Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα. Κάποια πράγματα δεν βγάζουν νόημα. Γι’αυτό απλούστατα θα πρέπει να πηγαίνουμε με το flow και να προχωράμε παρακάτω ανεπηρέαστοι. Δεν χρειάζεται να ξέρουμε τα πάντα, να αναλύουμε τα πάντα ή να έχουμε εξηγήσεις για τα πάντα. Ξεχνάμε ότι η ζωή δεν φτιάχτηκε για να την καταλαβαίνουμε, αλλά για να τη νιώθουμε. Σπαταλάμε χρόνο στο να καταλαβαίνουμε, να φτιάξουμε, να εξηγήσουμε, να λύσουμε, να ελέγξουμε πολλά πράγματα, καταστάσεις, ακόμη και ανθρώπους, να βρούμε μόνοι μας μια απάντηση για όλα.
Όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτήν τη θέση. Μπερδεμένοι μετά από κάτι το οποίο συνέβη, βρίσκοντας τους εαυτούς μας να προσπαθούμε να καταλάβουμε το γιατί έκανε κάποιος κάτι, τι ίσως σήμαινε από την πίσω πλευρά αυτό που είπε ή γιατί είπε ό,τι είπε. Το εννοούσε; Είναι μια φυσική τάση να θέλουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Μας δίνει μια αίσθηση ελέγχου στη ζωή μας. Να κατανοήσουμε γιατί οι άνθρωποι γύρω μας κάνουν αυτό που κάνουν και για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνουν πράγματα γύρω μας, επειδή κατά βάθος δεν θέλουμε χάρης όλα αυτά να νιώθουμε χαμένοι. Να ξέρουμε τι μας περιμένει – να ελέγξουμε την κατάσταση ώστε να μην αφήσουμε το απροσδόκητο να εμφανιστεί από το πουθενά. Σπαταλάμε πολύ χρόνο για να κατανοήσουμε όλα όσα βιώνουμε, να α κατανοήσουμε όλους τους γύρω μας, να κατανοήσουμε ακόμη και τις πράξεις τους και τις επιλογές τους. Το θέμα είναι ότι τα πράγματα συμβαίνουν χωρίς εξήγηση και χωρίς λογική. Περιμένουμε ένα πράγμα και κάτι εντελώς απροσδόκητο μας πιάνει απροετοίμαστους. Ταραζόμαστε, σοκαριζόμαστε. Τι πρέπει να κάνουμε; Να τους αφήσουμε – τους ανθρώπους, τη ζωή, τα γεγονότα όλα να κυλήσουν… ως έχει. Να μάθουμε να αποδεχόμαστε τα πράγματα χωρίς να τα καταλαβαίνουμε.
Όλοι έχουμε διαφορετικές εμπειρίες. Παρατήρησε τον εαυτό σου και τους γύρω σου πιο προσεκτικά. Αυτό που κάνεις δεν θα έχει πάντα νόημα για μένα και αυτό που κάνω εγώ δεν θα έχει πάντα νόημα για εσένα. Αυτή η επίμονη ανάγκη για κατανόηση μπορεί να κάνει τους άλλους να αισθάνονται ότι τους κρίνουμε [τους ίδιους ή τις επιλογές τους] ή ότι δεν τους εμπιστευόμαστε με αποτέλεσμα όλο αυτό να βλάψει τις σχέσεις που μοιραζόμαστε μαζί τους. Αντίθετα, δίνοντας στους ανθρώπους τον χώρο να κάνουν τις επιλογές τους και σεβόμενοι τις ατομικές τους απόψεις θα καλλιεργούμε πιο υγιείς, πιο υποστηρικτικές συνδέσεις.
