτός που θέλει απλά να δίνει και να βλέπει ένα χαμόγελο. Αυτό είναι και το ευχαριστώ που παίρνεις με τον τρόπο σου και αυτό που ζητάς.
Οι αχάριστοι άνθρωποι τα δέχονται όλα αυτά με χαρά μέχρι τη στιγμή που θα αποφασίσεις να βάλεις τα όρια σου και ν΄ αλλάξεις.
Εκεί ότι είχαν δεδομένο χάνεται και φέρονται με τρόπο που δείχνει την αχαριστία τους, έναν τρόπο που δεν αρμόζει ούτε στο χειρότερο εχθρό τους. Εκεί εμφανίζουν τον πραγματικό εαυτό τους, αυτόν που έκρυβαν καλά πίσω από τα χαμόγελα που τους προσέφερες. Τη στιγμή που το κέντρο της προσοχής σου θα στραφεί στον εαυτό σου και όχι σ΄ αυτούς, θα ακυρώσουν όλα αυτά που έδωσες. Θα ακούσεις πολλά και θα καταλάβεις ακόμα περισσότερα. Δεν θα μετανιώσεις ποτέ, αλλά θα δεις πόσο λίγοι είναι οι άνθρωποι που κάποτε γνώρισες.
Θα απογοητευτείς, θα νευριάσεις, αλλά στο τέλος θα πάρεις το μάθημα που ήρθαν να σου δώσουν. Μαζί με αυτό θα γνωρίσεις μια καινούρια πλευρά του εαυτού σου, που δεν ήξερες ότι υπάρχει. Θα σταματήσεις να δίνεις τόσα και θα σε προσέχεις περισσότερο. Θα κατανοήσεις πως είσαι μόνος σου και ότι ο καθένας αγαπάει και δίνει μέχρι εκεί που ο ίδιος δεν ξεβολεύεται. Εκείνη τη στιγμή θα ξεκινήσεις να ζεις για σένα χωρίς να υπολογίζεις τις ανάγκες του καθενός, πόσο μάλλον να τις βάζεις πιο πάνω από τις δικές σου ανάγκες.
Ο άνθρωπος που δίνει πολλά, που αγαπάει πολύ, που ανέχεται και δέχεται πολλά κάποια μέρα τα διαγράφει όλα και φεύγει για μια ζωή ανάλογη της αξίας του. Εύκολα τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα και οι άνθρωποί μας ξένοι. Την επόμενη φορά που θα φερθείς με αχαριστία να είσαι έτοιμος και να τη δεχτείς, γιατί όλα σ΄ αυτήν την ζωή πληρώνονται. Όλα είναι εφήμερα και εμείς προσωρινοί. Φρόντισε ν΄ αξίζεις την ιδιότητα του ανθρώπου που σου έδωσαν!
