Ρακέτες: ένα κείμενο για τους «Ναδάλ» στις παραλίες

Ρακέτες: ένα κείμενο για τους «Ναδάλ» στις παραλίες
Πηγή εικόνας: pixabay

 

Ρακέτες: ένα κείμενο για τους «Ναδάλ» στις παραλίες. Ένα κείμενο από καρδιάς, ένα κείμενο με λίγο μίσος, ένα κείμενο στο οποίο αν βρεις τον εαυτό σου τότε έχεις πρόβλημα.

Το καλοκαίρι ήρθε, άργησε αλλά ήρθε. Πέρασε μέσα από χίλια δυο βάσανα, αμφισβητήθηκε, ίσως και κάποια στιγμή μέσα στη καραντίνα να έχασε την πίστη του, να όδευε προς αναβολή,αλλά εν τέλει ήρθε. Ήρθε και όπως κάθε καλοκαίρι ο κόσμος οδεύει προς τις αγαπημένες του παραλίες ή  στις πιο κοντινές παραλίες, αναλόγως την όρεξη του καθενός. Ποιος είναι ο πιο ευχάριστος τρόπος να περάσεις την ώρα σου στην παραλία; Το τάβλι, οι καφέδες/μπύρες, άραγμα και ρακέτες. Όλα καλά, όλα ανθηρά αλλά στο τελευταίο έχουμε ένα πρόβλημα. Ναι Χιούστον, έχουμε πρόβλημα.

Οι ρακέτες είναι ίσως από τους πιο ευχάριστους τρόπους για να περάσεις την ώρα σου μια ηλιόλουστη μέρα στην παραλία. Μόνος αντίπαλος η καυτή άμμος και η πιθανή εμφάνιση έντονου αέρα, και το να είναι άχρηστος ο συμπαίκτης σου.  Επίσης αποτελεί μια ωραία δραστηριότητα όπου πέρα από απλή ευχαρίστηση προσφέρει και γυμναστική αλλά και ωραίο μαύρισμα. Που είναι το πρόβλημα μέχρι εδώ; Κανένα πρόβλημα, και εγώ λατρεύω να παίζω ρακέτες στην παραλία, με το γυαλί μου, το καπελάκι μου και ένα μοιραίο αθλητικό στιλ.

Το κείμενο αυτό δεν είναι για όσους παίζουν ρακέτες στην παραλία ( που αλλού θα παίξεις;), είναι για αυτούς που την έχουν δει Ναδάλ στις παραλίες. Ποιοι είναι αυτοί; Μα, τους γνωρίζεις πολύ καλά και ίσως να είσαι και εσύ ένας από αυτούς (βγες από το άρθρο τώρα). Είναι αυτοί όπου θα έρθουν να παίξουν ρακέτες ακριβώς εκεί που τελειώνουν οι ξαπλώστρες, μπροστά στα πόδια σου, άσχετα αν μετά από 20 μέτρα απλώνεται ο ελεύθερος χώρος.

Διαβάστε επίσης  Έχει ανηφόρα μπροστά κι είναι μεγάλη
Advertising

Advertisements
Ad 14

Ωραία, και που είναι το πρόβλημά σου ; Ρακέτες παίζουν τα παιδιά. Συμφωνώ. Και σε περίπτωση που δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος συμφωνώ ακόμα περισσότερο. Μπορεί μια Κυριακή να έχουν τα παιδιά, μια βόλτα στην παραλία, να θέλουν να περάσουν καλά όπως όλοι μας. Το πρόβλημα αρχίζει όταν οι απλοί χομπίστες της παραλίας νομίζουν ότι μετατρέπονται σε επαγγελματίες και πως ο αγώνας που διαδραματίζεται μπροστά στα πόδια μας αγγίζει το Ρολάν Γκαρός σε επίπεδο.