Αν δεν αφήσεις τη ζωή και τους ανθρώπους να κάνουν ό,τι είναι να κάνουν θα βλάψεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου κάνοντας τους να νιώθουν ενοχλημένοι για τις επιλογές που κάνουν. Όταν προσπαθούμε συνεχώς να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε κάθε επιλογή που κάνουν οι άνθρωποι γύρω μας, άθελά μας ασκούμε πίεση στις σχέσεις μας. Μπορεί να αμφισβητήσουμε τα κίνητρά τους, να επικρίνουμε τις αποφάσεις τους ή να οδηγηθούμε σε συγκρούσεις. Η επιδίωξη της κατανόησης των πάντων μπορεί να είναι ψυχικά εξαντλητική και να μας οδηγήσει στην απομόνωση. Μπορεί να οδηγήσει εξίσου σε υπερβολική σκέψη και άγχος καθώς παλεύουμε με αναπάντητα ερωτήματα και αναζητούμε απάντηση και λόγο σε κάθε κατάσταση. Μπορεί να βρεθούμε παγιδευμένοι σε έναν κύκλο σκέψεων, επαναλαμβάνοντας συνεχώς γεγονότα και συζητήσεις στο κεφάλι μας.
Συμπέρασμα; Την επόμενη φορά που θα βρεθείς μπερδεμένος από μια κατάσταση ή τις επιλογές κάποιου, σκέψου την πιθανότητα να αποδεχθείς επιτέλους το μυστήριο. Μερικές φορές, σε αυτές τις στιγμές παράδοσης ανακαλύπτουμε την αληθινή ομορφιά της ζωής – την απρόβλεπτη φύση της, τις εκπλήξεις της και τις απεριόριστες δυνατότητές της. Αγκάλιασε την αβεβαιότητα και θα βρεθείς σε ένα μονοπάτι προς μια πιο ικανοποιητική και συνδεδεμένη ύπαρξη. Αγκαλιάζοντας την ιδέα ότι δεν χρειάζεται να κατανοηθούν όλα, μπορούμε να απελευθερωθούμε απ’ όλο αυτό το ψυχικό βάρος και να βρούμε μεγαλύτερη ηρεμία. Άφησε το παρόν να συμβεί και συγκέντρωσε το μυαλό σου στο εδώ και τώρα, μη σε νοιάζει τι έγινε τότε, τι έγινε στο παρελθόν ή τι ειπώθηκε και γιατί. Σήμερα, τώρα, πως είναι τα πράγματα; Ποιος κάνει το βήμα να είναι στη ζωή σου; Μην ρωτάς γιατί κάνει ό,τι κάνει. Οι απαντήσεις είναι μπροστά σου, ό,τι κι αν κάνει απλώς το κάνει. Είναι κακό; Τότε το έκανε για κακό. Μην δικαιολογείς. Είναι καλό; Τότε το έκανε για καλό. Ο καθένας έχει τους δικούς τους λόγους, σεβάσου το και βάλε όρια απλώς για ό,τι δεν σου αρέσει – μην προσπαθείς να βρεις απαντήσεις, να το αλλάξεις ή να σε ρουφήξει. Να είσαι ικανοποιημένος με το να μην έχεις όλες τις απαντήσεις. Τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν και καμία ανησυχία δεν μπορεί να αλλάξει το μέλλον. Αγκάλιασε την αβεβαιότητα και ό,τι είναι να έρθει θα έρθει. Άφησε τον έλεγχο και μάθε να προχωράς. Όταν έχεις κολλήσει σε κάτι, σε ένα πρόβλημα ή σε μια συνθήκη, είναι εντάξει να προχωρήσεις σε κάτι άλλο και όπου βγει ρε παιδί μου, κι ό,τι γίνει. Μπορείς πάντα να το ξαναδείς αργότερα ή στην πορεία να δεις πως δεν ήταν τόσο σημαντικό τελικά επειδή ακολούθησε κάτι άλλο κι έπειτα πάλι κάτι άλλο. Σταμάτα να κυνηγάς τη ζωή κι αντ’ αυτού μάθε να την έλκεις. Κι όπως λατρεύω να λέω, οτιδήποτε γίνεται βεβιασμένα, με υπερβολική πίεση και προσπάθεια, δεν αξίζει. Γι’αυτό απλώς ζήσε.
