Όταν βρέχει ασυναίσθητα καταφεύγω στον Μικρό Πρίγκηπα του Antoine de Saint-Exupéry που κατέχει περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη μου. Ο Μικρός Πρίγκηπας, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανήκει σε έναν παράξενο και συγχρόνως ουτοπικό χώρο, έναν χώρο που βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε παραμύθι για παιδιά και σε φιλοσοφία για μεγάλους και εκεί ακριβώς βρίσκεται και η διαχρονική του μαγεία καθώς απευθύνεται σε ενήλικες που συνεχίζουν να σκέφτονται σαν παιδιά, ή σε ενήλικες που έχουν σταματήσει να σκέφτονται σαν παιδιά και τους παρακινεί να το κάνουν.
Ανοίγοντας το, έπεσα τυχαία πάνω σε ένα από τα αγαπημένα μου αποσπάσματα.
Οι λέξεις είναι από μόνες τους λίγο τρομακτικές, πόσο μάλλον όταν συνοδεύουν νοήματα όπως το παραπάνω της εξημέρωσης κι έρχονται να τονίσουν τη σημασία της άτυπης δέσμευσής μας, καθώς και τον αντίκτυπο των συναναστροφών μας, ο οποίος πάντα θα είναι ορατός και δε θα σταματήσει να μας ακολουθεί ποτέ. Μια τέτοιου τύπου δέσμευση δεν πρέπει να ξεστομίζεται ελαφρά την καρδία.Άλλωστε, δε θα μπορούσε κανείς να είναι σίγουρος ότι πράγματι θα ήταν σε θέση να φανεί αντάξιος αυτής του της υποχρέωσης απέναντι στα άτομα που διάλεξε να εξημερώσει.
Προσωπικά, ανήκω στα άτομα που είχαν την τύχη και εξημερώθηκαν. Επέτρεψα σε κάποιον να με πλησιάσει τόσο ώστε να με εξημερώσει. Επέλεξα να ρίξω τα τείχη και τις άμυνες μου και να παραδοθώ. Και αν με ρωτήσετε αν το μετάνιωσα θα σας απαντούσα πως ακόμα κι αν ο χρόνος γύριζε πίσω, θα έκανα ακριβώς την ίδια επιλογή καθώς πρόκειται για σχέση ζωής πέρα των τετριμμένων ανάλογη του δεσμού που είχε αναπτύξει ο Μικρός Πρίγκηπας με το τριαντάφυλλο του. Η ομορφιά της εξημέρωσης αξίζει τον κόπο. Όταν δεθείς πραγματικά με κάποιον δε θα μπορεί να σε αφήσει αλλά ούτε κι εσύ να τον αφήσεις. Είναι πρωτόγνωρα υπέροχη η αίσθηση που αισθάνεσαι όταν συνειδητοποιήσεις πόση ευτυχία μπορείς να νιώσεις απ’ το άτομο που σε έχει εξημερωσει και έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου. Στην αληθινή αγάπη, η καρδιά δίνει τις απαντήσεις και μας δείχνει τι είναι αυτό που αξίζει και τι αντίθετα όχι. Αρκεί να μη φοβηθούμε να την ακολουθήσουμε τη σωστή στιγμή και να μην ξεχάσουμε να φροντίσουμε το «τριαντάφυλλο» μας, -σίγουρα θα υπάρξουν και δύσκολες στιγμές όμως τότε αρκεί να θυμηθούμε το Μικρό Πρίγκηπα που ενίοτε, λόγω συνθηκών, ξεχνάμε. Η πραγματική αγάπη είναι να αγαπάς κάποιον απόλυτα και τυφλά αδιαφορώντας για το πως σου φέρεται ή τι σου έχει κάνει. Η αγάπη σου πρέπει να είναι αυτόφωτη, να έχει τη δική της ζωή- διότι κι αυτό με τη σειρά του, θα φροντίσει με τον τρόπο του για εμάς. Και μοναδικός του στόχος θα είναι να είμαστε ευτυχισμένοι δίπλα του.
Ίσως αναρωτηθείτε γιατί καταπιάστηκα από το συγκεκριμένο παραμύθι-βιβλίο για να γράψω.. Ο συγγραφέας, μέσα στην αφήγησή του δηλώνει ότι αν προσπαθεί να περιγράψει το Μικρό Πρίγκηπα, το κάνει για να μην τον ξεχάσει αυτό ακριβώς κάνω και εγώ άλλωστε η σκέψη κρατά πάντοτε ζωντανή την ανάμνηση.
Στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα ξεχωριστό βιβλίο που θα σε κάνει ξανά παιδί και σε κάθε σελίδα θα αναγνωρίσεις στοιχεία του εαυτό σου. Θα βρεις την αλεπού που σου δίνει σοφίες, την αδιαφορία του σύγχρονου κόσμου, και αν είσαι τυχερός ίσως αναγνωρίσεις το δικό σου μοναδικό λουλούδι..
