©History Channel
Νύχτα 31ης Οκτωβρίου. Λονδίνο. Μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, ντύνονται τρομαχτικά και επισκέπτονται διάφορα σπίτια. Σκοπός τους να μαζέψουν όσο το δυνατόν περισσότερα γλυκά, με τη φράση «trick or treat» («φάρσα ή κέρασμα»). Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου παρά το γεγονός ότι λόγω ενός έκτακτου θέματος υγείας δεν το έζησα, τα συναισθήματα που οι άλλοι μου είχαν μεταδώσει. Ήμουν μόλις 15 χρονών. Οι σπιτονοικοκυραίοι μου, μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τους, είχαν μόλις αρχίσει τις ετοιμασίες. Στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, στη γειτονιά του Forest Hill, τα μικρά προσωπάκια έλαμπαν από χαρά. Απλά έλαμπαν… Γιατί η βραδιά άνηκε σε εκείνα. Σε μια κατανυκτική λονδρέζικη ατμόσφαιρα ο ουρανός “μύριζε” φόβο, γέλια, παιδικές φωνές και γλυκές αμαρτίες… Η ανυπομονησία ήταν μεγάλη. Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ολόκληρη την πόλη τα μεσάνυχτα της 31ης Οκτωβρίου. Ανατριχιάζω και συγκινούμαι με εκείνες τις στιγμές. Ήμουν και εγώ ένα παιδί. Όμως και αυτό “το λίγο” μου αρκεί!
Το Χάλοουιν (Halloween) συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να επιτευχθεί επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία, και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ. Σήμα κατατεθέν επίσης της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο αστεία και άλλοτε πιο τρομαχτικά.
Advertising
Αναρωτιέμαι βέβαια, γιατί καθετί ξενόφερτο να γίνεται μόδα; Όχι! Δεν μπορείς να φέρνεις κάτι ωραίο και στο τέλος να “ξεπουλάς” την ομορφιά του. Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο, το Halloween, είναι το μεγάλο γεγονός της τελευταίας βδομάδας του Οκτωβρίου και στη χώρα μας! Εστιατόρια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφετέριες και εμπορικά καταστήματα, διατυμπανίζουν το γεγονός δια μέσου πανηγυρικού κλίματος. Τελικά, το Halloween, έγινε ένας εμπορευματοποιημένος όρος. Μια κολοκύθα πάνω σε ένα τραπέζι, μια πάστα με βάση το κολοκύθι, ποτό από κολοκύθι. Φτάνει πια! Τόσα κολοκύθια δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε. Το θέμα είναι το συναίσθημα. Όχι το “τσιρκολίκι”! Ήθη, έθιμα, ιστορίες και παραδόσεις συνοδεύουν το τελετουργικό κάθε χώρας την ημέρα εκείνη. Αλήθεια, σε εμάς ποιο ακριβώς είναι το τελετουργικό;…
Η ανυπομονησία ήταν μεγάλη. Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ολόκληρη την πόλη τα μεσάνυχτα της 31ης Οκτωβρίου. Ανατριχιάζω και συγκινούμαι με εκείνες τις στιγμές. Ήμουν και εγώ ένα παιδί. Όμως και αυτό “το λίγο” μου αρκεί! Αν θα το ξαναζούσα; Ξανά και ξανά! Εκεί! Όχι εδώ!..
