Ο δρόμος προς την αγάπη κάθε άλλο πάρα εύκολος είναι. Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς το γιατί. Η απάντηση δυστυχώς βρίσκεται στον τρόπο που μάθαμε..καθώς μάθαμε να αγαπάμε βάση των δικών μας αναγκών και προτύπων. Όταν όλα αυτά που προσμένουμε δεν εκπληρωθούν τότε ρίχνουμε το φταίξιμο στον άλλον, τον κατηγορούμε για τα πάντα.
Η αληθινή αγάπη όμως δεν είναι έτσι, δεν μπορεί να είναι έτσι…Έρχεται αφού έχουμε διανύει χιλιόμετρα μοναξιάς και αυτοκριτικής. Όταν τότε συναντήσουμε τον άλλο, τον έναν και μοναδικό, μοναδικό μας κίνητρο είναι να του δώσουμε αγάπη χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα, γιατί…η αγάπη δεν περιμένει ανταλλάγματα.
Η αγάπη το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δώσει τον εαυτό της.. να συγχωρεί και να δέχεται τον άλλον όπως είναι.. να αγαπά χωρίς περιτυλίγματα..να δίνεται γυμνή..
Η αγάπη, είναι ένα προϊόν λογικής και κόπου..ας μην λησμονούμε πως ενώ έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες, αγάπη είναι να αγαπάς τις διαφορές και για να επιτευχθεί αυτό το μονοπάτι της περισυλλογής είναι αναγκαίο…
Όσο δύσκολος και ανηφορικός είναι ο δρόμος προς την αγάπη άλλο τόσο εύκολος και με υπέροχη θέα γίνεται όταν μάθουμε μέσω της αυτογνωσίας και της εσωτερικής αναζήτησης να αγαπάμε αληθινά..
Το ταξίδι προς την αγάπη είναι δύσκολο, όμως η διαδρομή είναι μαγευτική και αξίζει να ταξιδέψουμε..
Θα δανειστώ μια έκφραση από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ, «Να βλέπεις στον έρωτα», ελπίζοντας πως θα αποτελέσει τροφή για περαιτέρω σκέψη..
“..Να σ’ αγαπώ με τα μάτια κλειστά, σημαίνει να σε αγαπώ τυφλά. Να σε αγαπώ και να σε βλέπω κατά πρόσωπο…θα ήταν τρέλα…”.
Εγώ προσωπικά θα ήθελα να με αγαπούν με τρέλα.. και όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ο Μενέλαος Λουντέμης : Αγαπώ θα πει εγώ αγαπώ… Το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά. Ας αποτελέσουν αυτά τα λόγια του συγγραφέα το έναυσμα για να δούμε τη πραγματική διάσταση της αγάπης , γιατί όταν αγαπάμε αλλάζουμε και όταν αλλάζουμε η αγάπη έχει επιτελέσει τον σκοπό της..
Σύνταξη κειμένου: Μαριλένα Αθηνιού
Επιμέλεια κειμένου: Kλεοπάτρα Μπράιτ
