Η παρακολούθηση της ταινίας Deadpool πριν μερικά βράδια με έναν φίλο με έκανε να αντιληφθώ κάτι που δε το είχα προσέξει σε άλλες ταινίες. Ο Deadpool επικοινώνησε με τον θεατή,με μένα,με τον Στέλιο. Έσπασε τον τέταρτο τοίχο. Και φυσικά δεν είναι ο μόνος. Αυτό έχει συμβεί πάρα πολλές φορές σε ταινίες του παρελθόντος αλλά και πρόσφατες. Το σπάσιμο του 4ου τοίχου δεν είναι μόνο η επικοινωνία με τον θεατή. Ο πρωταγωνιστής αντιλαμβάνεται ότι ο κόσμος του είναι ψεύτικος, η ζωή του είναι ψεύτικη, οπότε τα παίρνει όλα στην πλάκα. Ότι και να κάνει θαρρεί ότι δε θα χει αντίκτυπο καθώς η ζωή του είναι ψεύτικη. Ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί και ως ημίθεα δύναμη.
Άλλο τέτοιο παράδειγμα φημίζεται ότι είναι ο Τζόκερ. Ο οποίος σκότωνε τους πάντες και το έβλεπε σαν παιχνίδι.
Οπότε με τον Στέλιο μετά από μερικές μέρες μας ήρθε η ιδέα σχεδόν ταυτόχρονα. «Τι θα κάναμε αν μπορούσαμε να σπάσουμε τον τέταρτο τοίχο;». Με απλά λόγια: Τι θα έκανες αν ήξερες ότι η ζωή στην οποία ζεις είναι ψεύτικη ; Τι θα γούσταρες να έκανες αν ζούσες μέσα στη ταινία; Παρακάτω θα δείτε και την δικιά μου αλλά και την απάντηση του Στέλιου.
”Θανάσης Τσιώλης”
« Άμα υποθέσουμε ότι σπάω τον 4ο τοίχο,τότε έχω κάτι σαν ημίθεα δύναμη. Ο κόσμος μου είναι μια πλάνη,ένα ψέμα και μπορώ να τα πάρω όλα στη πλάκα. Κανένας δεν θα πάθει τίποτα (γαμώτο) και όλα θα ναι όπως πριν. Όμως τι θα έκανα αν είχα αυτή τη δυνατότητα;
Η ζωή μου είναι μια ταινία και σε αυτή εγώ είμαι βασικός πρωταγωνιστής. Όπως και στην πραγματικότητα άλλωστε. Αλλά όλα είναι ψεύτικα. Οπότε δε με νοιάζει τι γίνεται. Οπότε ίσως πυροβολούσα άνετα όσους δεν χαμογελάνε στο παιδί που σερβίρει τους καφέδες το πρωί. Είναι τόσο δύσκολο να πεις μια καλήμερα;;;
Μπορώ να πάρω ένα χειριστήριο και να κάνω rewind τη ζωή μου. Οπότε ίσως να πήγαινα λίγο πιο πίσω και να έγραφα σωστά τις ασκήσεις τις βιολογίας στις Πανελλήνιες. Αφού πλέον θα ήξερα όλες τις απαντήσεις.
Ίσως να προσπαθούσα να γράψω ένα βιβλίο και κάθε φορά που θα στέρευα από ιδέες να πήγαινα μπροστά τη ζωή μου με το κοντρόλ ώστε να έφτανα ήδη στο σημείο όπου θα είχε τυπωθεί…Θα δοκίμαζα άνετα ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο. Όμως δε θα ξέρω αν μετά την πτώση θα ξανά ζήσω με τις ίδιες δυνάμεις ή αν θα χάσω την ημίθεα δύναμη. Οπότε ίσως να ήταν κακή ιδέα να το δοκιμάσω.
Μπορεί να γύριζα την δικιά μου ταινία.. Ένας ψεύτικος κόσμος μέσα στον ήδη υπάρχον ψεύτικο κόσμο μου. Θα έλεγα κατάμουτρα τα πράγματα που μου τη σπάνε σε κάποιους ανθρώπους και δε θα χρειαζόταν να τους ξαναμιλήσω ποτέ. Έτσι και αλλιώς είναι και αυτοί μέρος της ψεύτικης ζωής μου.
Θα φίλαγα την κοπέλα που ήθελα χωρίς να σκεφτώ το ενδεχόμενο της σφαλιάρας.. Ίσως να προσπαθούσα να μεταβιβάσω την ιδιότητα και στον σκύλο μου. Αυτό που θέλω τόσο να κάνω, είναι να σπάσω το χειριστήριο στο κεφάλι του τύπου που αφήνει τα γκολ του στο Pro να τα βλέπουμε σε replay. Και να κάνω πλακίτσα με τον Κιμ αφού δε θα με ένοιαζε. Δε λέω άλλα. Θα σας τρομάξω…
Σειρά του Στέλιου, πιο ψαγμένος
” Στέλιος Καϊμάκης”
Ο πιο ταιριαστός όρος για να αποδοθεί αυτή η ικανότητα είναι ένας θνητός θεός. Με την σωστή την χειραγώγηση αυτού του φαινομενικά λαού θα μπορούσα να «ανεβοκατεβάζω» κυβερνήσεις, να αναδιατάσσω τις εξουσίες.Και σίγουρα σε αυτό θα ασχολούμουν και με το παραπάνω.
Στη τελική αν είναι να γίνει κατάχρηση αυτής της δύναμης, θα ήταν ωραίο να δούλευε και από την άλλη μεριά. Βέβαια από την άλλη αν είχα μια τέτοια δύναμη θα είχα το δισταγμό να σκοτώσω για να είμαι ειλικρινής. Ακόμα και αν δεν είναι πραγματικό το σύμπαν αυτό για έμενα ,οι ηθικοί δισταγμοί δεν είμαι σίγουρος ότι θα έφευγαν!
