Foucault

29 Νοεμβρίου 2020

πανδημία

Μεγαλωμένη σε ένα επαρχιακό χωριό, η Αργυρή αντιμετωπίζει τον "έξω" κόσμο με δέος. Εντυπωσιάζεται με τα χρώματα της φύσης, την ποίηση ,το θέατρο, τον κινηματογράφο και την καλή μουσική. Αν και ξέρει πως δεν ζει σε παραμύθι, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα το οποίο θα χωράει όλους όσους αντιμετωπίζουν την ζωή με ρομαντισμό, αναζητούν απάτητα μονοπάτια, ακολουθούν οποιαδήποτε τρέλα προτείνει κάποιος και μοιράζονται την γνώση τους. Μήπως θα ήθελες να πρωταγωνιστήσεις στο παραμύθι μου;

Περισσότερα από τη στήλη: Αψυχολόγητα

Αψυχολόγητα

Σύγκριση και social media : η (αυτό)παγίδευση μας

Η σύγκριση στα social media και η αυτοπαγίδευση μας Πολύ συχνά, ή τουλάχιστον πιο συχνά…

Αψυχολόγητα

Ό,τι κι αν έχεις ανάγκη έχει σημασία

Όλοι έχουμε ανάγκες. Φυσικά και έχουμε ανάγκες. Αλλά για κάτσε μια στιγμή – πόσο καλά…

Αψυχολόγητα

Πτυχίο ω πτυχίο μου

Ας κάνουμε ένα μικρό κουίζ:   Τι γίνεται όταν συνειδητοποιείς ότι οι μόχθοι σου 4 χρόνων…

Αψυχολόγητα

Υπάρχει και ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας

Πέρα απ’ τον χρόνο που χάσαμε, υπάρχει και ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας. Υπάρχει…

Αψυχολόγητα

Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα

Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα. Κάποια πράγματα δεν βγάζουν νόημα. Γι’αυτό απλούστατα θα πρέπει…

Αψυχολόγητα

Oδηγός απελπισίας για απελπισμένους

Ένας πλήρης οδηγός απελπισίας για απελπισμένους ή αλλιώς τι να κάνεις όταν απελπίζεσαι. Σου έχει…

Αψυχολόγητα

Η ευτυχία δεν είναι πίσω από τις οθόνες

Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι; Είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι; Με μια ματιά γύρω μου, δυσκολεύομαι να απαντήσω με…