Εμπειρία, όλοι την επιθυμούν και προσπαθούν να την αποκτήσουν, χωρίς να έχω καταλάβει ακόμη το γιατί. Θέλουν να ξέρουν, να γνωρίζουν τις αντιδράσεις και να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε περίσταση, μα μπορείς ποτέ να προλάβεις τις καταστάσεις και να τις φέρνεις συνεχώς με το μέρος σου;
Είναι περίεργο φαινόμενο η εμπειρία και χωρίζει τους ανθρώπους σε τρεις κατηγορίες, σε αυτούς που την έχουν αποκτήσει και αποτελεί οδηγό τους, σε εκείνους που την κατέχουν αλλά ξέρουν πως δεν έχουν ζήσει τα πάντα και στους άλλους που δεν τη συνάντησαν μέχρι τώρα καθόλου. Μάλιστα η πρώτη κατηγορία για κάποιο λόγο έχει αρκετούς νέους μέσα της, εκείνους που διακρίνονται από τα μάτια, δε σε ρωτάνε ποτέ τίποτα για τη ζωή σου και είναι πεπεισμένοι πως δεν υπάρχει κάτι καινούριο να βιώσουν. Αυτοί είναι οι χειρότεροι, δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως η ζωή δε σταματάει στα 25 αλλά σου επιφυλάσσει πολλά περισσότερα για το μέλλον, αυτοί είναι που ξεγελάστηκαν από την εμπειρία και έγιναν όμηροί της.
Στη δεύτερη κατηγορία είναι οι πιο ισορροπημένοι, αν μπορώ να το θέσω έτσι, γιατί δίνουν την ευκαιρία στο καθένα που θα βρεθεί στο δρόμο τους να τους δείξει κάποιο καινούριο μέρος και ένα συναίσθημα πιο έντονα βιωμένο. Όσο για την τρίτη κατηγορία είναι απλώς πολύ τυχεροί, θα ζήσουν την πρώτη φορά στα πάντα. Εσύ θυμάσαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες κάτι για πρώτη φορά;
Μπορώ να δικαιολογήσω ως ένα βαθμό την εμπειρία που θες να αποκτήσεις στο επάγγελμα σου, για να μπορείς να δηλώνεις έτοιμος για ό,τι σου ανατεθεί. Μα να θες πείρα στον έρωτα και στην επικοινωνία σου με τους ανθρώπους μου φαίνεται αδικαιολόγητο. Δεν είναι μηχανές, ούτε έρχονται με συστατική επιστολή από τον προηγούμενο εργοδότη ώστε να ξέρεις πώς να συμπεριφερθείς. Είναι παράλογο να θες να κατατάξεις τα πάντα σε κουτάκια για να νιώθεις κυρίαρχος και μάλιστα να σημειώνεις «τικ» απέναντι σε καθετί που εκπληρώνεται με βάση τη λίστα σου. Δεν μπορείς να προγραμματίσεις τη ζωή ούτε αυτά που θα φέρει.
Πρέπει να αποφεύγεις την εμπειρία όπως δύο χωρισμένοι άνθρωποι αποφεύγουν ο ένας τον άλλον. Η εμπειρία φέρνει γνώση και η γνώση δυστυχώς μάλλον κουβαλάει πόνο, κάτι που δε χρειάζεσαι να γνωρίζεις στην επαφή σου με τους ανθρώπους. Όσο πιο μεγάλη εμπειρία αποκτήσεις απέναντι τους τόσο πιο επιφυλακτικός γίνεσαι με το επόμενο άτομο που θα εμφανιστεί στη ζωή σου και θα διεκδικήσει λίγο από το χρόνο σου.
Για να πετύχει η επικοινωνία πρέπει να υπάρχει λίγη άγνοια κινδύνου, να μη ξέρεις τι είναι ικανός ο άλλος να σου προκαλέσει, επειδή τότε δε θα του δώσεις ποτέ την ευκαιρία που σου ζητά. Θα τρέχεις συνεχώς όσο πιο μακριά γίνεται φοβούμενος ότι θα πληγωθείς. Μα ξεχνάς διαρκώς πως δεν υπάρχει πρόβα κάθε μέρα είναι μια πρεμιέρα και θα πρέπει να παίξεις όσο καλύτερα μπορείς γιατί το έργο το βράδυ κατεβαίνει.
Ειδικά στον έρωτα για ποιο λόγο κυνηγάς την εμπειρία; Δεν έχεις καταλάβει ήδη ότι οι άνθρωποι διαφέρουμε; Και έπειτα δεν πληγώθηκες μόνο εσύ ούτε όμως δεν πλήγωσες και ποτέ σου. Το ωραίο στον έρωτα είναι η μαγεία και η μαγεία προκύπτει από το άγνωστο, αυτό το μυστηριώδες που τυλίγει εκείνον που μας ενδιαφέρει πιο πολύ, σαν ένα παζλ που πρέπει οπωσδήποτε να λύσουμε.
Αν τώρα εσύ πλησιάσεις αυτό το άτομο έχοντας κρυμμένη πίσω σου μια εμπειρία ως μπούσουλα είσαι σίγουρος πως θα φτάσει στη λύση του μυστηρίου και όχι σε αδιέξοδο; Εσύ στέκεσαι εμπόδιο στην κάθε αλλαγή που δε συμβαίνει και στο κάθε περασμένο συναίσθημα που διαρκώς επανέρχεται. Μη φοβάσαι να ζήσεις, δε σου αξίζει και δε θα έπρεπε εγώ να σου θυμίζω κάτι τέτοιο.
Μη σκοτώνεις ή καταδικάζεις κάτι όμορφο που μπορεί να σε πλησιάσει αναπάντεχα επειδή οι εμπειρίες σου θυμίζουν συνεχώς πως καταλήγουν οι καταστάσεις. Η αρχή εξάλλου και η μέση δεν αξίζουν μια προσπάθεια ανεξάρτητα από το τέλος που θα προκύψει;
Σύνταξη κειμένου: Βέρα Παρδού
Επιμέλεια κειμένου: Kλεοπάτρα Μπράιτ
