Μου χρωστάς έναν Αύγουστο

 

1 Αυγούστου 2017

 Ξύπνησα το πρωί μ΄ένα αίσθημα ελπίδας. Μια βαθιά πίστη πως όσοι ερωτεύτηκαν πολύ, θα ξανασυναντηθούν. Ήρθε η ώρα λοιπόν να μου δώσεις αυτό που θέλω όσο τίποτα για να λυτρωθώ. Τον Αύγουστο που μου χρωστάς!

7 Αυγούστου 2017

Advertising

Advertisements
Ad 14

  Δε θέλω να κοιτάξω τον ουρανό. Η πανσέληνος αποκτά πλέον νόημα μόνο όταν αντανακλάται στα μάτια σου. Δε χρειάζομαι τη φωτιά δίπλα απ΄το κύμα για να ζεσταθώ. Καίγομαι απ΄τα φιλιά σου. Το κοκκίνισμα στην πλάτη φεύγει μ΄ένα χάδι σου, και η αλμύρα του κορμιού μου ξεπλένεται απ΄το πάθος.

15 Αυγούστου 2017

Για πρώτη φορά ο Αύγουστος αποκτά μελωδίες και μυρωδιές. Πρώτη φορά αντικρίζω τη θάλασσα τόσο μπλε, και τα κύματα μοιάζουν ανήμπορα να πνίξουν την αγάπη μας. Τα κοχύλια σιγοψιθυρίζουν στο αυτί μου, και ο ήχος του βυθού συνοδεύει τα κορμιά μας καθώς πάλλονται ρυθμικά.

26 Αυγούστου 2017

Advertising

Έναν τέτοιο Αύγουστο ζητούσα πάντα. Με τα απωθημένα στο πλάι μας. Με την καρδιά τους να χτυπά πάνω απ΄τη δική μας, και με τα μάτια τους να φωτίζονται μέσα απ’ το κοίταγμά μας. Να είσαι εδώ κάθε Αύγουστο λοιπόν. Να με ντύνεις με το πιο καλοκαιρινό χρώμα του έρωτά σου.

31 Αυγούστου 2017: 

Κάθομαι στο μπαλκόνι κοιτάζοντας τα αστέρια. Η συντροφιά μου; Ένα μπουκάλι κρασί και ένα πακέτο τσιγάρα. Θα πιω μέχρι να μη θυμάμαι πόσο λείπεις απ΄το πλάι μου. Μέχρι να μη θυμάμαι γιατί πέρασα μακριά σου το πιο άχρωμο καλοκαίρι της ζωής μου. Ένα μήνα περιμένοντας μέρα και νύχτα να χτυπήσει το κουδούνι. Ένα μήνα πλάθοντας στο μυαλό μου εικόνες που ποτέ δεν είδα να παίρνουν ζωή. Πώς να μπορέσω να ξεχάσω πως για ακόμη μια φορά δεν κατάφερες να μου προσφέρεις αυτό που μου είχες υποσχεθεί;

Το Καλοκαίρι φεύγει κι εσύ δεν είσαι εδώ. Ποτέ δεν ήσουν!

Advertising

 

 Φοβάμαι. Μην ακούς τι λέω…

 

Σύνταξη κειμένου: Βασιλική Κοκοβάκη

Επιμέλεια κειμένου: Kλεοπάτρα Μπράιτ

Advertising

Περισσότερα από τη στήλη: Αψυχολόγητα

Αψυχολόγητα

Σύγκριση και social media : η (αυτό)παγίδευση μας

Η σύγκριση στα social media και η αυτοπαγίδευση μας Πολύ συχνά, ή τουλάχιστον πιο συχνά…

Αψυχολόγητα

Ό,τι κι αν έχεις ανάγκη έχει σημασία

Όλοι έχουμε ανάγκες. Φυσικά και έχουμε ανάγκες. Αλλά για κάτσε μια στιγμή – πόσο καλά…

Αψυχολόγητα

Πτυχίο ω πτυχίο μου

Ας κάνουμε ένα μικρό κουίζ:   Τι γίνεται όταν συνειδητοποιείς ότι οι μόχθοι σου 4 χρόνων…

Αψυχολόγητα

Υπάρχει και ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας

Πέρα απ’ τον χρόνο που χάσαμε, υπάρχει και ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας. Υπάρχει…

Αψυχολόγητα

Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα

Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα. Κάποια πράγματα δεν βγάζουν νόημα. Γι’αυτό απλούστατα θα πρέπει…

Αψυχολόγητα

Oδηγός απελπισίας για απελπισμένους

Ένας πλήρης οδηγός απελπισίας για απελπισμένους ή αλλιώς τι να κάνεις όταν απελπίζεσαι. Σου έχει…

Αψυχολόγητα

Η ευτυχία δεν είναι πίσω από τις οθόνες

Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι; Είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι; Με μια ματιά γύρω μου, δυσκολεύομαι να απαντήσω με…