Λόγοι να είμαστε, όχι αφορμές. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ λόγου και αφορμής. Ο λόγος αποδίδεται και δικαιολογείται απέναντι σε ό,τι αισθανόμαστε πλήρως μέσα μας, απέναντι στο πως πράττουμε εξίσου σε κάτι. Μια αφορμή μπορεί να υπονομεύσει αλλά και να υποτιμήσει πολλά, πόσο μάλλον εύκολα να ξεπεραστεί.
Οι αφορμές δείχνουν την αστάθεια ενός χαρακτήρα, δείχνουν πως δεν έχεις τόση αξία γι’ αυτούς. Είναι ελαττώματα προσωπικότητας… Σαν ένα βρώμικο λουρί το οποίο ενώνεται με το κολάρο της μετριότητας, που “περνούν” αόρατα γύρω από το λαιμό και μας σέρνουν στις ασήμαντες στιγμές που μας δίνουν. Η διαφορά μεταξύ των λόγων και των αφορμών έγκειται στα αποτελέσματα του καθενός, στων ενεργειών που ακολουθούν, στων επιπτώσεων και στων συνεπειών, καθώς και στο πώς ένα άτομο επηρεάζεται από τα γεγονότα που προκαλεί το καθένα.
Η διαφορά είναι μεγάλη. Όταν είσαι ο λόγος για κάποιον, “γεμίζεις” παρέα με εκείνον και το μέσα σας ισορροπεί. Νιώθεις την πληρότητα, νιώθεις “πλούσιος” απ’ όσα έδωσες αλλά και πήρες, δεν σε άδειασαν μονάχα. Όταν είσαι η αφορμή, κάτι θέλουν να κερδίσουν, να κάνουν, να σου πάρουν, είναι μονόπλευρη η “ευκαιρία” και για σένα η ουσία δεν είναι καμία. Η αφορμή τους οδηγεί να απαλλαχθούν γρήγορα από εσένα, αυτό που κατά βάθος και θέλουν, μεταμορφώνουν αυτό που θες εσύ, παίρνουν ό,τι θέλουν εκείνοι κι εσύ μένεις πίσω ξανά. Ο λόγος φέρνει αποτέλεσμα, ενώ η αφορμή κενό…
Λόγοι να είμαστε, προτεραιότητες να είμαστε, επιλογές να είμαστε
Οι λόγοι και οι αφορμές έρχονται στην ίδια ισορροπία, στην ίδια λεπτή γραμμή με τις επιλογές και τις προτεραιότητες. Αν δεν είσαι προτεραιότητα, να μην είσαι τίποτα. Κι αν δεν είσαι ούτε η πρώτη επιλογή, να μην είσαι επιλογή. Να σου συμπεριφέρονται, όπως τους συμπεριφέρεσαι. Οι άλλοι είμαστε εμείς, γι’ αυτό να μην είσαι η δεύτερη επιλογή και η αφορμή κανενός. Μην συμβιβάζεσαι με το “bare minimum” σε οποιαδήποτε ανθρώπινη σχέση, είτε έχει να κάνει με φιλία, είτε με έρωτα, είτε με απλούς “γνωστούς” του κύκλου σου. Να σου δίνουν όσα θες, όσα αξίζεις. Να είσαι ο λόγος για κάποιον, όχι η αγγαρεία, η εύκολη λύση, η ευκαιρία για να σου “πάρουν” κάτι αλλά να μην σου “δώσουν” ποτέ τίποτα ουσιαστικό πίσω. Να μην σε εκμεταλλεύονται. Όχι αφορμή… Λόγος να είσαι. Προτεραιότητα να είσαι. Επιλογή να είσαι.
Αν για κάποιον έχεις σημασία, θα βρει το χρόνο, θα στον αφιερώσει, θα είσαι ο λόγος που θα κάνει σχέδια, όχι η αφορμή. Θα θέλει να σου δώσει, δεν θα ευκαιρήσει μόνο για να πάρει. Θα γίνεις η προτεραιότητα του χρόνου του, θα γίνεις επιλογή, όχι η δεύτερη η δεδομένη, αλλά η πρώτη. Δες ξεκάθαρα ό,τι σου δίνεται και σταμάτα να ψάχνεις στο υπόβαθρο. Δεν χρειάζεται. Κάποιες φορές οι άνθρωποι είναι αυτό ακριβώς που σου δείχνουν. Αν είσαι απλώς η αφορμή για κάποιους, άσε τους να γίνουν ο λόγος, που βγάζεις ανθρώπους πλέον με ευκολία από τη ζωή σου.
