Είμαι συλλέκτης στιγμών..
«Ούτε που πρόλαβα ν΄αρχίσω, ούτε που πρόλαβα να σου πω την μοναδική μου ιδιότητα: είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό κι άγριο πράγμα του κόσμου…στιγμές. » Έτσι ξεκινάει η ταινία «φθηνά τσιγάρα», έτσι μαγεύτηκα και εγώ.
Είμαι συλλέκτης στιγμών. Όχι, δε μαζεύω αντίκες, μήτε κάνω συλλογή με καπάκια. Μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου, στιγμές.
Για μένα δεν έχει σημασία το ακριβό δώρο σου, αλλά έχει μεγάλη σημασία ένα φθηνό δώρο που θα αγγίξει την καρδιά μου. Αυτό το δώρο ίσως να μην είναι καν υλικό, παρά μόνο νοητό.
Συλλέγω στιγμές, εκείνες τις στιγμές στην παραλία με ωραίες μουσικές. Βραδινά μπάνια κάτω από το φεγγάρι.
Συλλέγω συναισθήματα που ζω. Συναισθήματα που πηγάζουν από κάθε κατάσταση της ζωής μου. Τη γεύση ενός φιλιού και το άρωμα κάποιου ανθρώπου. Ένα χαμόγελο κάποιου γνωστού.
Είμαι συλλέκτης στιγμών. Εισιτήρια στους τοίχους μου, από συναυλίες, από ΚΤΕΛ, προαστιακό. Εισιτήρια από ταξίδια , ειδικά αυτά που έκανα για να δω αγαπημένους ανθρώπους.
Ένα αντίτυπο κάποιου υποτιθέμενου βιβλίου, μια όντως αυθόρμητη φωτογραφία. Ένα φιλί στο μάγουλο από αγαπημένα πρόσωπα, το πρώτο μου χαρτζιλίκι. Η χαρά των πρώτων χρημάτων, η συνειδητοποίση ότι τα «έφαγα» πριν τα βάλω στη τσέπη.
Μαζεύω τις κουβέντες που άκουσα κάποια βράδια που δεν ήμουν καλά. Αποτσίγαρα ανθρώπων που είπαν σοφές κουβέντες, αφιερώσεις σε βιβλία, μηνύματα και όμορφα τραγούδια που σου στέλνουν.
Τυχαία τηλεφωνήματα και χαρούμενες φωνές… Αλλά και λυπημένες, ψάχνοντας υποστήριξη.
Ένα «συγχαρητήρια ρε μάγκα» και ένα «σκατά τα έκανες».
Λόγια τραγουδιστών που λένε επί σκηνής. Ντρίμπλες ποδοσφαιριστών,
Τι τα κάνω όλα αυτά; Ωραία ερώτηση.
Βλέπεις όταν θέλω να πετάξω, και δεν έχω που να πετάξω, όταν θέλω να αρνηθώ τη πραγματικότητα, χάνομαι μέσα τους. Μέσα σε ταινίες , σε ακούσματα, συμπεριφορές ανθρώπων που κράτησα, τσιγάρα, εισιτήρια, φράσεις , συναισθήματα, λόγια, λόγια λόγια…
Τελικά μερικές φορές απορώ: Συλλέγω το τίποτα ή τα πάντα;
Το μόνο που ξέρω, είναι πως μου ανοίγονται άλλες διαστάσεις μέσα στις συλλογές μου..
