Ανακάτεμα μελαγχολίας και γλυκιάς προσμονής.
Κάθε καλοκαίρι η ίδια αίσθηση: η ελπίδα ότι κάτι θα συμβεί, κάτι βγαλμένο από ταινία.
Καλοκαίρι στην πόλη σημαίνει ρετρό μουσικές, ήλιος και βόλτες. Αμέτρητες βόλτες, κάποιες φορές μοναχικές σε στενά δρομάκια. Σημαίνει όμως και αυλές γεμάτες φωνές, χυμένα κορμιά και ατελείωτες συζητήσεις για καλοκαιρινές περιπέτειες, μνήμες από τα καλοκαίρια στο χωρίο, τα ανέμελα αυτά καλοκαίρια. Καυγάδες για την σωστή επιλογή νησιού ώστε να πραγματοποιηθεί το “όνειρο καλοκαιρινής νυκτός” σε κάποιο νησί με καταπράσινη ακτή.
Ιούνιος και Ιούλιος οι μήνες που η πόλη βράζει και φίλοι, παρέες, ζευγάρια, έρωτες ξεχύνονται στους δρόμους. Αλίμονο σε αυτούς του έρωτες, τους νέους, τους καλοκαιρινούς. Εμφανίζονται ξάφνου σαν κυνηγοί, κυνηγοί ρομαντικών στιγμών, συλλέκτες σπάνιων ψυχών.
Και από την άλλη μπαλκόνια ορθάνοιχτα. Ταράτσες γεμάτες φώτα και αγνάντεμα στη όποια θέα του ουρανού με συνοδεία κρύων ποτών και πολύ παγωτό. Κουβέντες ατέλειωτες για τα πάντα ακόμη και για αυτά που δεν θες να ξαναθυμηθείς. Στο σπίτι νωχελικά κορμιά να περπατούν μέσα στο σκοτάδι με πόδια ξυπόλητα και το ραδιόφωνο εκεί να παίζει νύχτα μέρα ασταμάτητα τζάζ μελωδίες.
Στους δρόμους φωνές και οι εσωτερικές πυξίδες δείχνουν προς εκείνην την κρυμμένη λαχτάρα όλου του χρόνου. Μπορεί αυτή να είναι ένα μέρος, μια στιγμή ίσως ένας άνθρωπος.
Ραντεβού για καλοκαιρινές βουτιές και συναντήσεις σε μυστικά καταφύγια. Μια τσάντα γεμάτη άμμο. Ανάγκη για αέρα.
Μην ξεχνάτε τις καλοκαιρινές συναυλίες γεμάτες παλλόμενα κορμιά και μυαλά σε έκσταση. Αέρινα ρούχα, αέρινα κορμιά, αέρινες σκέψεις. Η πλήρης εξιλέωση με τον ίδιο σου τον εαυτό. Έλλειψη ρουτίνας. Ποιος νοιάζεται τι ώρα είναι ή τι μέρα αφού είναι καλοκαίρι.
Και μετά Αύγουστος.
Αύγουστος σημαίνει ερημία. Έρημοι δρόμοι και ρομαντική διαστροφή με μόνιμη ονειροπόληση στο άγνωστο. Ξεγνοιασιά με τον υπολογιστή κλειστό, το κινητό κλειστό όλα εκτός σύνδεσης και πιο πολύ εσύ ο ίδιος. Ύπνος και βιβλία αγκαλιά ότι πιο κοντινό σε διακοπές. Μέρες παράξενες με αυτιά κλειστά και καρδιές που αρνούνται να υποταχθούν. Απόλυτη ελευθερία και μποέμικη αύρα.
Μόνη συμβουλή μην νοσταλγείς τα περασμένα.
“Το καλοκαίρι είναι ένα βιβλίο γεμάτο ελπίδα γιατί σε κάνει να πιστεύεις σε κάτι”- Edith Wharton