Βρίσκονται 1 μέτρο μπροστά μας και παρόλα αυτά χτυπάνε το μπαλάκι με όλη τους τη δύναμη, περνάς από δίπλα τους για να μπεις στη θάλασσα και σκέφτεσαι αν θα έχεις το κεφάλι σου ακόμα μέχρι να πατήσει το πόδι σου μέσα στο νερό ή αν θα στο πάρουν με τη ρακέτα. Κάθεσαι στην άκρη της παραλίας, με το νερό στα γόνατα και ετοιμάζεσαι ψυχολογικά να μπεις στα κρύα νερά και ξαφνικά σε κάνει μούσκεμα ο «ρακετίστας» που βούτηξε με αυτοθυσία στη θάλασσα για να σώσει το μπαλάκι. Κάθεσαι στη ξαπλώστρα με ένα κουβά μπύρες και σε χτυπάει το μπαλάκι στο κεφάλι, πλησιάζει ο δράστης και λέει « εεεε, χε χε, χίλια συγνώμη».

Κατά κύριο λόγο, οι «πρωταθλητές» που παίζουν μπροστά σου και χτυπάνε με όλη τους τη δύναμη, ίσως να είναι και λίγο επιδειξίες κατά βάθος, τα  παιδάκια που θέλουν να δείχνονται, ίσως να έχουν πάει και 1-2 μήνες γυμναστήριο, να έχουν ένα τατουάζ μανίκι και να είναι αλειμμένοι με λάδι μαυρίσματος. Μετά από κάθε λάθος χτύπημα ζητάνε συγνώμη φωναχτά από τον συμπαίκτη και δαγκώνουν τα χείλια τους κοιτάζοντας τον κόσμο λες και απογοήτευσαν το κοινό τους. Νομίζουν ότι τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα πάνω τους αλλά μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος κοιτάει τη θάλασσα και όχι αυτούς. Νομίζουν πως οτιδήποτε κάνουν θα σχολιαστεί,πως οι κοπέλες τους κοιτάνε με θαυμασμό, αλλά η αλήθεια είναι ότι όποιος τους κοιτάει, τους κοιτάει με μόνο σκοπό να τους βρίσει, είτε μπροστά τους είστε στη παρέα του.

Διαβάστε επίσης  Ο έρωτας είναι το άτομο που έχουμε διαλέξει να δίνουμε κομμάτια του εαυτού μας

Είναι λίγο πιο σπαστικοί από την παρέα μεσήλικων που σχολιάζουν φωναχτά κάθε τους θέμα με σκοπό να τα ακούσουν όλοι, όλα.

Advertising

Και ναι, όλοι παίζουμε ρακέτες, και σε εμάς έχει πέσει το μπαλάκι σε ξαπλώστρα με κόσμο( επίτηδες μερικές φορές), και μοιραίοι το παίξαμε και φιγούρα κάναμε  ΣΤΑ 16 ΜΑΣ. Πλέον καταλαβαίνουμε ότι ενοχλούμε και πηγαίνουμε πιο μακριά από τον κόσμο.

Εν κατακλείδι, φοβερές είναι οι ρακέτες, ωραίο μαύρισμα σου κάνουν, κορίτσια ΔΕΝ ρίχνουν, αλλά καλό είναι ο καθένας να βγάζει τον Ναδάλ που κρύβει μέσα του όταν γύρω δεν υπάρχει κόσμος. Αν υπάρχει κόσμος, παίξε ήρεμα, σαν άνθρωπος. Κρίμα είναι να χτυπήσεις κάποιον, κρίμα επίσης είναι να σπάσει κάποιος τη ρακέτα σου στο κεφάλι σου…!!!

22 ετών. ,αθεράπευτος ονειροπόλος( λίγο κλισέ ε;),βιβλιοφάγος και λάτρης της έντεχνης μουσικής. Μήπως υπάρχει και άτεχνη;Μπα!!
Συγγραφέας του βιβλίου «Φθηνές Ιστορίες».
Εύχομαι να απολαύσεις τις ανησυχίες μου στην οθόνη σου!!!
(Και αν κάτι δε σου αρέσει υπάρχει το link από το φβ για να μου στείλεις και να το συζητήσουμε) .

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Κατάθλιψη νέων και ψυχική ανθεκτικότητα

Κατάθλιψη νέων και ψυχική ανθεκτικότητα Το παρόν άρθρο, με τίτλο

Η φιλοσοφία του κομμουνισμού

Η φιλοσοφία του κομμουνισμού έγκειται στη θεωρητική βάση της ριζοσπαστικοποίησης