Όλοι όσοι συνάντησα μου δίδαξαν και κάτι για τη ζωή
Η αλήθεια είναι πως συναντάμε πολλούς ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Άλλοι μας σημαδεύουν, άλλοι μας ξυπνούν ιδέες και συναισθήματα και άλλοι μας γεμίζουν οργή και θυμό για την πορεία που έχει πάρει η ανθρωπότητα.Όλοι όμως, χωρίς καμία εξαίρεση μας δίδαξαν και από κάτι για την ίδια την ζωή.
Πολλά πρόσωπα, πάρα πολλά, και όλα με διαφορετικό χαρακτήρα, διαφορετική οπτική για την ζωή. Όλοι με μια αγκαλιά συμβουλές για την ζωή, για τον έρωτα, για το τι πραγματικά μετράει περισσότερο στο τέλος της μέρας. Αυτό που σίγουρα έμαθα είναι να έχω ανοιχτά τα αυτιά μου μα και τα μάτια μου για να ακούω και να βλέπω στην πράξη αν όλα αυτά αξίζουν την προσοχή και το χρόνο μου.Με κέρδιζε πάντα η εμπειρία και το γεγονός ότι οι άνθρωποι που μου εξιστορούσαν στιγμές από το παρελθόν τους είχαν διδαχτεί και κάτι για την ζωή. Από μικρή μου άρεσε να ακούω, ίσως να φταίει το ότι μεγάλωσα με την γιαγιά μου και οι ιστορίες ήταν καθημερινό κομμάτι της ημέρας μας. Και τα καλοκαίρια στο χωρίο με όλες τις θείες να εξιστορούν με τόσο γλαφυρό τρόπο τα περασμένα αυτές οι γυναίκες αν ήξεραν να γράφουν θα αποτύπωναν τις πιο όμορφες περιγραφές τοπίων αλλά και ανθρώπων εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Έχουν αυτό το κάτι μαγικό που δεν μπορείς να σταματήσεις να τις ακούς. Κι ύστερα μεγαλώνεις και αρχίζουν οι συμβουλές για την ζωή από τους γονείς και τους καθηγητές. Στην αρχή κανείς μας δεν τους δίνει πραγματική προσοχή γιατί λαχταράς μονάχος να ανακαλύψεις την ζωή. Ότι και να μας πουν η αλήθεια είναι πως θες να τα κάνεις όλα μόνο σου και αυτό είναι και το λογικό. Στο δρόμο αυτό της εξερεύνησης συναντάς συγγενείς, γνωστούς, φίλους που εξακολουθείς να κρατάς στην ζωή σου, αλλά και έρωτες που σε δίδαξαν πολλά για τα συναισθήματα και για την ίδια την αξία της δικιάς σου πολύτιμης αγάπης.
Θεωρώ πως να ακούς μεγαλύτερους σου για το τι τους έμαθε η ζωή είναι πολύ σημαντικό. Σου υπενθυμίζουν αυτά που στο μέλλον δεν θα έχουν και τόση αξία. Οι καθηγήτριες μου με δίδαξαν πολλά για την ζωή με μια να έχει σημαδέψει ακόμα και τώρα το τρόπο που βλέπω την ζωή, σαν κάτι που πρέπει να το χαίρεσαι αλλά πάντα μα πάντα να θυμάσαι ότι πάνω από όλα επιβάλλεται να βάζεις τον εαυτό σου διότι από εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Να έχεις πίστη στις δυνάμεις σου και αν δεν έχει δύναμη να αντιμετωπίσεις την ζωή άρχισε να βρίσκεις.Αργότερα οι πρώτες μας δουλειές, η πρώτη μας επαφή με την βιοπάλη, η πρώτη μας απόπειρα για αυτονομία. Αποχαιρετώντας την ασφάλεια της οικογένεια μας. Συνήθως οι πρώτες δουλειές είναι αρκετά δύσκολες αλλά σε διδάσκουν τόσα μα τόσα πολλά για την επαγγελματική ζωή που νιώθεις μετέπειτα έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Οι άνθρωποι που σε περιβάλουν όλοι με διαφορετικές απόψεις και θέλω. Με διαφορετικές συμβουλές, να τις ακούς όλες να κρατάς αυτές που μονάχα έχεις ανάγκη. Καμιά φορά η συναναστροφή και μόνο με κάποιους σε διδάσκει πολλά περισσότερα από όσα η κουβέντα μαζί τους.
Μετέπειτα φίλοι. Αποτυχημένες φιλίες και φυσικά αδελφικοί δεσμοί με τους κατάλληλους ανθρώπους. Σου διδάσκουν ποιους πρέπει να εμπιστεύεσαι και ποιους όχι. Και για το τέλος οι έρωτες. Όλα γυρίζουν γύρω από τον έρωτα. Μαθαίνεις να επιλέγεις σε ποιον θα εμπιστευτείς την αγάπη σου και το χρόνο σου. Και αν κάνεις λάθος να προσέχεις γιατί κάποια πράγματα δεν έχουν γυρισμό. Να σέβεσαι και να προσέχεις τον εαυτό σου.Να ψάχνεις μονίμως αλλά να μην φοβάσαι τους υπότιτλους,δεν τους έχεις ανάγκη.
Όπως έχει πει και ο Ε.Π.Παπανούτσος: όσοι διερευνούν ωκεανούς, πρέπει να περάσουν από τα κόσκινα τους τόνους λάσπης για να συλλέξουν λίγες ουγγιές από καθαρό χρυσάφι.Δεν γίνεται αλλιώς.
